โอกาสหัวใจ..
จะมีบ้างไหม ที่ได้เทคแคร์
รู้ใจ ว่ารักเธอแน่แน่
แต่ชายตาแล บ้างไหมหนอเธอ

พยายามบอกใจ
นำความห่วงใยเข้าไปเสนอ
อยากให้รู้ว่าทุกครั้งที่เจอ
มีความสุขเสมอเมื่อได้เห็นหน้า

แต่ ณ ตอนนี้
เริ่มนับวินาที ทีเธอจะลา
ทั้งที่ ก่อนนั้นภาวนา
ขอมีวาสนาให้พบกันบ้าง

เหมือนสิ่งศักสิทธิ์
ช่วยดลลิขิต ให้หวนพบนาง
เฝ้าวอนตลอดระยะทาง
พอมีวันห่าง ก็ขอวันเจอ

เพียงเสี้ยวเวลา
ที่เธอกลับมา พอให้พร่ำเพ้อ
โปรดให้เชื่อเถอะ
อาจจะดูเยอะ ที่เผยใจให้

ก็ลองคิดดู
ในตอนที่รู้ว่าเธอจะไป
วิ่งตาม มอบของแทนใจ
เธอรู้บ้างไหม นั่นคือรักแล้ว

ตื่นเต้นหัวใจ
เห็นเห็นรับไว้ ใต้สายตาแวว
กระโดดเต้น ไปได้หลายแถว
เธอจากไปแล้ว นั่นคงจำหน้า

พอรู้ข้างใน
เธอคืนอย่างไว ทั้งที่จะลา
รู้ไหมเสียใจหนักหนา
แค่อยากให้รู้ว่า พี่นั้นมีใจ

ไม่หวังอะไร
แค่ให้รู้ไว้ ว่าเคยชอบกัน
หรืออาจตลอดมานั้น
เธอคือคนสำคัญของพี่เสมอ

เมื่อเธอคืนมา
ทั้งที่รู้ว่า ต่อไปนี้จะไม่เจอ
พี่เองก็เดินละเมอ
กลายเป็นคนเซ่อ ที่เดินเลื่อนลอย

แอบรักกัน
แต่ก็ไม่หวั่นสักน้อย
ยินดีจะยอมเจ็บอยู่บ่อย
พี่ยังรอคอย ว่าจะรู้ใจ



เหลือสองวันสุดท้าย ทำไงดี อย่างน้อยก็อยากให้รู้ว่าตลอดมามีความรู้สึกดีๆให้เสมอ ตั้งแต่แรกเจอ