มันก็เป็นเรื่องที่แปลกดีสำหรับคนที่ชอบเขาอยู่ฝ่ายเดียว ก็รู้นั่นแหละว่าเค้าไม่มีทางชอบเรา.. แต่ทำไงได้ล่ะก็ชอบ เอ้ย! เรียกว่ารักเลยก็ได้เพราะเราก็รอมาจะ 2 ปีแล้วนี่หว่า5555(ผมมั่นใจว่ามีคนอื่นรอมากกว่านี้T T) มันรู้สึก หึง หวง อกหัก บลาๆๆๆ ทุกครั้งที่คิดถึงแล้วเข้าไปส่องตามเฟซหรือไอจีแล้วเห็นเขาเพ้อถึงคนอื่นที่เขาก็รออยู่เหมือนกัน ผมเกลียดความรู้สึกนี้ที่สุดเลยเพราะมันทรมานมากกกกกกก!!!

เมื่อเราชอบใครคนนึงเข้าแบบจริงจัง เราจะจินตนาการต่าง ๆ นา ๆ ว่าถ้าได้สมหวังกับเค้าจะเป็นยังไง หรือที่เราเรียกว่าเพ้อนั่นแหละ
ตอนนี้ผมรู้สึกเอ็นดูและอยากดูแลผู้หญิงคนนึงมากครับ ผมเคยมีแฟนและเคยเจอคนสวย ๆ มาเยอะนะ แต่ไม่เคยมีใครทำให้ผมรู้สึกแบบนี้ได้
มันเหมือนเค้าเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต(มโนบ่อยไปมั้ง5555) เคยตัดใจเลิกชอบเลิกสนใจไปหลายครั้ง เพราะเคยถามเค้าตรง ๆ ซึ่งเค้าบอก
ว่ามีคนที่รออยู่แล้วเหมือนกัน(ไม่เจรงงงงงงงงT T) ผ่านมาสักพักใหญ่ ๆ ก็ในหัวก็มีแต่เรื่องของเค้า คอยสนใจว่าเค้าเป็นยังไง ทำอะไร
อยู่ที่ไหน ให้เวลากับตัวเองมาเกือบปีแทนที่จะตัดใจได้หรือคิดถึงเค้าน้อยลง แต่ไม่เลยครับ!!! มันดันมากกว่าเดิมซะอีก
ตอนนี้เค้าคือแรงบันดาลใจสำหรับผมเลยนะ แอบคิดเอาเองว่าจะต้องทำทุกอย่างให้ดีที่สุด เพื่ออนาคต เพื่อเค้า(เป็นเอามากอ่ะตอนนี้ บ้ามาก)
นั่นแหละครับ ไม่เคยคิดว่าการรรอคนคนนึงมันจะทรมานขนาดนี้ ก็ได้แต่ปลอบใจตัวเองโดยใช้สุภาษิตที่ว่า "เป็นเนื้อคู่กันแล้ว ยังไงก็ไม่แคล้วกันหรอก"

เอาล่ะ ในเมื่อมันรักซะขนาดนี้แล้วก็เลือกที่จะรอต่อไปละกันนะ และเป็นกำลังใจให้กับทุกคนที่มีชะตากรรมเดียวกันนะครับ

คนที่ชอบเรา > เรา > คนที่เราชอบ > คนที่เค้าชอบ

ความรักนี่แปลกดีจัง555555
ปล.ใครมีอะไรที่อยากระบายหรืออยากเล่าสู่กันฟังก็เต็มที่เลยนะครับ ถือซะว่ามาจับเข่าคุยกันของคนหัวอกเดียวกัน