#เรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อกองอวยอลิซเท่านั้น
ตอนที่ 3 สาวน้อยในดันเจี้ยน
    หลังจากที่ผมเลิกเรียนแล้ว ผมก็รีบกลับบ้านแล้วขึ้นไปที่ห้องนอน
    วันนี้ผมนัดกับอาสึนะและอลิซว่าจะไปลุยดันเจี้ยนด้วยกัน
    ผมเปลี่ยนชุดเป็นชุดธรรมดาแล้วนอนลงบนเตียง แล้วผมก็หยิบอามิวสเฟียร์มาสวมหัว จากนั้นผมก็พูดคำสั่งที่คุ้นเคยเป็นอย่างดี "ลิ้งค์ สตาร์ท!!"
    แสงหลากสีพุ่งเข้ามาอย่างต่อเนื่องแบบทุกครั้งที่ล็อกอิน แล้วผมก็ถูกส่งเข้ามาข้างใน ALO เมืองที่ผมเซฟไว้ล่าสุดคือเมืองยัคดาซิล
    ผมเดินออกจากบ้านพักแล้วเดินไปตามถนน ผมเดินไปเรื่อยๆจนถึงตลาดในเมือง ผมแวะดูร้านอาวุธที่อยู่ริมซ้าย
    ร้านนี้ก็ขายอาวุธทั่วไป พลังโจมตีไม่สูงมาก คงจะไม่เหมาะกับผม
"คิริโตะ ชั้นมาแล้ว" อยู่ๆก็มีเสียงผู้หญิงเรียกผม ผมหันไปทางขวาตามเสียงเรียก คนที่เรียกผมคือเด็กผู้หญิงผมทองเผ่าแคสซิส แล้วก็มีหูแมวแบบชิน่อนด้วย เธอคนนี้ก็คืออลิซนั่นเอง
"ไง มาเร็วจังนะ"
"อื้ม ชั้นพึ่งล็อกอินมาเนี่ยแหละ เห็นนายออกมาเดินเล่น ชั้นเลยตามมา"
"งั้นเหรอ แล้ว..อาสึนะล่ะ"
"ดูเหมือนว่าจะอยู่ในที่พักล่ะมั้ง" ทำอะไรของเธออยู่ล่ะเนี่ย ทั้งๆที่เป็นคนนัดมาแท้ๆ
"งั้นไปตามกันเถอะ"
"อื้ม" ผมกับอลิซเดินกลับไปที่ที่พักของพวกเรา พอเดินไปถึงผมก็เปิดประตูเข้าไป เห็นอาสึนะนั่งอยู่ ผมเลยทักไป
"ไง มาแล้วเหรอ"
"คิริโตะคุง อลิซก็ด้วย จะไปกันรึยังล่ะ"
"ไปสิ ในดันเจี้ยนตอนนี้คนคงยังไม่เยอะหรอก"
"อื้ม"
    เราสามคนบินขึ้นไปที่ปราสาทเหล็กไอแครดชั้นที่ 54 แล้วบินไปที่ดันเจี้ยน
    เมื่อวานตอนเย็นอาสึนะโทรมาหาผมบอกว่าจะพาอลิซไปเก็บเลเวลในดันเจี้ยน เพื่อให้อลิซจะได้มาช่วยทีมของพวกเราได้ อลิซก็เล่นเกมนี้ได้สองเดือนแล้ว ถึงจะไม่ได้เป็นอัศวินบูรณะภาพแล้ว แต่ความสามารถในการใช้ดาบของเธอก็ไม่เปลี่ยนไปเลย
    พอพวกเราบินเข้าไปถึงในดันเจี้ยน เราก็ค่อยๆบินลง ในดันเจี้ยนไม่สามารถบินได้ เราเลยต้องเดินไป
    เราเดินตามทางไปเรื่อยๆจนเจอมอนส์เตอร์ เป็นตัวคล้ายๆจิงโจ้สีฟ้าขาว มือขวาของมันถือหอกอยู่
"จัดการเจ้านี่เลยมั้ย" อลิซเอ่ยปากถามผมมา
"อื้ม ชั้นจะโจมตีมันก่อน เธอก็รอสวิต ส่วนอาสึนะก็คอยฮีล ตามนี้นะ"
"โอ้วว!" ทั้งสองคนตะโกนพร้อมยกมือขวาขึ้นพร้อมกัน
    ผมชักดาบออกมาจากฝักด้านหลัง วันนี้ผมใช้ดาบมือเดียว เพราะดันเจี้ยนนี้ไม่ได้ยากเกิน ผมวิ่งเข้าไปแล้วใช้ดาบโจมตีมันด้วยความแรงสูง
    ผมฟันมันไปสองครั้ง ถอยหลังมาแล้วเข้าไปฟันอีกสามครั้งที่ขาของมัน
"สวิต!!" ผมตะโกนให้สัญญาณอลิซที่ยืนรออยู่ด้านหลัง พอเธอได้ยินเธอก็วิ่งเข้ามาแล้วใช้ดาบเงินที่ลิซทำให้ฟันมันเข้าไปด้วยความเร็วที่ผมมองแทบไม่ทัน
    ตอนนี้อลิซเลเวล 95 การใช้ดาบของเธอทำให้ผมทึ่งหลายครั้งแล้ว ครั้งนี้ก็เช่นกัน สกิลของอลิซ ซินเธซิส เธอร์ตี้ ยังคงไม่หายไป
    เธอฟันมันไปห้าหกครั้งจนเจ้านั่นโจมตีเธอจน HP ลดไปเกือบครึ่ง อาสึนะก็ร่ายเวทย์ฮีลให้
"สวิต!!" อลิซให้สัญญาณกับผม ผมก็วิ่งเข้าไปแล้วใช้ดาบฟันไปอีกครั้ง มันจะใช้หอกโจมตีผม ผมก็เลยกระโดดขึ้นสูงแล้วเอาดาบฟันมัน
    ผมใช้สกิลดาบที่มีพลังโจมตีถึง 8 HITS โจมตีมันเข้าไป แล้วมันก็ตาย อวาตาร์ของมันสลายไปเป็นโพลิกอนสีฟ้าแล้วหายไป จากนั้นก็มีวินโดว์ขึ้นมาที่เราสามคน
"ไปต่อกันเถอะ" ผมบอกอาสึนะกับอลิซ แล้วพวกเธอก็เดินตามผมมา เราเดินตามทางต่อไปเรื่อยๆ
    แล้วอยู่ๆเราก็เจอกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่อายุน่าจะพอๆกับยุย เธอนั่งพิงกำแพงแล้วกำลังร้องไห้อยู่ด้วย
"คิริโตะคุง เด็กคนนั้น.." อาสึนะพูดด้วยความสงสาร
"หรือว่าจะหลงทางน่ะ" อลิซหันมาพูดกับผมแล้วก็หันไปมองเด็กคนนั้นต่อ
"คงอย่างนั้นแหละ เคอร์เซอร์ของเธอเป็นสีเขียวด้วย คงจะหลงทางกับคนอื่นนั่นแหละ" ผมเดินเข้าไปหาเด็กคนนั้นแล้วนั่งลง
"เป็นอะไรรึเปล่า" ผมถามเธอไปด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
"คะ..คือว่า หนูหลงทางกับพี่ชายน่ะค่ะ ฮือๆๆๆ" เธอร้องไห้ออกมาอีกครั้ง ผมเลยยื่นมือไปลูบหัวเธอ
"อย่าร้องไห้สิ เดี๋ยวชั้นจะช่วยเธอเองนะ" เธอหันมามองผมโดยน้ำตายังไหลอยู่
"เดี๋ยวพี่สาวจะพาไปหาพี่ของเธอให้นะ หยุดร้องไห้ได้แล้ว" อลิซเดินเดินมาปลอบเธอ
"นางฟ้า..งั้นเหรอ" ท่าทางเด็กคนนี้จะเห็นอลิซเป็นนางฟ้าสิเนี่ย
    ผมหันไปมองอาสึนะ เห็นเธอดูวินโดว์อะไรก็ไม่รู้ ไม่ค่อยสมเป็นเธอเลยจริงๆ
"ดูอะไรงั้นเหรอ" ผมเอ่ยปากถามเธอไป
"กำลังดูทาร์เก็ตลิสอยู่นะ จะดูว่ามีเพลย์เยอร์อยู่แถวนี้รึเปล่า"
"นั่นสินะ บางทีเขาก็อาจจะตามหาเด็กคนนี้อยู่ก็ได้" ผมหันกลับไปหาเธอ อลิซก็ทำให้เธอหยุดร้องไห้ได้แล้ว
    อลิซพาเธอลุกขึ้นมา เราสามคนพาเธอเดินกลับไปทางเดิม เดินไปเรื่อยๆก็เจอมอนส์เตอร์อีกจนได้ อย่างนี้คงลำบากแล้วล่ะนะ

>>>ตอนที่ 4 เธอ คือ นางฟ้า>>>

ฝากติดตามตอนต่อไปกันด้วยนะครับ ตอนต่อไปฟินแน่นอน อิอิ
ขอย้ำนะครับ เรื่องนี้เพื่อกองอวยอลิซเท่านั้น เจอกันตอนต่อไปครับ ^^