คือเราเป็นเด็กไม่มีพ่อเเม่เหลือเเค่ป้ากับยาย เเต่ท่านอยู่ไกล เรามาอยู่ต่างจังหวัดคนเดียวไม่มีใครจนตอนนี้ก็ยังอยู่  เคยอยู่มูลนิธิ เค้าส่งเรียนจนจบ ปวช3 ต่อมาเรียนต่อ ปวส เเต่มีทุนช่วยเป็นทุนของพระเทพท่าน เรารับทุนเเค่ 2 ปี จบ เพราะคิดว่าเราไม่เหมาะสมกับทุน เราเป็นเด็กที่ในสายตา ผญ มองว่าไม่ดีเท่าไหร เพราะชอบเเต่งตัว  ก็เลยไม่รับทุน ป.ตรีเพิ่ม เเต่ตลอดที่เวลาเราเรียน ปวส เราไม่มีคนช่วยเหลือในเรื่อง ค่าห้อง ค่ากิน ค่าเรียน ค่ากิจกรรม ค่าต่าง ๆ เราต้องดินรนทำงานหาเงินเองบางทีก็ขาดเรียน ไปสายบ้าง มันก็เหนื่อยนมากน่ะ บางทีอยากลาออกให้รู้เเล้วรู้รอดไป ร้องให้คนเดียวตลอด เเต่ก็มีครูหลายท่านที่คอยช่วยเหลือในบางเรื่อง จนเราเรียนจบ เเต่ตอนนี้เราก็อยากเรียนต่ออีก เราอยากได้ภาษาอังกฤษ  กับ ญี่ปุ่น แต่ตอนนี้หยุดเรียนทำงานหาเงินเรียนเป็นลูกจ้างร้านก๋วยเตียว เเต่อยากทำไรที่มันใช้ความสามารถของเรามากกว่า เเต่เราก็ไม่รู้จะเริ่มยังไง เราเพิ่งทำงาน คือทุกอย่างตอนนี้มันเริ่มจาก 0 หมดเลย
- อยากส่งตัวเองเรียนสายภาษาอังกฤษ ญี่ปุ่น  อยากกู้เรียน เเต่ไม่มีคนค้ำ ตอนนี้ ทำงานเป็นลูกจ้างเพื่อเก็บเงินเรียน (คำถามคือ หาเงินกู้เรียนจากไหนได้บ้าง )
- ลักษณะนิสัย ชอบออกแบบ ไม่ชอบอะไรที่กฎเกณเยอะ ชอบทำงานแบบอิสระ ไม่จำเจ ไม่ทำไปวันๆ หรืองานเดิมๆ ไม่อยากอยู่กับที่ ชอบทำงานในคอม ชอบพบปะผู้คน ชอบการทำงานเเบบสนุก ชอบเเต่งตัว *อีกอย่างเราเป็นคนที่ไม่ค่อยถูกกับคนที่เป็นเจ้านายสักเท่าไหร เคยไปทำงานมาหลายที่ละ ส่วนใหญ่คนที่เป็นหัวหน้าเหมือนจะไม่ค่อยชอบเรา 555 ไม่รู้ทำไม เราคิดว่าเราคงเป็นลูกน้องคนไม่ได้ เราไม่ชอบความอึดอัดทางใจเเม้จะนิดเดียวเราก็เครียดละ 5555 เเต่อยากเก็บเงินทำธุรกิจตัวเองด้วย (คำถามคือ เราเหมาะกับงานเเบบไหน)
-เเละเราควรทำยังไงต่อไป เครียดนิดหน่อย หรือใครมีคำเเนะนำดีๆ กำลังใจดีๆก็บอกกันได้นะค่ะ
#บอกเลยเราไม่ไช่เด็กเรียบร้อย 100 เปอเซน น่ะ