ขอพื้นที่ระบายหน่อยค่ะ และขอความคิดเห็นจากแม่บ้านพ่อบ้านทุกคน 

คือเรากับแฟนเราอยู่ด้วยกันมาได้เกือบปีแล้วค่ะ แรกๆเขาก็ดีนะค่ะแต่มาหลังนี่สิขี้เกียจขึ้นทุกวัน เราก็โตๆกันแล้วแต่ดูๆแล้วก็มองไม่เห็นอนาคตเลยค่ะ เขาไม่มีความกระตือรือร้นอะไรเลยเหมือนใช้ชีวิตไปวันๆ เขาไม่เคยพูดถึงเรื่องสร้างอนาคตเลยไม่เคยพูดถึงเรื่องหางานทำเลยด้วยซ้ำ ขอเล่ายาวนิดนึงนะค่ะ คือเรามาอยู่ที่บ้านเขา พ่อแม่เขาทำงานก่อสร้างค่ะ เขาก็ทำอยู่กับพ่อแม่เขาค่ะนานๆทีจะไปช่วยทำแทบไม่ทำเลยด้วยซ้ำ ก่อนเราจะมาอยู่กับเขาเราทำงานมาก่อนนะค่ะแต่พอย้ายมาอยู่ด้วยกันต้องออกจากงานค่ะเพราะคนล่ะจังหวัดค่ะ มาอยู่บ้านเขาเราก็ทำงานบ้านทุกอย่างไม่เคยให้เขามายุ่งเลยเรื่องงานในบ้าน แต่งงานนอกบ้านนี่สิเราควรจะช่วยกันทำนะเราเคยชวนเขาไปหางานทำนะค่ะเพราเกรงใจพ่อแม่เขาที่ต้องนั่งเลี้ยงลูกชายและยังต้องเลี้ยงลูกสะใภ้อีก แต่นั่นแหละค่ะ แฟนเราก็บอกแต่ว่าไม่อยากเป็นลูกจ้างใครไม่ชอบให้ใครมาบังคับ อ่ะเราก็บอกเราเกิดมาจนก็ไม่ควรจะเลือกงานนะเขาก็หาเหตุผลมาอ้างตลอดจนเราเบื่อๆจนไม่อยากจะพูด แล้วก็เรื่องขี้เกียจค่ะนอนตื่นสายตื่นมาก็เล่นเกมกว่าจะไปอาบน้ำก็ช่วงบ่ายและ พอเราบอกให้ไปช่วยพ่อแม่ทำงานก็ผลัดวันประกันพุ่ง ไปบ้างไม่ไปบ้างกว่าจะไปเราต้องด่าแล้วด่าอีกถึงไปช่วยก็ไม่ช่วยเต็มวันสักที แบบนี้ควรทำไงดีค่ะ 
เราคิดจะเลิกกับเขาหลายรอบมากเพราะเรื่องขี้เกียจของเขา คือเรามองไม่เห็นอนาคตเลยเขาไม่คิดจะเปลี่ยนแปลงตัวเองเลยยังดีที่เราไม่มีลูกด้วยกัน ถ้ามีลูกๆก็คงอดตาย ตอนนี้เราก็กำลังหางานทำนะค่ะแต่นี่ช่วงโควิคอยู่เลยยังหาไม่ได้แต่ที่บ้านเขายังทำงานอยู่ค่ะแต่เขาไม่เคยไปช่วยเลย มีผัวขี้เกียจแบบนี้เราควรเลิกดีไหมค่ะ.... 
ไม่ใช่เห็นแก่เงินรักสบายหรอกนะค่ะแต่คนเราโตแล้วก็อยากที่จะมีครอบครัวที่ดี มีชีวิตที่ดีช่วยกันสร้างทำงานหาเงินด้วยกัน