คือเราเป็นคนที่ชอบชักสีหน้าอยู่แล้ว เพื่อนให้ห้องก้รู้อะค่ะ แล้วเรื่องมันมีอยู่ว่า เราเข้าแถวแล้วครูให้ใบมาเขียนชื่อ พอกระดาษมาถึงเราแล้วก็บอกให้เพื่อนข้างหน้าที่ส่งกระดาษให้แล้วว่าหันหลังให้หน่อยจะเขียนชื่อ แล้วมันบอกว่าปวดขา แล้วเราบอกหันหลังให้หน่อยมันก็บอกว่าปวดขาอีกแล้วมันก็เดินไปอยู่ที่เดิน ก่อนมันเดินไปเราก็พูดว่าเขียนเองก็ได้แล้วก็ชักสีหน้า พอมาถึงในห้องมันก็ถามว่าชักสีหน้าใส่กูทำไมกูบอกว่าปวดขาจะให้กูนั่งหรอ เราบอกว่ากูให้หันหลัง มันก็ว่าแล้วจะชักสีหน้าใส่กูทำไม เราเลยบอกว่าปกติกูก่อนชักสีหน้าไหมทั้งห้องเขาก็รู้ มันบอกว่าถ้าจะทำไปทำที่บ้านน่ะ เราก็เงียบแล้วจ้องหน้ามัน แล้วหันหลังไปทำงานต่อ แล้วมันก็เล่าให้เพื่อนมันฟัง เราเลยหันไปแล้วบอกว่ากูให้หันหลังไม่ได้ให้นั่ง มันก็บอกว่า กูบอกว่ากูปวดขา เราก็เงียบจ้องตามันอย่างเดียวมันก็พูดต่อว่ากูไม่ใช่ชอบ(ในใจ:เรื่องของ) ถ้าจะทำก็ไปทำที่บ้านน่ะ เราเลยพูดไปว่าวันหลังจะเก็บไปทำดีบ้านแล้วก้จ้องตามัน เเล้วก็หันกับมาทำงานของตัวเองต่อ