เมื่อก่อนเราเข้าใจว่า พระพุทธองค์ทรงลำเอียง เลือกสอนแต่พวกบัวปริ่มน้ำ บัวพ้นน้ำ สองบัวนี้ยังไงก็รอดแล้ว ปลอดภัยแล้ว ส่วนบัวใต้น้ำที่น่าสงสารนี้ มากมายนัก ทำไมไม่ช่วย
วันนี้เราเข้าใจแล้วว่าช่วยไม่ได้จริงๆ มืดบอด งมงาย ติดอยู่ในกรอบความเชื่อเก่าๆ ติดอยู่แต่เปลือกกระพี้ศาสนา ไม่ตั้งใจปฏิบัติ
ท่านให้ปฏิบัติเป็นพุทธบูชา มิใช่ กราบๆ ไหว้ๆ ท่องๆ สวดมนต์อ้อนวอนขอ
ส่วนบัวพ้นน้ำทั้งสองนั้น เขามีศรัทธา เขาเชื่อว่าความหลุดพ้นมีจริง กงล้อธรรมจักรหมุนอยู่จริง และเขามีความตั้งใจว่า เขาสามารถทำได้ ทั้งสองบัว จึงเร่งลงมือทำให้สำเร็จก่อนเขาจะตาย
พระเจ้าพิมพิสาร พระเจ้าอชาตศัตรู อุบาลี องคุลีมาล (บัวปริ่มน้ำ) สนทรรณ มหากัสปะ สารีบุตร โมคคัลลานะ (บัวพ้นน้ำ)ฯลฯ
ส่วนบัวใต้น้ำเขายกธงขาวยอมแพ้ตั้งแต่เริ่มแล้ว เขาว่ายาก เชื่อว่าต้องอีกหลายชาติ มุ่งแต่วัตถุทาน ทำเพื่อจะเอา มิได้ทำเพื่อจะให้ที่แท้จริง จึงขาดการปฏิบัติที่แท้จริง จึงไม่เข้าใจถึงอภัยทาน ขี้โกรธ ขี้โมโห จิตจึงปล่อยวางไม่ได้ เพราะอภัยทานคือหนทางสู่ ธรรมทาน คือ ความรัก ความจริงใจ ความปรารถนาดีต่อผู้อื่น นั่นแหละคือบันได้สู่พระนิพพานที่แท้จริงของผู้ปฏิบัติ (เมตตาธรรมค้ำจุนโลก)
ทรงสอนแต่บัวปริ่มน้ำ บัวพ้นน้ำ ทรงลำเอียงหรือเปล่า?
วันนี้เราเข้าใจแล้วว่าช่วยไม่ได้จริงๆ มืดบอด งมงาย ติดอยู่ในกรอบความเชื่อเก่าๆ ติดอยู่แต่เปลือกกระพี้ศาสนา ไม่ตั้งใจปฏิบัติ
ท่านให้ปฏิบัติเป็นพุทธบูชา มิใช่ กราบๆ ไหว้ๆ ท่องๆ สวดมนต์อ้อนวอนขอ
ส่วนบัวพ้นน้ำทั้งสองนั้น เขามีศรัทธา เขาเชื่อว่าความหลุดพ้นมีจริง กงล้อธรรมจักรหมุนอยู่จริง และเขามีความตั้งใจว่า เขาสามารถทำได้ ทั้งสองบัว จึงเร่งลงมือทำให้สำเร็จก่อนเขาจะตาย
พระเจ้าพิมพิสาร พระเจ้าอชาตศัตรู อุบาลี องคุลีมาล (บัวปริ่มน้ำ) สนทรรณ มหากัสปะ สารีบุตร โมคคัลลานะ (บัวพ้นน้ำ)ฯลฯ
ส่วนบัวใต้น้ำเขายกธงขาวยอมแพ้ตั้งแต่เริ่มแล้ว เขาว่ายาก เชื่อว่าต้องอีกหลายชาติ มุ่งแต่วัตถุทาน ทำเพื่อจะเอา มิได้ทำเพื่อจะให้ที่แท้จริง จึงขาดการปฏิบัติที่แท้จริง จึงไม่เข้าใจถึงอภัยทาน ขี้โกรธ ขี้โมโห จิตจึงปล่อยวางไม่ได้ เพราะอภัยทานคือหนทางสู่ ธรรมทาน คือ ความรัก ความจริงใจ ความปรารถนาดีต่อผู้อื่น นั่นแหละคือบันได้สู่พระนิพพานที่แท้จริงของผู้ปฏิบัติ (เมตตาธรรมค้ำจุนโลก)