แฟนผมเป็นโรคซึมเศร้า
เราคบกันได้เกือบ5เดือน คือ เท่าที่ผมเข้าใจ คือ แฟนน่าจะมีอาการซึมเศร้า หรือ เครียดง่ายติดต่อกันมาเป็นระยะเวลานานก่อนที่เราจะเจอกัน ซึ่งอาจจะมาจากที่บ้านบ้าง มาจากสิ่งรอบๆตัวบ้าง โดยสรุปคือ ผมคิดว่า น่าจะเป็นมาตั้งนานแล้ว แต่พอเราคบกันได้นานขึ้น ยิ่งวันยิ่งนานขึ้น อารมณ์ของเธอยิ่งคุมไม่อยู่ หงุดหงิด โวยวาย น้อยใจ เสียใจ โดยไม่มีเหตุผลได้แทบทุกเรื่องซึ่งตอนแรกผมก็คิดว่า ปกติของผู้หญิงแต่มันมากขึ้นเรื่อยๆบ่อยขึ้นเรื่อยๆ

แต่ทุกๆครั้งทีหลังจากที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ พอเค้ามีสติกลับมาเค้าก็รู้ถึงสิ่งที่ตัวเองทำลงไปจากการที่ผมอธิบาย รู้ถึงความผิดที่ตัวเองทำ เค้าเลือกที่จะขอโทษผม ซึ่งตอนแรกๆ ผมก็คิดว่าผมน่าจะไม่เป็นอะไร รู้ว่าผิดแล้วก็ขอโทษแล้วมันก็น่าจะจบ อารมณ์ผมก็น่าจะดีขึ้น ผมก็ทนอยู่แบบนี้เป็นเวลา 4เดือน จนผมคิดว่า ผมเริ่มทนไม่ไหวจริงๆ อารมณ์ผมเริ่มเปลี่ยนไป ผมเริ่มเป็นคนใจร้อน ขี้หงุดหงิด หวาดระแวงในสิ่งที่ถ้าเราอาจจะไปพูดไม่ถูกใจ ทั้งๆที่เมื่อก่อนผมเป็นคนที่อารมณ์เย็นมากๆ

พูดตามตรงผมก็เป็นคนธรรมดาคนนึง ที่ไม่สามารถ ให้อภัยกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นได้หากมันเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก มันเหมือนถ้าเราเปรียบการทะเลาะ1ครั้ง คิอ การที่เราโดนมีดทิ่ม1ที และการขอโทษ1ครั้งคือการที่เราทำแผลให้1ที แต่ถึงจะขอโทษยังไง สุดท้ายแล้ว แผลเป็นคงอยู่เสมอ .


จนกระทั่งเมื่อ2 สัปดาห์ที่แล้ว ผมได้พาเธอไปหา จิตแพทย์ จิตแพทย์ก็วินิจฉัยว่าเป็น โรคซึมเศร้าและได้ให้ยามากิน ซึ่งผมก็รู้สึกได้ว่าเค้าพยายามมากขึ้น เราทะเลาะกันน้อยลงจริงๆ ซึ่งผลจากยาอาจไม่เยอะเท่ากับการที่เค้าพยายามทำเอง แต่มันก็ยังมีบ้างที่เค้าอารมณ์เสีย หงุดหงิด คือเหลือประมาณ อาทิตย์ละ2ครั้ง จากที่เมื่อก่อน เป็นวันละ2-3ครั้ง

แต่ปัญหามันมีอยู่ว่า ผมก็รู้สึกสูญเสียการควบคุมอารมณ์ของตัวเองไปแล้วเหมือนกัน ,ผมรู้ว่าเค้าพยายามมากขึ้นเพื่อที่จะไม่ได้ทำให้คนอื่น รู้สึกไม่ดีเหมือนกับที่เค้าเจอ
แต่สุดท้ายมันเหมือนกับ ผมที่มีรอยแผลเต็มตัว จนจะไม่มีที่เหลือให้แทงแล้ว ไม่สามารถรับอะไรได้อีกแล้ว
เวลาเค้าแรงมาใส่ผม ผมก็ไม่สามารถเป็นคนที่อารมณ์เย็นพอที่จะรับมือได้เหมือนเมื่อก่อน จนมันทำให้รู้สึกว่าทุกครั้งที่ทะเลาะ มันทำให้ตัวผมเปลี่ยนไปในทุกๆครั้ง เค้าก็บอกว่าตัวผมเปลี่ยนไป นิสัยเปลี่ยนไป ดูไม่รักเค้ามากเท่าเมื่อก่อน อารมณ์ไม่เย็น ไม่อยู่ข้างๆเค้า เวลาที่เค้าคิดมาก
แต่คือสิ่งที่ผมต้องเผชิญอยู่ทุกวันนี้ ผมต้องเผชิญทั้งการควบคุมอารมณ์ของตัวเอง ความเครียดจากสิ่งรอบข้างในชีวิต และยังมีอารมณ์ของเค้าที่ผมต้องรับให้ได้ ผมทนไม่ไหวอะครับ

ผมยังอยากอยู่กับเค้านะ แต่ผมเริ่มจะไม่ไหวกับทุกๆสิ่งที่มันเริ่มกัดกร่อนชีวิตของผมเหมือนกัน

ปล.ผมเคยโทรไปปรึกษาสายด่วนสุขภาพจิต เพื่อพยายามปรับทัศนคติ และอารมณ์ของตัวเอง เพื่อที่จะอยู่กับเค้าให้ได้ เหมือนกันครับ

อยากฟังทางออกของทุกๆคนบ้างครับ ว่ามีทางออกยังไง ให้ผมสามารถจัดการกับอารมณ์ของตัวเอง และจัดการกับอารมณ์ของเค้าได้


ขอบคุณครับ