ในทางเดินที่เรียกว่าชีวิต โรคซึมเศร้าคือสิ่งกีดขวางที่บดบังหนทาง - ผู้สัมภาษณ์ท่านหนึ่ง
อย่างที่ทุกคนมีความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับโรคซึมเศร้ากันอยู่เเล้ว
มันคือความรู้สึกของความไร้เเรงจูงใจในการทำสิ่งต่างๆที่มาในรูปเเบบของความเศร้า ความรู้สึกเหนื่อย ความรู้สึกในเเง่ลบต่างๆ ความสิ้นหวัง ความรู้สึกอยากตาย เป็นความรู้สึกที่ไม่ได้ชั่วคราว เเละนั่นคือความทรมาน
ผู้ให้สัมภาษณ์รายหนึ่งอธิบายว่า โรคซึมเศร้าเหมือนการอยู่ในสังคมที่พูดคนละภาษา เป็นคนเเปลกหน้า เฟมือนการที่อยู่กับสังคมที่คุ้นเคยเเต่รู้สึกโดดเดี่ยวเหมือนต่อสู้อยู่คนเดียว เป็นสงครามในสมอง ในจิตใจ เเต่กลับอยากเเยกกับสังคม
โรคซึมเศร้าในเด็กวัยรุ่นเเละผู้ใหญ่เเตกต่างกัน เเต่กระทูนี้พูดถึงวัยรุ่นค่ะ
วัยรุ่นมีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันทุกคนคือ สิ่งเล็กๆบางสิ่งที่เข้าไปยึดติด เช่นชีวิตโรงเรียน ความป็อป ยอดไลค์ etc. มีผลต่อเขามากๆมากมกจริงๆค่ะ เราเองเป็นวัยรุ่นอยู่ สิ่งงี่เง่าหลายสิ่งก็ใหญ่ในโลกของเราเเละพร้อมจะ f*ck up เสมอ บางทีสิ่งเล็กๆก็ทำให้เกิดได้
ก็คือว่าสิ่งเล็กในโลกของเราอาจจะยิ่งใหญ่สำหรับบางคน (ตัวคุณเองก็ยิ่งใหญ่กับความรู้สึกของคนที่รักคุณเช่นพ่อเเม่เช่นกัน)
โรคซึมเศร้านั่นสามารถเอาชนะได้ด้วยตัวคุณเอง /ทำเสียงปลุกใจ
ถ้าคุณมีคนรู้จักที่ต้องการความช่วยเหลือ
เคยได้ยินไหมคะที่ มาร์ค ทเวนบอกว่า ผมสามารถอยู่ได้สองเดือนเลยด้วยคำชมดีๆ
คำชมสำคัญมากค่ะ
สร้างความรู้สึกดีๆโดยคำพูดเเละชักจูงให้เขารู้สึกตามสิ่งต่างๆที่เขาทำเเล้วดี เช่นผลงานที่ผ่านมาเป็นต้น
ผู้สัมภาษณ์ท่านหนึ่งบอกว่า การสงบสติอารมณ์ของเธอคือการที่ได้ยินสิ่งดีๆที่ทำให้รู้สึกรักตนเอง
เพิ่มเรื่องนี้มาสักนิดค่ะ ทุกคนเคยรู้สึกเเบบนี้เรามั่นใจ
คำพูดเเย่ๆที่ใครก็ตามเอ่ยมานั้นทั้งตั้งใจเเละไม่ตั้งใจเเต่มันเข้าไปทำร้ายจิตใจจริงๆ คนพูดอาจจะลืมเเต่เรากลับต้องจำ
เขาอาจจะกลับบ้านมานอนเล่น เเต่เรากลับบ้านมานอนคิด
เพราะฉะนั้นจงคิดดีๆอย่างมากเวลาพูดอะไรกับใครนะคะ เพราะบางทีการฟังก็เจ็บปวดมากจริงๆ
เราทุกคนเปราะบาง เราทุกคนเซนซิทีฟ
การเเคร์ทุกคนมันดีมากจริงๆค่ะ
ในขณะเดียวกันคนเราควรปล่อยวางบ้าง
ลองคิดดูนะคะ ชีวิตเรามันตลกมากๆ
เราถูกกล่อมโดยสังคม โดยเชื่อว่านั่นคือโลก
บางที่ผู้คนก็เป็นเเค่ผู้คน
ประดยคนี้ได้ผมกับเรามากเพราะเมื่อก่อนเครียดมากๆค่ะ
บางทีทั้งชีวิตก็เป็นเรื่องสมมุติที่เเปลกประหลาดโดยมนุษย์ เราเป็นเเค่สิ่งมีชิตบนดาวเคราะห์
เเต่เราทุกคนนั้นยิ่งใหญ่เเละมีคุณค่า
อีกอย่างหนึ่งค่ะ
love cures pain
ความรักคือการรักษาบาดเเผลค่ะ
เเคร์โดยไม่มีการตัดสิน ไม่พยายามจะเปลี่ยนหรือให้เขาหายเเต่พยายามที่จะอยู่เคียงข้าง
คนที่เป็นโรคซึมเศร้า เราต้องพยายามช่วยเหลือตนเองค่ะ ถ้าอ่านมาขนาดนี้เเล้วเราเชื่อว่าคุณอยากช่วยให้ตนเองหายหรือดีขึ้น
หนึ่งในวิธีเเก้ที่ดีที่สุดคือสร้างเป้าหมายให้กับชีวิตค่ะ ง่ายๆก็ได้
คิดดูนะคะเป็นได้ก็หายได้ ไม่อยู่กับเราตลอดไปหรอก อย่าหมกมุ่นทำเเต่สิ่งเดิมๆ
มองโลกนี้สิมันมีมุมที่สวยงาม เเค่คุณอยากหายก็ได้หายในระดับหนึ่งเเล้วค่ะ
สุดท้ายนี้นะคะ
เราไม่สามารถรู้พื้นเพของเเต่ละคนได้ คนที่ซึมเศร้าหรือเศร้ามากๆในวันนี้ อาจจะนั่งอยู่ข้างๆคุณ จงเเคร์ทุกๆคนด้วยความจริงใจอย่างที่เราอยากจะๆด้รับ
สุดท้ายนี้นะคะนี่คือจดหมายของ adam krieger หรือรู้จักกันในนาม adam’s song เพลงของblink 182
“Farewell forever. I am going to another place. Where, I do not know. But logic dictates that it can only be an improvement. Perhaps my passing will only prove a footnote in a school yearbook. Then again, perhaps the sacrifice of one might bring hope to others. If my death makes life for one person a little more bearable, or a little more enlightened, do I really die in vain?”
จากมนุษย์………….
โรคซึมเศร้า (อ่านเถอะขอ)
อย่างที่ทุกคนมีความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับโรคซึมเศร้ากันอยู่เเล้ว
มันคือความรู้สึกของความไร้เเรงจูงใจในการทำสิ่งต่างๆที่มาในรูปเเบบของความเศร้า ความรู้สึกเหนื่อย ความรู้สึกในเเง่ลบต่างๆ ความสิ้นหวัง ความรู้สึกอยากตาย เป็นความรู้สึกที่ไม่ได้ชั่วคราว เเละนั่นคือความทรมาน
ผู้ให้สัมภาษณ์รายหนึ่งอธิบายว่า โรคซึมเศร้าเหมือนการอยู่ในสังคมที่พูดคนละภาษา เป็นคนเเปลกหน้า เฟมือนการที่อยู่กับสังคมที่คุ้นเคยเเต่รู้สึกโดดเดี่ยวเหมือนต่อสู้อยู่คนเดียว เป็นสงครามในสมอง ในจิตใจ เเต่กลับอยากเเยกกับสังคม
โรคซึมเศร้าในเด็กวัยรุ่นเเละผู้ใหญ่เเตกต่างกัน เเต่กระทูนี้พูดถึงวัยรุ่นค่ะ
วัยรุ่นมีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันทุกคนคือ สิ่งเล็กๆบางสิ่งที่เข้าไปยึดติด เช่นชีวิตโรงเรียน ความป็อป ยอดไลค์ etc. มีผลต่อเขามากๆมากมกจริงๆค่ะ เราเองเป็นวัยรุ่นอยู่ สิ่งงี่เง่าหลายสิ่งก็ใหญ่ในโลกของเราเเละพร้อมจะ f*ck up เสมอ บางทีสิ่งเล็กๆก็ทำให้เกิดได้
ก็คือว่าสิ่งเล็กในโลกของเราอาจจะยิ่งใหญ่สำหรับบางคน (ตัวคุณเองก็ยิ่งใหญ่กับความรู้สึกของคนที่รักคุณเช่นพ่อเเม่เช่นกัน)
โรคซึมเศร้านั่นสามารถเอาชนะได้ด้วยตัวคุณเอง /ทำเสียงปลุกใจ
ถ้าคุณมีคนรู้จักที่ต้องการความช่วยเหลือ
เคยได้ยินไหมคะที่ มาร์ค ทเวนบอกว่า ผมสามารถอยู่ได้สองเดือนเลยด้วยคำชมดีๆ
คำชมสำคัญมากค่ะ
สร้างความรู้สึกดีๆโดยคำพูดเเละชักจูงให้เขารู้สึกตามสิ่งต่างๆที่เขาทำเเล้วดี เช่นผลงานที่ผ่านมาเป็นต้น
ผู้สัมภาษณ์ท่านหนึ่งบอกว่า การสงบสติอารมณ์ของเธอคือการที่ได้ยินสิ่งดีๆที่ทำให้รู้สึกรักตนเอง
เพิ่มเรื่องนี้มาสักนิดค่ะ ทุกคนเคยรู้สึกเเบบนี้เรามั่นใจ
คำพูดเเย่ๆที่ใครก็ตามเอ่ยมานั้นทั้งตั้งใจเเละไม่ตั้งใจเเต่มันเข้าไปทำร้ายจิตใจจริงๆ คนพูดอาจจะลืมเเต่เรากลับต้องจำ
เขาอาจจะกลับบ้านมานอนเล่น เเต่เรากลับบ้านมานอนคิด
เพราะฉะนั้นจงคิดดีๆอย่างมากเวลาพูดอะไรกับใครนะคะ เพราะบางทีการฟังก็เจ็บปวดมากจริงๆ
เราทุกคนเปราะบาง เราทุกคนเซนซิทีฟ
การเเคร์ทุกคนมันดีมากจริงๆค่ะ
ในขณะเดียวกันคนเราควรปล่อยวางบ้าง
ลองคิดดูนะคะ ชีวิตเรามันตลกมากๆ
เราถูกกล่อมโดยสังคม โดยเชื่อว่านั่นคือโลก
บางที่ผู้คนก็เป็นเเค่ผู้คน
ประดยคนี้ได้ผมกับเรามากเพราะเมื่อก่อนเครียดมากๆค่ะ
บางทีทั้งชีวิตก็เป็นเรื่องสมมุติที่เเปลกประหลาดโดยมนุษย์ เราเป็นเเค่สิ่งมีชิตบนดาวเคราะห์
เเต่เราทุกคนนั้นยิ่งใหญ่เเละมีคุณค่า
อีกอย่างหนึ่งค่ะ
love cures pain
ความรักคือการรักษาบาดเเผลค่ะ
เเคร์โดยไม่มีการตัดสิน ไม่พยายามจะเปลี่ยนหรือให้เขาหายเเต่พยายามที่จะอยู่เคียงข้าง
คนที่เป็นโรคซึมเศร้า เราต้องพยายามช่วยเหลือตนเองค่ะ ถ้าอ่านมาขนาดนี้เเล้วเราเชื่อว่าคุณอยากช่วยให้ตนเองหายหรือดีขึ้น
หนึ่งในวิธีเเก้ที่ดีที่สุดคือสร้างเป้าหมายให้กับชีวิตค่ะ ง่ายๆก็ได้
คิดดูนะคะเป็นได้ก็หายได้ ไม่อยู่กับเราตลอดไปหรอก อย่าหมกมุ่นทำเเต่สิ่งเดิมๆ
มองโลกนี้สิมันมีมุมที่สวยงาม เเค่คุณอยากหายก็ได้หายในระดับหนึ่งเเล้วค่ะ
สุดท้ายนี้นะคะ
เราไม่สามารถรู้พื้นเพของเเต่ละคนได้ คนที่ซึมเศร้าหรือเศร้ามากๆในวันนี้ อาจจะนั่งอยู่ข้างๆคุณ จงเเคร์ทุกๆคนด้วยความจริงใจอย่างที่เราอยากจะๆด้รับ
สุดท้ายนี้นะคะนี่คือจดหมายของ adam krieger หรือรู้จักกันในนาม adam’s song เพลงของblink 182
“Farewell forever. I am going to another place. Where, I do not know. But logic dictates that it can only be an improvement. Perhaps my passing will only prove a footnote in a school yearbook. Then again, perhaps the sacrifice of one might bring hope to others. If my death makes life for one person a little more bearable, or a little more enlightened, do I really die in vain?”
จากมนุษย์………….