จะออกจากกามได้ ต้องเห็นโทษ
…………………..
(๑)
“มันก็ไม่ง่าย ที่เราจะออกจากกาม
จิตจะออกจากกามได้ จิตต้องเห็นโทษ
เมื่อก่อนหลวงพ่อไปหาครูบาอาจารย์
ครูบาอาจารย์ส่วนใหญ่อยู่ภาคอีสาน
ไปหาหลวงปู่เทสก์ ท่านก็สอน
บอกว่าจะละกามได้ ต้องเห็นโทษ
ทีนี้เราไม่เห็นโทษ เราเห็นแต่คุณ
มีรูปสวย ๆ ดู เราก็ว่าดี
มีเสียงชม เสียงเพราะ ๆ เราก็ว่าดี
มีกลิ่นหอม ๆ เราก็ว่าดี
มีรสอร่อย เราก็ว่าดี
มีสัมผัสนุ่มนวลถูกอกถูกใจ เราก็ว่าดี
เราไม่เห็นโทษ
โทษมันอยู่ที่ไหน?
โทษมันอยู่ในใจเรานี่เอง
การที่เราต้องไปติดอกติดใจสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
มันทำให้เราเสียอิสรภาพ
อย่างเราติดในรูป เราต้องเห็นรูป
ต้องเห็นคนๆ นี้ อะไรอย่างนี้
เราก็ต้องเสียงอิสรภาพไปบางส่วน
เช่น ต้องเอาใจเขา
หรือเราชอบในเสียงอย่างนี้
ในกลิ่นอย่างนี้ ในรสอย่างนี้
ก็ต้องแสวงหา ได้มาก็ต้องรักษาไว้
มันเป็นภาระทางใจ
ถ้าหากเราภาวนา
เราจะเห็นเลยว่า
ทุกคราวที่ใจมันเกิดชอบ
ในรูป ในเสียง ในกลิ่น
ในรส ในสัมผัสต่าง ๆ
ใจต้องดิ้นรน ใจต้องทำงาน
ใจมีภาระ
แต่ถ้าเรารู้ทันใจของเรา
เราจะเห็นเลยว่า
กามคุณอารมณ์มายั่วให้จิตเกิดภาระ”
(๒)
“พอ(จิต)มันมีความดิ้นรน
มันพอใจในรูป มันก็ดิ้นรนอยากได้มา
ใจหิวโหย ใจก็จะหยิบฉวยเอาตาขึ้นมา
เพราะว่าเป็นเครื่องมือในการดูรูป
มันจะยึดนะ แต่ยังไม่เห็นหรอก
ต้องค่อย ๆ สังเกตจึงจะเห็น
มันจะหยิบตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ขึ้นมา
หยิบทีละอย่าง ไม่หยิบทีละหลายอย่างหรอก
เพราะว่าเวลารับอารมณ์ รับทีละช่องทาง
ทันทีที่จิตไปหยิบฉวย
ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ขึ้นมา
มันคือภาระ ความทุกข์จะเกิดขึ้นทันทีเลย
การที่เราต้องหยิบอะไรซักอย่างหนึ่ง
ต้องถือเอาไว้นี่ เป็นภาระนะ”
(๓)
“มีบทสวดมนต์บทหนึ่งบอกว่า
ขันธ์ทั้ง 5 เป็นภาระ
คนทั้งหลายแบกภาระเอาไว้
ก็ไม่พ้นจากทุกข์ทั้งปวง
พระอริยะเจ้า คือพระอรหันต์
วางภาระลงแล้ว
แล้วก็ไม่หยิบฉวยขึ้นมาใหม่
ก็พ้นจากทุกข์
เราจะวางภาระได้
เราต้องเห็นทุกข์เห็นโทษของภาระ
เราต้องเห็นทุกข์เห็นโทษของ
รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัสทั้งหลาย
ค่อย ๆ ดู ค่อย ๆ สังเกตไป
ไปดูนะ
อยากดู ก็ทุกข์
อยากฟัง ก็ทุกข์
อยากได้กลิ่น ก็ทุกข์
อยากได้รส ก็ทุกข์
อยากได้สัมผัส ก็ทุกข์
อยากให้รูปนี้หายไป
อยากให้เสียงนี้หายไป
อยากให้กลิ่นนี้หายไป
อยากให้รสนี้หายไป
อยากให้สัมผัสนี้หายไป
ก็ทุกข์
ความทุกข์เกิดทุกคราวที่อยาก
เวลาเราภาวนานะ
เราสังเกตของจริงอย่างนี้เรื่อย ๆ ไป
ไม่ใช่เรื่องยาก”
…………………..
พระธรรมเทศนา
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม ๒๙ กรกฎาคม ๒๕๖๐
ถอดคำ : พีเค
เรียบเรียง : สุรวัฒน์ เสรีวิวัฒนา
https://www.facebook.com/1317977204900901/photos/a.1412754818756472.1073741828.1317977204900901/1620003011364984/?type=3&theater 
จะออกจากกามได้ ต้องเห็นโทษ
…………………..
(๑)
“มันก็ไม่ง่าย ที่เราจะออกจากกาม
จิตจะออกจากกามได้ จิตต้องเห็นโทษ
เมื่อก่อนหลวงพ่อไปหาครูบาอาจารย์
ครูบาอาจารย์ส่วนใหญ่อยู่ภาคอีสาน
ไปหาหลวงปู่เทสก์ ท่านก็สอน
บอกว่าจะละกามได้ ต้องเห็นโทษ
ทีนี้เราไม่เห็นโทษ เราเห็นแต่คุณ
มีรูปสวย ๆ ดู เราก็ว่าดี
มีเสียงชม เสียงเพราะ ๆ เราก็ว่าดี
มีกลิ่นหอม ๆ เราก็ว่าดี
มีรสอร่อย เราก็ว่าดี
มีสัมผัสนุ่มนวลถูกอกถูกใจ เราก็ว่าดี
เราไม่เห็นโทษ
โทษมันอยู่ที่ไหน?
โทษมันอยู่ในใจเรานี่เอง
การที่เราต้องไปติดอกติดใจสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
มันทำให้เราเสียอิสรภาพ
อย่างเราติดในรูป เราต้องเห็นรูป
ต้องเห็นคนๆ นี้ อะไรอย่างนี้
เราก็ต้องเสียงอิสรภาพไปบางส่วน
เช่น ต้องเอาใจเขา
หรือเราชอบในเสียงอย่างนี้
ในกลิ่นอย่างนี้ ในรสอย่างนี้
ก็ต้องแสวงหา ได้มาก็ต้องรักษาไว้
มันเป็นภาระทางใจ
ถ้าหากเราภาวนา
เราจะเห็นเลยว่า
ทุกคราวที่ใจมันเกิดชอบ
ในรูป ในเสียง ในกลิ่น
ในรส ในสัมผัสต่าง ๆ
ใจต้องดิ้นรน ใจต้องทำงาน
ใจมีภาระ
แต่ถ้าเรารู้ทันใจของเรา
เราจะเห็นเลยว่า
กามคุณอารมณ์มายั่วให้จิตเกิดภาระ”
(๒)
“พอ(จิต)มันมีความดิ้นรน
มันพอใจในรูป มันก็ดิ้นรนอยากได้มา
ใจหิวโหย ใจก็จะหยิบฉวยเอาตาขึ้นมา
เพราะว่าเป็นเครื่องมือในการดูรูป
มันจะยึดนะ แต่ยังไม่เห็นหรอก
ต้องค่อย ๆ สังเกตจึงจะเห็น
มันจะหยิบตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ขึ้นมา
หยิบทีละอย่าง ไม่หยิบทีละหลายอย่างหรอก
เพราะว่าเวลารับอารมณ์ รับทีละช่องทาง
ทันทีที่จิตไปหยิบฉวย
ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ขึ้นมา
มันคือภาระ ความทุกข์จะเกิดขึ้นทันทีเลย
การที่เราต้องหยิบอะไรซักอย่างหนึ่ง
ต้องถือเอาไว้นี่ เป็นภาระนะ”
(๓)
“มีบทสวดมนต์บทหนึ่งบอกว่า
ขันธ์ทั้ง 5 เป็นภาระ
คนทั้งหลายแบกภาระเอาไว้
ก็ไม่พ้นจากทุกข์ทั้งปวง
พระอริยะเจ้า คือพระอรหันต์
วางภาระลงแล้ว
แล้วก็ไม่หยิบฉวยขึ้นมาใหม่
ก็พ้นจากทุกข์
เราจะวางภาระได้
เราต้องเห็นทุกข์เห็นโทษของภาระ
เราต้องเห็นทุกข์เห็นโทษของ
รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัสทั้งหลาย
ค่อย ๆ ดู ค่อย ๆ สังเกตไป
ไปดูนะ
อยากดู ก็ทุกข์
อยากฟัง ก็ทุกข์
อยากได้กลิ่น ก็ทุกข์
อยากได้รส ก็ทุกข์
อยากได้สัมผัส ก็ทุกข์
อยากให้รูปนี้หายไป
อยากให้เสียงนี้หายไป
อยากให้กลิ่นนี้หายไป
อยากให้รสนี้หายไป
อยากให้สัมผัสนี้หายไป
ก็ทุกข์
ความทุกข์เกิดทุกคราวที่อยาก
เวลาเราภาวนานะ
เราสังเกตของจริงอย่างนี้เรื่อย ๆ ไป
ไม่ใช่เรื่องยาก”
…………………..
พระธรรมเทศนา
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม ๒๙ กรกฎาคม ๒๕๖๐
ถอดคำ : พีเค
เรียบเรียง : สุรวัฒน์ เสรีวิวัฒนา
https://www.facebook.com/1317977204900901/photos/a.1412754818756472.1073741828.1317977204900901/1620003011364984/?type=3&theater