เรื่องมันมีอยู่ว่า หนูเป็นคนๆหนึ่งที่ไม่สวยมาก หรือเรียกง่ายๆว่าไม่สวยเลย ทั้งตัวดำ เตี้ย และก็ฟันเหยิน หนูถูกคนที่โรงเรียนล้อต่างๆนาๆ ทั้งแซวบ้างหยอกบ้าง พวกเค้าพูดกันแบบไม่เห็นใจความรู้สึกหนูเลย หนูก็พยายามจะไม่คิดอะไรนะคะ แต่คนในห้องเรียนเขาก็ล้อกันว่าหนูสารพัด แล้วคนที่หนูเคยชอบเขาก็หัวเราะเยาะเย้ยกับรูปร่างหน้าตาของหนูกับเพื่อนๆของเขา หนูคิดกับตัวเองว่าทำไมถึงไม่เกิดมาสวยแบบคนอื่นบ้างจะได้ได้คบกับคนที่ชอบ ตัวหนูเองก็เป็นคนเรียนเก่งนะคะ (ไม่ได้เข้าข้างตัวเองแต่คือเรียนอยู่ในระดับดี) แต่หนูก็โดนคนที่เก่งกว่าดูถูกอยู่ดี มีอยู่ช่วงหนึ่งมันเป็นช่วงสอบปลายภาคหนูก็ตั้งใจทำข้อสอบนะคะแต่คะแนนที่ออกมา กลับได้น้อยกว่าคนที่เรียนอ่อนกว่าหนู หลายๆคนก็พูดว่า "เห้ย เรียนก็เก่งนะเว้ย ทำไมถึงได้คะแนนน้อยกว่าบีว้ะ" (บี นามสมมติ) หนูกลับมาคิดทุกวันว่าหนูไม่ดียังไง หนูไม่ดีตรงไหน หนูจะได้แก้ไขตรงนั้น เขาบอกว่าหนูดำ หนูก็พยายามจะให้ขาว ซื้อครีมมาใช้มาทาทุกวัน เขาบอกว่าหนูเตี้ย หนูก็พยายามกินนมทุกวัน ออกกำลังกาย แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่เป็นผลเลย หนูคิดว่ามันต้องใช้เวลาสำหรับเรื่องแบบนี้ แต่คนอื่นอาจจะไม่คิดแบบหนู ช่วยหนูด้วยค่ะ หนูเจ็บมากเหลือเกิน หนูร้องไห้ทุกวันน้อยใจในโชคชะตาตัวเอง หนูควรทำยังไงดีคะ