สวัสดีค่ะ ขอนำเรื่องก่อนค่ะ ว่าหนูกับเพื่อน เป็นเพื่อนกันตอนม.ต้นค่ะ แล้วพอขึ้นม.4ก็แยกย้ายกันไปเรียนคนละภาค ไม่มีโอกาศเจอกัน ไม่ค่อยได้คุยด้วย เพราะอยากตัดใจ หนูชอบเพื่อนคนนี้มา2ปีละค่ะ เขาทำดีกับหนูมาก เวลาเราอยู่ด้วยกัน คุยกัน มันเหมือนเป็นแฟนกันมากเลยค่ะ  เขาชอบลูบหัวหนู บอกรักกันทุกคืน เรามีอะไรเหมือนๆก้นหลายอย่าง พอก่อนจะจบม.3 อยู่ๆเขาก็มีแฟน อารมณ์ตอนนั้นคือ มันหึงมากเลย ตอนนั้นสับสนมากว่า ที่ผ่านมาคืออะไร เขาไม่ได้รู้สึกเหมือนกับเราหรอ พอจบม.3ตอนปิดเทอมพวกเขาก็เลิกกัน ช่วงปิดเทอมเรากับเพื่อนคนนี้ก็ไปเที่ยวด้วยกัน อยู่ด้วยกันเหมือนเดิม พอต่างคนต่างไปเรียนของตัวเองเลยไม่ได้เจอกัน คุยกันน้อยลง และหนูก็มีเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ม.ต้น ตอนแรกหนูก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกค่ะ แต่พอเริ่มเวลาผ่านไป เวลาหนูเล่าเรื่องของเพื่อนผู้ชายคนนี้ เพิ่อนสนิทหนูมักจะบอกว่า จริงหรอ ช่วงนี้กูคุยกับมันบ่อยมากเลย หนุก็สงสัย ทำไมสนิทกัน มันก็บอก ไม่รู้สิ่แล้วสบายใจ หนูเลยบอกมันว่า พวกอย่าเป็นแฟนกันได้มั้ยกูขอ เพราะหนูเคยโดนเพื่อนหักหลังเรื่องคนชอบมาแล้ว เพื่อนสนิทคนนี้ก้รู้ดี เพื่อนมันก้บอกเดี๋ยวเลิกคุยให้  เวลาหนูโพสอะไรเกี่ยวกับความรัก เพื่อนผู้ชายคนนี้มันก็ชอบมาคอมเมนท์  อย่างอย่างที่เขาคอมเมนท์มันทำให้หนูคิดมาก จนตอนนี้ม.6 หนูยังลืมเขาไม่ได้เลย ยังคิดถึงเขาตลอดเวลา ยังจำกลิ่นตัวเขาได้ ยังจำทุกสิ่งอย่างที่เขาทำให้ จะเรียกว่า เพ้อในระดับนึงเลยก็ได้ อยากรู้ตลอดเวลาว่าเขาเป็นอย่างไร ทำอะไรอยู่ เขาจะคิดถึงเราบ้างมั้ย แต่ตอนนี้หนูไม่ได้คุยกับเขาแล้วนะคะ ไม่ได้คุยมาเกือบ2ปีแล้ว หนูอยากรู้ว่า หนูควรทำอย่างไรดี ให้มันหายจากอาการนี้

ปล. พิมอาจจะงงๆหน่อยนะคะ