กินยากไม่ใช่ปัญหา นิสัยต่างหากที่เป็นปัญหา ยกตัวอย่างเช่น
มีน้องคนนึงแพ้กุ้ง แต่พี่ๆไปเที่ยวอยุธยากันอยากกินกุ้งเผา น้องก็บอกไม่เป็นไร กินเลยพี่ พี่ก็เลยสั่งปลาทอด ทอดมันปลา อะไรพวกนี้ให้น้องกิน เวลาจ่ายน้องบอกหารเท่าเลยพี่เพราะปลาก็ไม่ได้ถูก ทุกคนก็สบายใจ
มีพี่อีกคนนึง ไม่แพ้อาหารแต่เรื่องมากสุดๆ กินข้าวด้วยกันมีปัญหาตลอด ร้านนี้พี่ไม่ชอบแม่ค้า ร้านนี้ไม่อร่อย(แต่เราอร่อยอ่ะ) ร้านนี้พี่กินไม่ได้(ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน) เจอคนแบบนี้ไปกินข้าวลำบากทุกที

เราเป็นคนกินยากค่ะ ตลอดชีวิต ไม่เคยโดนว่า สร้างปัญหา และเป็นตัวปัญหา (มีแม่เลี้ยงพูดอยู่คนเดียว บอกว่าระวังจะเข้ากับเพื่อนๆไม่ได้ เดี๋ยวเพื่อนๆไม่รัก) เวลาไปไหนกับเพื่อนๆจะไม่ค่อยสั่งอะไร บอกเพื่อนๆสั่งกันเลย พวกผัดๆและทอดนี่ต้องมีอยู่แล้ว เราก็เลือกอะไรที่กินได้ แต่ก็ไม่เคยบอกใคร อันนี้กิน อันนี้ไม่กิน

บางทีก็ไหลตามน้ำ เพื่อนบอกอันนี้อร่อยนะแกกินยัง เราตอบอืม ใช่ๆอร่อยๆ (จริงๆยังไม่ได้กินสักคำ 555 เวลานั้นไม่ค่อยมีใครสนใจกันหรอก ต่างคนต่างกิน แต่เราอ่ะจะเห็นอริยาบทของแต่ละคนนะ เพราะเราไม่ชอบการรับประทานอาหารร่วมกันแบบไม่ใช้ช้อนกลาง)

เราไม่กินน้ำพริก กับส้มตำ แต่เราไปกินข้าวร้านส้มตำกับเพื่อนๆได้ ถ้าสนิทก็จะรู้อยู่แล้วเราไม่กิน แต่ถ้ามีเพื่อนใหม่ๆมาร่วมด้วย ก็จะบอกแค่วันนี้ ไม่อยากกินส้มตำค่ะ กินข้าวเหนียวไก่ย่างไปจร้าาาา

สรุป ใช่ค่ะ เราคิดว่า เราไม่เป็นปัญหา เพราะเราทำตัวเองให้ไม่เป็นปัญหา และเราโชคดีที่มีแต่เพื่อนใจกว้างงงงงงงงง ไม่รำคาญคาดคั้นให้เรากิน สบายๆสวยๆ อิอิ

เราว่ามันจะเป็นปัญหาก็ต่อเมื่อ ไปบอกคนอื่นให้กินหรือให้ทำเหมือนตัวเอง พอเขาไม่ทำก็ไม่พอใจคิดว่าคนอื่นเขามีปัญหา

เวลาพวกผมมีปาร์ตี้กับกลุ่มเพื่อนซี้...
เฮ้ย เดียวไปซื้อต้มแซบเนื้อมาด้วยนะ เอาหมูอีกถุง ไอนั่นไม่กินเนื้อ
เออ แล้วเอาส้มตำมาด้วย อีกครกเอาไม่เผ็ดนะ ไอนี่ไม่กินเผ็ด ไหนใครไม่กินปลาร้า งั้นเอาไม่ใส่ปลาร้ามาครกนึง
เอาต้มยำกุ้งด้วยหม้อนึง อ่าวไอนั่นแพ้กุ้ง งั้นเอาต้มยำหัวปลามาเพิ่ม
พอชงเหล้า...  เห้ยเอาโซดาเพียว เฮ้ยตรูขอโซดาน้ำ อ่าวแล้วไอนั่นเอาไร เหล้าเพียวๆ...

ถ้าเพื่อนซี้จริงๆ จะไม่มีเรื่องนี้มาเป็นปัญหาในกลุ่มเลยครับ