ผมได้ค้นหามาจากพระสุตตันปิฎกกล่าวคือ    หลังจากพระโพธิสัตว์ได้ออกบวชและได้ทรงศึกษากับอาฬารดาบส กาลามโคตร เมื่อหมดความรู้ของอาจารย์ คือเป็นผู้บรรลุอรูปฌานขั้นที่ 7   จึงอำลาไปเป็นศิษย์ในสำนักอุทกดาบสรามบุตร ซึ่งมีความรู้สูงกว่าอาฬารดาบสหนึ่งขั้น คือเป็นผู้บรรลุอรูปฌานขั้นที่ 8 พระโพธิสัตว์ทรงใช้เวลาศึกษาไม่นาน ก็สิ้นภูมิความรู้ของอาจารย์ทั้ง 2  จึงทรงเห็นประจักษ์ว่านี่ไม่ใช่หนทางแห่งการตรัสรู้ในที่สุดจึงอำลาเพื่อไปค้นหาวิมุตติธรรมตามแนวทางของพระองค์เอง
          ต่อมาพระโพธิสัตว์ก็ทรงบำเพ็ญทุกรกิริยาที่ตำบลอุรุเวลาเสนานิคม ภายหลังจากที่ออกบวชและทรงบำเพ็ญทุกรกิริยาอยู่ 6 ปี  หลังจากนั้นพระองค์ทรงแน่พระทัยว่าไม่อาจตรัสรู้โดยเฉพาะการทำทุกรกิริยา จึงทรงกลับพระทัยมาฉันอาหารหยาบคือข้าวสุกและขนมสด ปัญจวัคคีย์จึงพากันหน่ายแล้วหลีกไปเสีย
         หลังจากนั้นพระโพธิสัตว์ทรงกลับเสด็จไปประทับที่โคนต้นพระศรีมหาโพธิ์ ริมฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา ครั้งนี้พระโพธิสัตว์ทรงหันกลับมาบำเพ็ญเพียรทางจิตโดยคิดทบทวนเพื่อค้นหาสัจธรรมตามเป็นความจริงอันได้แก่ 1.ทรงตริตรึก(คิดทบทวน)ก่อนตรัสรู้โลกไม่เที่ยง เป็นทุกข์  มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา(ไตรลักษณ์ คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา)  2.ทรงควบคุมความวิตกก่อนตรัสรู้ 3. ทรงทำลายความขลาดก่อนการตรัสรู้ 4.ทรงเห็นนิมิตก่อนตรัสรู้ 4.ทรงกั้นจิตละจากกามคุณในอดีตก่อนการตรัสรู้ 6.ทรงคิดค้นเรื่องเบญจขันธ์ก่อนตรัสรู้ ทรงวิตกเกี่ยวกับขันธ์ ๕ ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา 7.ทรงค้นลูกโซ่แห่งทุกข์ก่อนการตรัสรู้ 8. ทรงค้นวิธีแห่งอิทธิบาทก่อนการตรัสรู้  9. ทรงอธิษฐานความเพียรก่อนตรัสรู้ 10. อาการแห่งการตรัสรู้ บุพเพนิวาสานุสสติญาณ จุตูปปาตญาน อาสวักขยญาน    11. พระองค์มีความรู้ศึกว่าได้ตรัสรู้แล้วพร้อมเฉพาะซึ่งอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ ไม่ทราบว่าท่านผู้รู้อื่นคิดเห็นเป็นประการใดเท่าผมค้นจากพระสุตตันปิฎกก็มีประมาณอย่างนี้ดังนี้ดังนี้ครับ