เดือนตุลาเป็นเดือนที่ผมชอบที่สุด เพราะเป็นช่วงจังหวะระหว่างปลายฤดูฝนย่างเข้าต้นฤดูหนาว (เรียกว่าฤดูหนาวได้ไหมไม่รู้) บรรยากาศเหมาะสำหรับออกทริปที่สุด ไม่ร้อนไป ไม่หนาวไป แล้วก็ค่อนข้างปลอดภัยจากฝนกระหน่ำ ต้นไม้ยังเขียวชอุ่มจากฝนที่โปรยลงมา ตอนเช้าๆก็มีสิทธิ์เจอหมอกขึ้นตามแนวทิวเขา ชิวดี ซึ่งรีวิวนี้เป็นรีวิวแรก จริงๆผมไปมาเมื่อปีที่แล้ว คิดว่าปีนี้ก็ใกล้ช่วงที่เริ่มจะไปเที่ยวป่าบงเปียงกันได้แล้ว เลยอยากเอามาข้อมูลแชร์ให้คนอื่นบ้าง คิดว่าน่าจะมีข้อมูลที่เป็นประโยชน์เพิ่มเติมจากรีวิวของท่านอื่นที่มีอยู่แล้ว ปีนี้ก็กะว่าไปซ้ำอีกรอบ ไปดูรูปกันดีกว่า




การจะมาเที่ยวป่าบงเปียงนั้น แน่นอนว่ามีช่วงเวลาสองช่วงที่เหมาะ คือ ช่วงที่ทุ่งข้าวเขียวขจีซึ่งก็เป็นช่วงฤดูปลูกข้าว โดยปกติก็จะเริ่มปลูกข้าวกันในช่วงหน้าฝน หากอยากเห็นทุ่งข้าวเขียวขจีก็ต้องมาหลังจากที่ชาวนาเริ่มปลูกข้าวเล็กน้อย ช่วงเดือนกันยายน-ตุลาคม จะเหมาะที่สุด เพราะข้าวเริ่มโตแน่นเต็มทุ่งนาแล้ว แต่การท่องเที่ยวช่วงนี้ควรเช็คสภาพอากาศกันหน่อย เพราะอาจะเจอฝนตกหนักจนไม่สามารถออกไปวิ่งเล่นถ่ายรูปกับทุ่งนาสวยๆได้

อีกช่วงหนึ่งจะเป็นช่วงทุ่งนาสีเหลืองทองอร่ามก่อนที่ข้าวจะถูกเก็บเกี่ยว ซึ่งจะอยู๋ในช่วงกลางเดือนตุลาคม - ต้นพฤศจิกายน ซึ่งก็ได้ฟีลลิ่งไปอีกแบบนึง ช่วงนี้เริ่มเข้าหน้าหนาว ฝนเริ่มขาดช่วงแล้ว ทำสามารถเที่ยวได้สบายกว่าช่วงหน้าฝน

ทั้งสองช่วงที่กล่าวมานั้นมีไฮไลต์เหมือนกันคือ แสงยามเย็น...หากฟ้าเปิด เราจะได้เห็นลำแสงสวยๆส่องลอดปุยเมฆมายังหุบเขาแห่งนี้ ตากล้องบางคจะเรียกว่า "ฟ้าระเบิด" บางคนเรียกว่า "God Light" เสียดายที่ทริปนี้ฟ้าไม่เข้าข้าง ทำให้ผมพลาดช็อตเด็ดนี้ไป สามารถไปหาภาพดูเพิ่มเติมได้ในกระทู้พันทิปและกูเกิ้ลครับ แนะนำว่าถ้าตั้งใจจะไปแล้วควรจะอยู่ให้ถึงช่วงแสงยามเย็นครับ

เริ่มทริป

เราเริ่มทริปกันที่หลัง มช. ครับ

"ไปคนเดียวก็ดีแต่ไปหลายคนดีกว่า" - อริสโตแต๊ว กล่าวไว้ ฮ่าๆๆ

เอาหละเมื่อได้คนร่วมหัวจมท้ายแล้ว ก็ถึงขั้นตอนถัดไปคือจองบ้านพัก(ถ้าใครไปละกลับวันนั้นเลยก็ข้ามขั้นตอนนี้ไป)

...บ้านพักที่บ้านป่าบงเปียงนั้นเป็นบ้านที่ชาวเขาที่นั้นสร้างกันขึ้นมาเอง ไม่มีนายทุนที่ไหนเข้ามาเปิด ทางชาวบ้านตกลงกันว่ามีโควต้าร์ทำได้ครอบครัวละหนึ่งหลัง นับคร่าวๆก็มีประมาณ 8-10 หลัง บ้านบางหลังก็เป็นบ้านของพี่น้องกัน ส่วนใหญ่จะมีรีวิวที่พักของทางบ้านมาฉิโพครับ แต่ตอนผมไปนั้นเต็มครับ ผมเลยหาข้อมูลต่อแล้วเลือกบ้านพี่ทองดี เดี๋ยวมาดูกันว่าเป็นไง ขอออกตัวไว้ตรงนี้เลยว่าไม่ต้องกลัวว่าจะเจอบ้านพักไม่ดี จากที่สำรวจดูแล้วดีพอๆกันทุกหลังครับ อาจจะมีต่างกันบ้างก็คงเรื่องการบริการตอนเข้าไปยังที่พักแล้วก็รสชาติอาหารครับ เพราะแต่ละบ้านก็ต่างคนต่างทำให้กับนักท่องเที่ยวของตัวเองครับ อันนี้ก็ยังไม่เคยชิมครบทุกหลัง ตอนนี้ขอทิ้งเบอร์ติดต่อไว้ให้คร่าวๆ ก่อนครับ

- บ้านพักมาจิโพ โทร 081-020-1691 (ต้องพยายามโทรบ่อยๆเพราะไม่ค่อยมีสัญญาณโทรติดยาก)
- บ้านพักของพี่ศรชัย มี 2 หลัง นอนได้หลังละ 3-4 คน เบอร์ติดต่อ โทร 084-435-9887 , 097-191-6131
- บ้านพี่วีรศักดิ์ โทร 093-074-2686 อยู่ถัดมาจากบ้านมาฉิโพ เป็นบ้านหลังเดียว น่าจะพักได้ประมาณ 6-10 คน เพราะหลังใหญ่
- บ้านพี่ทองดี ห่างจากบ้านมาฉิโพ ประมาณไม่กี่เมตร หากเดินทางมาจากตัวเมืองแม่แจ่มจะถึงก่อนมาจิโพ โทร 080-847-8863
- บ้านพัก พี่วัฒ พี่บัติ อยู่เลยบ้านมาฉิโพขึ้นไปเกือบถึงหมู่บ้าน โทร 080-794-6883 , 085-713-1891

*ขอบคุณข้อมูลติดต่อจาก http://www.paiduaykan.com/province/north/chiangmai/papongpieng.htmlhttp://www.paiduaykan.com/province/north/chiangmai/papongpieng.htmlhttp://www.paiduaykan.com/province/north/chiangmai/papongpieng.htmlhttp://www.paiduaykan.com/province/north/chiangmai/papongpieng.html


เมื่อติดต่อจองที่พักกันเรียบร้อยแล้วก็เก็บกระเป๋ากระโดดขึ้นรถเลยครับ ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหนในโลกนี้ แค่พาตัวเองมาให้ถึงเชียงใหม่ครับ จะด้วยรถทัวร์ด้วยเครื่องบินก็ได้ ถ้ามาจากกรุงเทพ เครื่องบินก็ประมาณชั่วโมงนึงครับ ราคาแล้วแต่ท่านจะจองได้ วางแผนนานจองล่วงหน้าก็อาจจะได้ตั๋วถูก 300 - 800 บาทก็มี ถ้ามารถทัวร์ราคาจะอยู่เฉลี่ยที่ 500 บาทครับ แล้วก็แพงขึ้นตามลำดับความหรู เมื่อมาถึงเชียงใหม่แล้วผมจะแนะนำต่อ

เมื่อมาถึงสนามบินเชียงใหม่หรือสถานีขนส่งอาเขตแล้วก็เริ่มเดินทางกันอีกต่อเพื่อไปยังป่าบงเปียงครับ มีสเต็ปประมาณนี้ครับ เมืองเชียงใหม่ > จอมทอง > ปากทางน้ำตกแม่ปาน/อ.แม่แจ่ม > ป่าบงเปียง ท่านสามารถเลือกวิธีการเดินทางตามวิธีที่ท่านถนัดได้ครับ หากมีเพื่อนมีญาติหรือรถส่วนตัว ส่วนชาว backpaker ตามลายแทงมาเลยครับ

เมื่อถึงเชียงใหม่เราก็ต่อรถไป อ.จอมทอง โดยการนั่งรถแดงไปยังคิวรถจอมทอง มีสองที่นะครับ คือ คิวรถขนส่งช้างเผือก อีกที่คือคิวรถตรงประตูเชียงใหม่ ต้นทางจะอยู่ที่คิวรถช้างเผือกก่อนครับแล้วมาจอดอีกทีตรงประตูเชียงใหม่ ท่านไม่ต้องกลัวไปไม่ถูกครับ บอกลูกพี่รถแดงไป จอดถึงที่ทุกคัน ราคาไม่ควรจะเกิน 50 บาท ยกเว้นว่ารีบเลยเหมารถไปครับ ผมเร่ิมจากหลัง มช ไปลงคิวรถช้างเผือก ค่ารถคนละ 20 บาท


แล้วเราก็มาถึงสถานีขนส่งช้างเผือกครับ มาถึงตามแผน รถเที่ยวแรก 8.00 น. พร้อมอุปกรณ์ยังชีพและของกินรองท้องครับ ใครที่มาเที่ยวเชียงใหม่แล้วอยากไปอำเภออื่นๆ มาที่นี่ที่เดียวได้ครบครับ ส่วนพวกเราก็ขึ้นรถเหลืองจอมทองตามสเต็ป

มาถึงคิวรถจอมทองตรงประตูเชียงใหม่แล้ว รถจอดรอคนสักพัก ปกติออกทุกครึ่ง ชม. หรือถ้าคนเต็มก่อนก็ออกเลย คิวรถมีบริการตั้งแต่ 8.00 - 16.00 น. นะครับ คนละ 35 บาท บอกโชว์เฟอร์ว่า "ลงหน้าวัดพระธาตุศรีจอมทองครับ" จากนี่ไปใช้เวลาประมาณชั่วโมงกว่าๆถึงชั่วโมงครึ่งครับ ควรเข้าห้องน้ำหรือซื้อของกินรองท้องมาด้วยจะได้ไม่เป็นภาระให้ลูกหลานนะครับ เดี๋ยวจะหาว่าไม่ถงไม่ถามสุขภาพส๊ากคำ


หลับมาตลอดทางครับ ตื่นมาก็มาถึงหน้าวัดพระธาตุศรีจอมทอง ประมาณสิบ 10 โมงกว่าๆ เวลาก็ประมาณชั่วโมงครึ่งตามที่คาดไว้ ฝนตกด้วยเลยถึงช้าหน่อย (รูปฟ้าใสๆนั่นยืมมาจาก google ครับ ตื่นมางงๆก่งก๊งลืมถ่ายหน้าวัด)

พอมาถึงหน้าวัดพระธาตุศรีจอมทอง ก็มาถึงสเต็ปถัดมาคือ ต่อรถจอมทอง-แม่แจ่ม เป็นรถสองแถวสีเหลืองเหมือนกัน ท่านที่มาอย่าลืมอ่านป้ายรถดีๆนะครับ มาถึงจุดนี้ก็พักยืดเส้นยืดเส้นยืดสาย เข้าห้องน้ำห้องท่าให้เรียบร้อย ห้องน้ำจะอยู่ตรงข้างวัดครับดูได้จากภาพถ่าย นั่นละฮะเดินตรงไปเลยครับ ห้องน้ำเป็นสัดส่วนสะอาดมากครับ

ด้านตรงข้ามวัดจะมีร้านเช่ามอไซต์ครับ ร้านเดียวตรงนั้นเลย ลงรถปุ๊ปก็เห็น เข้าไปติดต่อสอบถามเช่าได้ ตอนแรกผมกับคู่หูก็กะจะแว๊นกันไปเอง พอดีวันนั้นดูท่าแล้วน่าจะไม่เหมาะเพราะฝนตกและมีทีท่าว่าจะตกทั้งวัน เลยเพลย์เซฟดีกว่า แต่ถ้าท่านมาในวันที่อากาศดีๆ ตัวเลือกนี้น่าสนใจมากครับ จะได้ขับไปแวะเที่ยวแวะถ่ายรูประหว่างทางได้ จะกลับออกมาตอนไหนก็ได้ แนะนำว่าขากลับให้กลับวกออกไปอีกทางคือเส้นที่ไปยังตัวอำเภอแม่แจ่ม วิวสองข้างทางสวยมากครับ

อิ่มตาอย่างเดียวไม่พอ ต้องอิ่มท้องด้วย...

เข้าห้องน้ำเรียบร้อยก็เดินไปขึ้นรถสองแถวไปแม่แจ่มต่อครับ ตรงข้างวัดถัดออกมาหน่อยจะเป็นตลาดเล็กๆ เราแวะซื้อของกินสำหรับมื้อเที่ยงเอาเข้าไปทานตอนถึงที่พักครับ เพราะที่พักมีอาหารให้สองมื้อ คือมื้อเย็นและมื้อเช้าวันรุ่งขึ้น เพราะฉะนั้นมื้อเที่ยงเราต้องเตรียมกันไปเองครับ(แต่จริงๆแล้วในหมูบ้านก็มีร้านค้าพอหาของกินได้ บ้านพักพี่ทองดีที่ผมจองก็มีลูกชิ้นขายด้วยครับ) แต่เตรียมไปก่อนดีกว่าเพื่อความชัวร์ เราจัดหนักเลย ทั้งปลาทอด ใส้อั่ว หมูสามชั้นทอด น่องไก่ทอด น้ำพริกหนุ่มและผักเคียง แล้วก็ข้าวเหนียว ที่จำได้ก็ประมาณนี้ครับ ไปกันสองคนกินเหมือนไปเป็นสิบ...

ถึงแล้วครับคิวรถไปแม่แจ่ม...นั่นก็ต้นมะขามในตำนาน

พอลงรถหน้าวัดพระธาตุ หากท่านหันหน้าเข้าวัด คิวรถจะอยู่ทางขวามือ เดินตรงมาเลยคับ ทางเดียวกับที่ผ่านห้องน้ำแล้วก็ตลาดนั่นแหละ จุดสังเกตุคือต้นมะขาม เห็นชัดแต่ไกลเดินตัวปลิวมาได้เลยครับ รถออกทุกครึ่งชั่วโมงเช่นกัน หรือจนกว่าคนจะเต็มก่อน

ตอนเราไปถึงคิวรถประมาณ 10.40 น. พี่โชว์เฟอร์บอกว่าออก 11.30 น. ผมก็งงเล็กน้อยว่าทำไมไม่ออกทุกครึ่งชั่วโมงตามข่าวกรอง ทำไมนายถึงทำกับเราแบบนี้...เหลือเวลาประมาณเกือบชั่วโมงกว่ารถจะออก ผมกับเพื่อนเลยเดินสำรวจแถวนั้น เพื่อนแอบเห็นป้ายร้านกาแฟ ซอยอยู่ฝั่งตรงข้ามเยื้องคิวรถนิดเดียว โทรไปเช็คก่อนกลัวเดินเข้าไปไกลเดี๋ยวกลับมาไม่ทันรถ ได้ความว่าเข้าไปแค่ประมาณ 10 เมตรถึงเลย เราเลยฝากเป้ไว้บนรถจองที่นั่งก่อนแล้วเดินตัวปลิวไปตามป้ายร้าน



เง็งกี้ cafe' ... (ขออภัยหากสะกดผิดนะครับ)
ตั้งแต่เช้ากาแฟไม่ตกถึงท้อง ขอเรียกความฉดไฉหน่อย มาถึงร้านปุ๊ป ว้าวววว...สวยดีนี่ ไม่คิดว่ามีร้านสวยๆชิวๆอยู่ใกล้ๆแบบนี้ ถ้าท่านจะมาอาจเผื่อเวลามานั่งชิวที่นี่ได้ครับ มีมุมสวยๆให้ถ่ายรูป

เข้าร้านปุ๊ปฉดไฉเลย....

ครับ...นั่นแหละฮะท่านผู้ชมครับ ท่านสามารถออกจากร้านได้เลยโดยไม่ต้องดื่มกาแฟแล้ว ล้อเล่น...ผมสั่งเมนูเบสิคอย่างคาปูชิโน่เย็น กาแฟกลมกล่อมและหอมดีครับ ชอบเลย...กาแฟไงกาแฟ ผมยืนถ่ายรูปสักพักเจ้าของร้านเข้ามายืนเอาถาดเสิร์ฟกาแฟมาช่วยบังรีเฟล็กซ์ที่ตู้เค้กให้ด้วย ถ่ายไปถ่ายมากล้องก็ลั่นครับ...นั่นแหละฮะ ไปกินกาแฟเลยดีกว่าได้ของแล้ว วะฮะฮะฮ่าาาา จริงๆกลัวกลับไปขึ้นรถไม่ทัน

n e x t s t a t i o n . . . ปางทางน้ำตกแม่ปาน
จริงๆยังมีรูปอีก แต่เดี๋ยวรูปร้านกาแฟจะเยอะกว่าป่าบงเปียงนะคับนะ เรานั่งนิ่งๆชิวๆกันสักพัก เสพบรรยากาศ slow life ของเมืองนี้ อากาศชื้นๆเย็นๆเงียบๆ ก่อนจะไปนั่งรถกันต่อครับ

ปากทางน้ำตกแม่ปานคือจุดหมายถัดมา...
ทางนั้นชันและคดโค้งพอควร แต่เป็นถนนลาดยางตลอดสบายหน่อยนึง ใครเมารถก็แนะนำว่าให้พกยาดมมาด้วย บางครั้งท่านอาจเจอกลิ่นไม่พึงประสงค์บนรถ เช่นเราสองคนเจอกระสอบใส่ปู น่าจะเป็นปูนาครับ ราวๆสี่ห้ากระสอบ แต่ไม่ได้ขนงี้ทุกเที่ยวนะครับอย่าตกใจไป มีกลิ่นพอควรครับผมยืมยาดมเพื่อนมาดมดับกลิ่น แต่ทุกอย่างก็โอเคครับ ต้องเอื้อเฟื้อผู้ร่วมทางกับเราด้วย
[c