คบมา 8 ปีแล้วค่ะ รู้สึกค่อยๆ หมดความอดทนกับแฟน ทั้งที่เมื่อก่อนไม่ได้เป็นขนาดนี้
เรารู้สึกว่าเค้าไม่ค่อยได้เรื่อง ช้าไปหมดทุกอย่าง
อายุ 26 เพิ่งเรียนจบ ยังไม่มีงานทำ ยังไม่ได้สมัครงาน ไม่มีเงินเก็บ ไม่มีเงินติดตัว ตอนนี้ใช้เงินเราอยู่ นอนดึก ตื่นสาย กว่าจะตื่นก็บ่ายสอง ยังไม่ได้ทำอะไรก็หมดวันแล้ว อาศัยอยู่บ้านเรา ไม่กระตือรือร้นที่จะหางานทำ เราเคยพูดเรื่องพวกนี้ไปแล้ว เค้าก็จะตัดพ้อว่าให้เราไปหาคนใหม่ซะ คือเราไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าไม่ทำตัวเองให้มันดีกว่านี้ ไม่หางานพิเศษทำไปก่อน ฐานะทางบ้านเค้าก็ไม่ได้ถึงกับแย่ แต่เค้าบอกว่าก็เกรงใจพ่อแม่ที่ยังต้องขอเงินอยู่ แต่มายืมเงินเราแทน เราเข้าใจว่าเป็นแฟนกันมันก็ต้องช่วยเหลือกัน แต่จะให้ช่วยไปตลอดมันก็ไม่ไหว เราก็มีภาระของเรา เราอยากเก็บเงินไว้เผื่ออนาคต อายุก็ไม่ใช่น้อยแล้วๆ ตอนนี้เราแทบจะไม่คิดเรื่องอนาคตกับเค้าเลย เราไม่รู้จะเริ่มบอกเค้ายังไง พอจะคุยเรื่องนี้กันก็ทะเลาะ เค้าเองก็กดดันอยู่ไม่น้อยที่มันเป็นแบบนี้ แต่เค้าดูไม่พยายามเลย เราลองบอกให้ทำนู่นสิ ทำนี่สิ เค้าก็ไม่ชอบ เราเลยไม่อยากพูดมาก ก็คิดว่าโตๆ กันแล้วน่าจะคิดเองได้ ตอนนี้เราคิดเรื่องเลิกกันทุกวันเลย รู้สึกเบื่อที่ต้องมาแบกรับเรื่องพวกนี้ ลึกๆ ก็สงสารเค้า เค้าไม่มีใครเลย เพื่อนก็น้อย เราก็อยากเป็นกำลังใจให้เค้าต่อนะ แต่ไม่รู้ว่าควรจะจัดการกับปัญหาแบบนี้ยังไง