วันนี้ที่บีทีเอสหมอชิตช่วงเที่ยง ผมขึ้นรถไฟฟ้ากับน้องผู้หญิง เสื้อสีเหลืองลายตารางหมากรุก ดัดฟัน กระเป๋าสะพายข้างสุพรีม(แต่น่าจะของปลอม) ตอนนั้นรถยังโล่งครับ ผมกับน้องก็ยืนใกล้ๆ กัน และมีพี่ผู้ชายอีกคนยืนถัดออกไป เลย์เอาท์ประมาณนี้นะครับ นึกภาพเอาเอง

คือผมก็แอบมองเค้า น่ารักดี น้องเค้าก็เล่นมือถือไป ขำคิกๆๆ คงจะมีอะไรสนุก ผมก็อยากแอบดูเผื่อเห็นเฟสเค้า จำชื่อได้จะกลับมาแอด
แล้วมันก็จะมีช่วงที่บีทีเอสออกตัว กระตุกไรงี้ น้องเค้าก็จะเซๆ นิดหน่อย แต่ทรงตัวได้อะครับ เหมือนกระเป๋ารถเมล์อะ เซๆ แต่ไม่ล้ม
มีช่วงนึงออกตัวแรง น้องเค้าก็เซไปหาพี่ผู้ชายคนนั้น น้องเค้าก็แบบ อุ๊ย ขอโทษค่ะ พี่เค้าก็ยิ้มๆให้

น้องเค้าก็เล่นมือถือต่อ คราวนี้คงจะระวังตัวหน่อยนึง ผมสังเกตจากการยืนจิกปลายเท้าอะนะ (เวลาผมชอบใคร ผมสังเกตหลายอย่างอะ)
คิดว่าน้องเค้ารู้ตัว หันมามองผม เราสองคนสบตากันอยู่พักนึงครับ แล้วน้องก็หลบสายตา ง่อวววววว อายดิ อายยยย ... กุนี่แหละอาย!
ผมก็คิดนะว่า ควรจะขอเบอร์ยังไงดี ขอมันบนนี้ หรือแอบลงสถานีเดียวกับน้องเค้าดี คือมันก็มีโอกาสแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวแหละ

แล้วเหมือนบีทีเอสมันกระตุกอะไรซักอย่าง แบบเบรกแรงก่อนถึงสถานี น้องเค้าก็ถลามาทางผมครับ
.
.
.
.
ผมก็กำราวไว้แน่น แล้วก็....เบี่ยงตัวหนี ฟิ้วว.... น้องผ่านตัวผมไป .... ผมเห็นหน้าน้องเค้าแบบนี้ครับ
.
.
.
.
.
.


แล้วน้องเค้าก็ลงไปกองกับพื้น มือถือกระเด็น ประตูเปิดพอดี ผมนัดเพื่อนไว้เลยรีบลง

ก็อยากจะบอกน้องวัา วันหลังจับราวนะครับ อย่ายืนเล่นมือถือสองมือ มันอันตราย