ตามคำถามเลยค่ะ เราแอบชอบคนนี้มาตั้งแต่ม.ต้นจนตอนนี้เราจะจบม.ปลายแล้วค่ะ เป็นเพื่อนสนิทกันมากๆในตอนม.ปลาย ตอนม.ต้นพวกเราก็เพื่อนในห้องด้วยกันแต่ไม่ค่อยได้คุยกันเราเคยบอกชอบเค้าไปแล้ว2ครั้งนะคะตอนม.ต้น1แล้วก็ตอนไปเที่ยวแล้วกลับบ้านด้วยกันตอนม.ปลาย แต่ไอตอนม.ต้นคือพอบอกแล้วเราก็ไม่ติดต่อเค้าไปเลยเพราะกลัว แต่พอขึ้นม.ปลายเราก็สนิทกันมากขึ้นแบบดูตลกไปเลยค่ะแกล้งกันไปติวหนังสือด้วยกัน แต่พอเค้ามีแฟนเราก็ไม่เข้าไปยุ่งอะไรเลยนะคะเราก็เล่นแบบปกติทร่เพื่อนเค้าเล่นเราก็ข่มหัวใจของเรามันก็ปวดใจนะคะแบบแอบชอบมา4ปีแล้วเค้าเปลี่ยนแฟนมา2คนแล้ว ทำไมเราถึงยังอยู่กับเค้าอีก เพื่อนในกลุ่มมันก็เชียร์เราเอาดิมันต้องมีสักครั้งที่มันจะเห็นเราในสายตาบ้าง เราก็คิดนะคะว่ามันอาจจะเห็นเราบ้างทั้งทร่บแกชอบก็บอกแต่ก็เหมือนเดิม เราก็ทำใจนะแต่มันก็หน่วงอยู่ดี ตัดเพื่อนก็ไม่ได้เพราะสนิทกัน แต่สุดท้ายคนเรามันก็ต้องหวังไว้ในใจอยู่ดีว่าอยากสมหวังกับคนที่เราแอบชอบ ตัวเราเคยคุยกับคนอื่นบ้างนะคะแต่สุดท้ายก็กลัวกลัวอะไรก็ไม่รู้ คือไม่ต้องมาตอบอะไรก็ได้นะคะ เราแค่อยากระบายมันอึดอัดในใจ สถานะมันก็ชัดอยู่แล้วว่าเค้าให้แค่เพื่อนแต่เราก็ตัดใจไม่ได้สักทีมันน่าเบื่อตัวเองมากๆเลยนะคะ เราก็กลัวว่าเค้าจะทะเลาะกับแฟนเราก็พยายามไม่ทักเค้าเวลาเค้ามีแฟน ทักกันแค่ต่อหน้ากลับบ้านบางทีก็พร้อมกันเพราะทางเดียวกันในใจก็ดีใจจะตายอยูางาละแต่ก็ต้องนิ่ง55555 ปวดจิตกับตัวเองมากๆ 
 แต่ก็กลัวนะคะกลัวว่าขึ้นมหาลัยแล้วยังลืมเค้าไม่ได้บางทีมันอาจจะกลัวการเริ่มต้นใหม่เลยก็ได้