กระทู้แรกของดิฉันเลยนะคะถ้าผิดพลาดอะไรก็ขอโทษจ้า
ดิฉันมีเพื่อนคนนึงสนิทกันมากค่ะ(ช่วงแรกๆ) คือเราก็เป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่ม หลังๆตีหากออกมาเพราะเพื่อนชอบแกล้ง เปิดกระโปรงมั่ง จับนมมั่ง ช่วงที่อยู่ปีหนึ่งก็โต้ตอบอะไรไม่ได้หรอกค่ะ เราพูดหรือห้ามอะไรไปเค้าไม่ฟังพอขึ้นปีสองก็มีแฟนค่ะ เลยพูดเรื่องนี้ให้แฟนฟัง แฟนก็โมโหจะเอาเรื่องให้ได้ แต่เพื่อนคนที่แกล้งก็ออกมาขอโทษแล้วนะคะ แต่เราไม่ได้ติดใจหรือน้อยใจอะไรในตรงนั่น เราแค่อึดอัดที่มีเพื่อนสนิทอีกคนไปเข้าข้างเพื่อนคนที่แกล้ง พยายามปกป้องหรือแก้ตัวแทนเวลาคุยกันเรื่องที่เราโดนแกล้งอะค่ะ คือทุกคนที่อ่านก็คงรู้ใช่ไหมคะ ว่าเรื่องนี้เราเป็นคนโดนกระทำ เราต้องเป็นคนน่าสงสาร แต่เรากลับไม่ได้ความสงสาร หรือความเข้าใจจากเพื่อนเลยค่ะ เรากลับเป็นคนถูกมองว่าพาแฟนไปมีเรื่องกับเพื่อน คือถ้าเราไม่บอกแฟนเพื่อนก็จะแกล้งเราไปเรื่อยๆเพราะถ้าไม่มีใครออกมาพูดหรือเชิงถามมีเรื่องก็จะไม่หยุดแแกล้ง เราช่วยเหลือเค้ามาตลอดเลยนะคะ เราก็ไม่ใช่คนแย่อะไร มีเวลาเพื่อนมีปัญหาอะไรก็ยื่นมือเข้าไปช่วยตลอด เราลองถามเพื่อนคนนั้นแล้วนะคะว่า เรื่องนี้ใครผิดใครถูก นางก็จะตอบว่า ก็เข้าข้างทั้งสองคน เพื่อนทั้งสองคน คือเราไม่เข้าใจค่ะ ว่าเอาเหตุผลอะไรไปเข้าข้างเพื่อนคนที่แกล้งเรา มันเกิดอารมณ์น้อยใจ อดอัดมั่งแหละ ว่าเราสิเราต้องเป็นคนที่โดนเข้าข้างไม่ใช่หรอ หรือว่าเจ้าของกระทู้ไม่เข้าใจเพื่อนคะ