คือผมรู้สึกว่าตอนอยู่ในวงสังสรรค์เฮฮา ผมกลับเฉยๆมากทั้งๆที่ควรจะเฮฮากับเขา แต่ผมกลับคิดว่ามันแปลกๆกับตัวเอง  เมื่อก่อนสมัยเรียนไปสังสรรค์กับเพื่อนก็ปกติ แต่พอทุกวันนี้เริ่มเบื่อ ไปเพื่อเข้าสังคมเฉยๆ ในขณะที่เวลาเข้าวัดทำบุญ สวดมนต์จะรู้สึกผ่อนคลายหรือสบายใจมาก รู้สึกปล่อยวางมากขึ้น ตามปกติคนส่วนใหญ่อายุพอๆกับผมหรือเพื่อนๆส่วนใหญ่ม้กจะไม่เข้าวัดกัน ไม่รู้ว่าทำไม ถ้าเป้นผู้หญิงก็เรื่องปกติมีคนไปบ้าง แต่ผู้ชาย ผมกลับค้นพบว่า่วนใหญ่ไม่ค่อยมีใครชอบไปกัน ถ้าไปก็แค่ไปเที่ยว แต่สำหรับผมทุกครั้งผมไม่เคยคิดว่าคือการไปเที่ยวแต่เป็นการไปสงบจิตสงบใจ ได้มีโอกาสเข้าใจและใช้เวลากับตัวเองมากขึ้นเพื่อเข้าใจถึงการดำเนินชีวิตต่อไป  ผมจึงรู้สึกผิดแปลกจากคนทั่วไปมาก ตอนนี้ผมอายุ 22 ครับ ถ้ามีใครที่รู้สึกเหมือนผมก็มาแชร์กันได้ครับ