วันที่ 27 กรกฎาคม 2560 ที่ผ่านมา เป็นวันพฤหัสบดี เวลาเที่ยงกว่าๆย่างเข้าบ่ายโมง
ผมได้มาทานก๋วยเตี๋ยวเนื้อร้านโปรดชื่อว่าร้าน อาซียะห์ ก๋วยเตี๋ยวเนื้อต้มยำ
ตั้งอยู่ที่ ปากซอยนครเขื่อนขันธ์ 8 ตำบลบางพึ่ง อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ โดยวันนั้นผมใส่เสื้อแขนสั้นสีน้ำเงิน
ขณะที่ผมเดินเข้าไปสั่งเกาเหลาเนื้อต้มยำ+ข้าวเปล่า+ลิปตันไอซ์ที+น้ำแข็งเปล่า ผมก็เห็นผู้หญิงคนนึง ผมยาว สูงราวๆ 155-165 ถ้าดูไม่ผิด
หน้าตาหมวยๆ ผิวขาวไม่มาก ใส่เสื้อเชิร์ตกีฬาสีขาวมีขีดดำที่ไหล่ เสื้อประมาณรูปข้างล่างนี้ครับ (ขออภัยด้วยครับ บัญชีผมแทรกรูปไม่ได้)
รูปเสื้อ
v
v
v
https://scontent.fbkk1-6.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/20374668_697032137157571_1972036010658209156_n.jpg?oh=6ff5e0110fe6b4f8b62bec7d5621a7a1&oe=59EB7E1C

เธอกำลังสั่งก๋วยเตี๋ยวจายาและคุยโทรศัพท์กับใครสักคนว่า "สั่งให้แล้ว"
ขณะนั้นผมก็ไม่ได้คิดอะไร แล้วผมก็เดินเข้าไปนั่งโต๊ะประจำด้านในสุดของร้าน ผมนั่งเก้าอี้ตัวฝั่งที่หันออกไปทางหน้าร้านเหมือนทุกครั้งที่มา
...แล้วสักพักครับ...
เธอคนนั้นเดินมานั่งโต๊ะข้างหน้าผมซึ่งห่างกับโต๊ะผมประมาณ 1 เมตรกว่าๆ โดยเธอนั่งหันเข้าทางฝั่งหลังร้าน นั่นแปลว่า
เราทั้งคู่นั่งหันเข้าหากันแบบตรงๆเลย!!!
ไอผมก็เขินสิครับ ผมเป็นคนขี้อายมากๆเวลาต้องสบตาคนที่ไม่รู้จัก ผมมักจะหลบสายตาไม่กล้ามองอยู่เป็นประจำ
ซึ่งนั่นทำให้ผมหยิบมือถือออกมาเล่นแก้เขิน ปั้นหน้าให้ดูธรรมชาติราวกับว่าผมไม่ได้รู้สึกอะไร สักพักแมวตัวสีขาวประจำร้านก็เดินมาหาผม
(ผมจะเล่นกับมันแทบทุกครั้งเวลาที่รออาหารมาเสิร์ฟและหลังเช็คบิล) ผมก็ลูบๆตัวมันแก้เขินบ้าง อุ้มมันขึ้นมาบนเก้าอี้ตัวข้างๆแล้วก็ลูบๆเกาๆคางมันบ้าง
จังหวะนั้นผมได้ลองชำเลืองแบบเนียนๆไปที่เธอคนนั้น เขามองมาทางผมครับ!!! แต่ในใจคิดว่าเขาน่าจะมองแมวมั้ง...
ทันใดนั้นเกาเหลาของผมก็มาเสิร์ฟเสียที ผมก็เลิกเล่นกับแมว แล้วแมวก็วิ่งไปที่เธอคนนั้น ผมชำเลืองไปก็ได้เห็นว่าเธอกำลังลูบตัวแมวแบบยิ้มแย้มอยู่
ผมกลับมาปรุงเกาเหลาแบบทุกครั้งที่เคยทำ แล้วก็ทานแบบรักษามาดไว้ ทานเรื่อยๆ ช้าๆ~
แต่ในใจนี่อึดอัดกับความอร่อยจริงๆ อยากจะโซ้ยแบบทุกครั้งที่เคยทำ 55555
ซึ่งผมยังสงสัยอยู่ว่าก่อนหน้านี้เขาตั้งใจมองมาจริงๆหรือเปล่า ผมจึงรอโอกาสในตอนที่ผมและเขาไม่ทันตั้งตัว
ฟึ้บบบ!!!
ผมชำเลืองตาไปทางเขาอย่างรวดเร็วโดยที่ยังก้มหน้าตักเกาเหลาพร้อมข้าวเปล่าใส่ปาก
เธอชำเลืองมองผมอยู่จริงๆ!! แล้วเธอก็หลบสายตาไปครับ ผมเข้าสู่กระบวนการเขินโดยสมบูรณ์แบบ!!
ทำอะไรไม่ถูกล่ะทีนี้ น้ำซุปในช้อนเริ่มสั่นเบาๆราวกับมีทีเร็กซ์เดินอยู่แถวนั้น !
และแล้วก็มีผู้หญิงอีกคนเดินมานั่งเก้าอี้ตรงข้ามกับเธอ ทำให้ผมลดความเขินลงไปได้ 70% เพราะผู้หญิงอีกคนนั้นมานั่งคั่นกลางระหว่างเรา ทำให้ผมไม่เห็นหน้าเธออีก
คิดว่าน่าจะเป็นคนในสายที่เธอคุยตอนสั่งออเดอร์ครับ
ผมก็นั่งทานต่อไปและได้ยินเธอกับเพื่อนคุยกันเรื่องมหาลัยหรือเปล่าไอผมก็ได้ยินไม่ค่อยถนัด
แล้วผมก็เดินออกไปจ่ายเงินครับ ในขณะที่ผมเดินออกไปจ่ายเงินผมจะต้องเดินผ่านโต๊ะของเธอ ซึ่งทางเดินเข้ามาทางโต๊ะของผมมันแคบมากและเป็นทางเข้าออกทางเดียวเดินได้แค่ทีละคน ผมต้องเดินผ่านโต๊ะเธอแบบกระเถิบซ้าย ตัวหันไปทางโต๊ะของเธอ ถ้าใช้หลังหันไปทางโต๊ะของเธอมันคงจะเป็นการไม่ให้เกียรติกันสักเท่าไหร่ อารมณ์แบบหันตูดให้ 5555
แล้วผมก็ออกมาจากร้านโดยยังค้างคาใจว่าเธอตั้งใจมองเราจริงๆหรือเปล่า ผมจึงเริ่มตามหาเธอครับ เพราะอยากรู้จักมากๆ
ผมค้นเช็คอินของร้านก็ไม่พบวี่แวว กลับมาถามเจ้าของร้านว่ารู้จักไหม เขาก็จำไม่ได้ (จะออกแนวโรคจิตไหมเนี่ยเรา 555)

อยากรบกวนให้ช่วยกันแชร์ตามหาเธอคนนี้ครับ จากเหตุการณ์วันนั้นทำให้ผมอยากรู้จักเธอมากๆ เธอทำให้ผมยิ้มได้หลังจากที่ผมเครียดมานานจากการทำงาน โลกของผมสดใสขึ้นหลังจากที่เฉามาเป็นปีๆ ถ้าเธอมีแฟนแล้วก็ไม่เป็นไรครับ ขอแค่รู้จักก็พอ มันคาใจ 5555
หรือถ้าเธอเห็นโพสต์นี้ก็อยากให้ส่งข้อความมาทางแอคเค้าพันทิปนี้, โพสต์ตอบรับก็ได้ หรือติดต่อมาทางเมลก็ได้ครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้frontwheeldrivedrift@gmail.com

ขอบคุณทุกคนที่ทนอ่านนะครับ อาจจะไร้สาระไปนิด แต่ยังไงก็ขอขอบคุณนะครับ

อันนี้นอกเรื่อง
ร้านนี้เป็นร้านก๋วยเตี๋ยวเนื้อร้านโปรดของผมตั้งแต่สมัยผมเรียน ม.ปลาย รสชาติเด็ดจริงครับ ชวนเพื่อนคนไหนมาลองก็ติดใจทุกคน โปรโมทซะเลย 555 ลองมาทานดูครับ แล้วจะติดใจ