เราทำงานมาปีนี้เข้าปีที่6 แล้วค่ะ มีภาระงานที่ต้องรับผิดชอบสูงมากๆ และค่าตอบแทนที่ได้ก็สูงมากเช่นเดียวกันค่ะ  เราทำงานทุกวัน 7วันต่อสัปดาห์ไม่มีเวลาพัก ตั้งแต่11 โมงเช้าถึง 2ทุ่ม ระยะ9 ชั่วโมงนี้คือไม่มีเวลาพักกลางวันเเละพักทานข้าวเย็นนะคะ เนื่องจากเมื่อก่อนเราคิดว่าอยากจะตั้งตัวให้ได้ไวๆ โหมงานหนักรับทุกอย่าง ทำให้ตอนนี้ไม่สามารถลดเวลาทำงานลงได้อีกหรือหยุดวันไหนได้เลย ผ่านมาประมาณ4ปีที่เราทำงานอย่างบ้าคลั่งมาก จนมาถึงตอนนี้ถึงเราจะไม่ได้รวยจนถึงขั้น้ศรษฐี แต่เราพอมีพอกินไม่เดือดร้อน อยากได้อะไรเราซื้อสนองตัณหาของเราทุกอย่าง แต่เรารู้สึกว่ามันไม่ใช่ความสุขอีกแล้วตอนนี้ เราอยากไปเที่ยว อยากหยุดงานแต่ปีนึงไปได้ครั้งเดียว เราอยากดูหนังแต่ไม่มีเวลาว่างไปดู อยากทานอาหารขนม อร่อยๆ ไม่เคยได้ไปกิน จนเรารู้สึกว่าเงินที่มีมันไม่ช่วยอะไรเลย ชีวิตเราอยู่แบบไร้จุดมุ่งหมายและแรงบันดาลใจ เช้ามาทำงาน กลับบ้านนอนชีวิตวนลูปแบบนี้เรื่อยๆ ไม่เคยมีแฟนเพราะไม่มีเวลาออกไปหา เพื่อนไม่ค่อยได้เจอจนเขาถามกันว่าเรายังมีชีวิตอยู่ไหม

มีใครที่อยู่ในสภาวะเดียวกับเราไหมคะ หรือใครที่เคยผ่านชีวิตแบบนี้มาแล้ว คุณรู้สึกยังไงและจะจัดการชีวิตตัวเองยังไงดีคะ ตอนนี้ที่เราแพลนไว้คือเรากำลังเปิดกิจการของตัวเอง คาดว่าถ้าไปได้สวยเราอาจจะมีเวลาพักบ้าง เนื่องจากตอนนี้ให้คนอื่นลงแทนเราแล้ว และตอนนี้เรางดรับงานใหม่ๆ เคลียที่มีอยู่ให้หมด เพราะตอนนี้เรารุ้สึกว่าการได้เงินมากๆต่อเดือนนอกจากความสุขที่เห็นยอดในบัญชีมันไม่ได้ทำให้เรามีความสุขจริงๆในชีวิตได้เลยค่ะ