สวัสดีค่ะก่อนอื่นเลยไม่ได้ต้องการมีนัยยะสำคัญกับคำว่าหยั่งรู้นะคะ แต่คิดว่าคำนี้อาจตรงความหมายที่สุด เราทำงานด้านศิลปะ(สถาปัตย์ภาพยนตร์และวรรณกรรมน่ะค่ะ) มีหลายครั้งที่จำเป็นต้องมีภาพในหัวที่ชัดเจนและต่อเนื่อง เช่นตอนเขียนนิยาย/บทภาพยนตร์ก็ต้องเห็นภาพในหัวให้ชัดเจนที่สุดน่ะค่ะว่าใครทำอะไรยังไงและบางครั้งเป็นไปในลักษณะของการรู้เอง คือคิดว่าหลายคนก็เป็นเหมือนกัน เวลาตั้งใจคิดอะไรบางทีคิดไม่ออก แต่จะมีความคิดบางอย่างที่จะแว๊บเข้ามาเอง เหมือนจะมาก็มา บังคับกันไม่ได้ แต่เรารอมานานมากเกือบสามปีแล้วก็ไม่มาอีกเลย งานเขียนนิ่งสนิทเขียนต่อไม่ได้มันตันไปหมดเลย เราเคยคิดว่าอาจเป็นเพราะสมองหรือร่างกายไม่พร้อมหรือเปล่าแต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงให้กลับมาเหมือนเดิมก็คงไม่ได้ เคยคิดว่าทำงานผิดวิธีหรือเปล่าเพราะบางครั้งเพื่อนวิชาชีพคนอื่นไม่ได้ใช้วิธีแบบนี้แต่ทำงานไปตามเหตุปัจจัย คือทำในสิ่งที่มันควรจะเป็น จากบริบทที่มีน่ะค่ะ แต่เราคิดว่าเราใช้วิธีนั้นไม่ได้ และที่ผ่านมาวิธีที่เราใช้อยู่นี้ก้ได้ผลดีจนทำให้มีชื่อเสียงในระดับหนึ่ง เลยมองไปที่เพราะเราเองหลงอัตตาไปมากเสียหรือเปล่า เราก็พยายามวางลงแต่ก็ไม่รู้ว่าจะวางยังไงเลยค่ะ อย่างใจเราบอกให้วางแล้วแต่ไม่รู้จริงๆวางได้หรือเปล่า เราพอรู้ว่าไม่มีอะไรบังคับได้เลย แต่อยากขอคำแนะนำทำยังไงถึงจะมีอะไรแบบนี้บ่อยๆคะ ให้คิดงานออก มีกำลังเห็นภาพในหัวชัดเจน ตอนนี้เหมือนฟุ้งซ่านและแรงหมด เราเคยคิดว่าหากฝึกสมาธิ/วิปัสสนาอาจช่วยได้ แต่เหมือนแยกออกจากกันเป็นคนละเรื่องไม่สามารถปัดไปช่วยเรื่องงานให้คิดงานออกได้เลยค่ะ
ขอบพระคุณมากเลยนะคะ