ผู้สื่อข่าวรายงานว่า นายวีรพัฒน์ ปริยวงศ์ นักวิชาการด้านนิติศาสตร์โพสต์ข้อความทางเฟซบุ๊ก “Verapat Pariyawong” ระบุว่า

10 ปีผ่านมา “ทักษิณ” ยังไม่หายไป แล้วอีก 10 ปีผ่านไป คิดว่า “ยิ่งลักษณ์” จะหายไปหรือ? ถ้าใครมอง “ทักษิณ-ยิ่งลักษณ์” เป็น “ภัยต่อบ้านเมือง” ก็โปรดใช้ 2 สิ่งจำเป็นเข้าจัดการ

1. “กระบวนการยุติธรรม” ที่เป็นปกติ ไม่เลือกปฏิบัติ มีหลักฐานและเหตุผลรองรับที่กระจ่างชัด ตั้งแต่ต้นจนจบ

ย้ำว่า “ตั้งแต่ต้นจนจบ” เพราะหลายคนเข้าใจว่าความยุติธรรมขึ้นอยู่กับ “ศาล” ที่ตัดสินคดีเท่านั้น แต่อย่าลืมว่า สำนวนข้อเท็จจริง บัญชีตัวเลข พยานหลักฐาน ที่รวบรวมจัดทำมาแต่ต้น (หรือแทรกเข้ามาระหว่างทาง) ศาลไม่ได้เป็นคนรวบรวมเองทั้งหมด สิ่งใดหากผิดมาแต่ต้น จะมาทำให้ถูกทั้งหมดตอนสุดท้ายก็คงไม่ง่ายนัก

2. “สนามการเมือง” ที่ดึงดูดให้ “คนคุณภาพหน้าใหม่” กล้าเสนอตัวมาทำงานเพื่อบ้านเมือง

ย้ำว่า “หน้าใหม่” เพื่อไม่ให้ลืมว่าคนที่สนับสนุนนักการเมืองกลุ่มใด พร้อมเสมอที่จะเปลี่ยนไปสนับสนุน “ตัวเลือกที่ดีกว่า” สำหรับพวกเขา แต่คนที่ดีกว่าสำหรับเขานั้นอยู่ไหน? ประเทศไทยมีตัวเลือกให้ประชาชนได้เท่านี้เองหรือ? หากเราต้องการดึงคนใหม่ที่มีคุณภาพให้กล้าเข้ามาเป็นตัวเลือก เราต้องมี “สนามการเมือง” ที่มีกติกามั่นคงแน่นอนและ “ชนะกันที่ใจประชาชน” หาใช่ “พลิกผันไปตามปากกระบอกปืน”

ดังนั้น หากใครคิดจะจัดการกับ “ทักษิณ-ยิ่งลักษณ์” ในฐานะ “ภัยต่อบ้านเมือง” ก็โปรดอย่าลืมหรือทำลาย 2 สิ่งนี้  แต่ถ้าใครมอง “ทักษิณ-ยิ่งลักษณ์” (หรือคนใหม่ๆ) เป็น “ภัยต่อพวกตนเอง” ก็คงไม่แปลกใจหากเขาจะทำทุกอย่างให้ “คนไทย” ต้องอยู่กับ “กระบวนการยุติธรรม” ที่บิดเบี้ยว และ “สนามการเมือง” ที่ปิดแคบ

เพราะสุดท้ายแล้ว “ทักษิณ-ยิ่งลักษณ์” อาจไม่ได้เป็นปัญหาที่แท้จริงสำหรับเขาเลย แต่กลับกลายเป็น “ตัวพวกเขาเอง” ต่างหาก ที่ไม่อาจอยู่รอดได้ หากไม่ใช้วิธีการแบบนี้.