สวัสดีครับ ออกตัวก่อนนะครับว่า กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกที่ผมเขียนเกี่ยวกับรีวิวการท่องเที่ยว ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยไว ณ ที่นี้ด้วยครับ
ผมเรียนปริญญาโทอยู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่เซี่ยงไฮ้ ช่วงปิดเทอมเลยถือโอกาสไปเที่ยวตอนเหนือของจีนซะเลย ก่อนจะกลับเมืองไทย
จริงๆแล้วทริปของผมเริ่มจากนั่งเครื่องบินไปเที่ยวปักกิ่ง5วัน เมืองฮูฮตอีก 4วัน ก่อนจะกลับมาเซี่ยงไฮ้เมื่อวานนี้เอง แต่ในส่วนของรีวิวนี้
จะพูดถึงเฉพาะการท่องเที่ยวในฮูฮตเท่านั้นนะครับ เนื่องจากเป็นจากที่ดูแล้ว ยังไม่ค่อยมีใครเขียนเรื่องไปเที่ยวฮูฮต แล้วอีกอย่าง เป็นกระทู้แรก เลยอยากซ้อมๆมือดูก่อนครับ

เริ่มจาก พฤหัสที่6 กค ซึ่งเป็นวันสุดท้ายในปักกิ่งของผม ผมมีตั๋วรถไฟแบบธรรมดา จาก สถานีปักกิ่งตะวันตก (北京西站) ไป สถานีฮูฮต (呼和浩特站)
เมืองฮูฮต เขตปกครองตนเองมองโกเลียใน ผมซื้อตั๋วรถไฟมาจากเว็บ CTrip ประมาณ1เดือนก่อนวันเดินทาง ราคาตั๋วHard Sleeper (硬卧)อยู่ที่ประมาณ 150 หยวน
โดยให้ทางเว็บส่งตั๋วด้วยบริษัทขนส่ง (ไคว่ตี้) มาให้ที่หอครับ เบ็ดเสร็จรวมค่าส่งด้วยก็ประมาณ 180 หยวน ค่าส่ง30หยวน ถือว่าแพง
แต่ซื้อเวลาไม่ต้องไปยืนต่อแถวกับคนจีนและพนักงานสถานีที่โดยปกติแล้วจะอารมณ์เสียอยู่ตลอดเวลา 5555 เข้าเรื่องเลย ก็คือ
รถไฟจากปักกิ่งไปฮูฮตใช้เวลาประมาณ 9 ชั่วโมง เพราะไม่ใช่รถไฟความเร็วสูงและราคาถูกกว่า ระยะทางประมาณ กรุงเทพ-ขอนแก่น ได้ครับ  
ถ่ายป้ายสถานีก่อนออกเดินทาง
นี่คือหน้าตาของเตียงนอน
จขกท ได้ที่นอนตอนกลาง การที่จะได้ ตอนบน ตอนกลาง ตอนล่าง ตั๋วจะเป็นระบบสุ่ม เลือกไม่ได้
ถ้าโชคดีก็ได้นอนตอนล่างครับ ไม่ต้องปีน แถมมีพื้นที่ให้นั่งสบายๆด้วย
แต่ถึงจะนอนตอนบนก็ชิวได้แบบเจ๊คนจีนคนนี้แหละครับ
รถออก 22.17 ตรงเวลาเป๊ะ จขกทก็เสียบหูฟังเตรียมนอนให้ได้มากที่สุด สักพักนายตั๋วก็เข้ามา ซึ่งจขกทไม่รู้ครับ เพราะว่าอยู่จีนเสียงคนก็เจี้ยวจ๊าวกันอยู่ตอนละ จนนายตั๋วมาสะกิดขา ด้วยความครึ่งหลับครึ่งตื่น ได้ยินคำเดียวว่า "เพี่ยววววว(อา)" เลยยื่นบัตรให้แกไป
ทริกอย่างนึงของจขกทเวลาอยู่จีนคือ พยายามทำตัวกลมกลืนให้มากที่สุด (ปล.จขกทเป็นคนไทยเชื้อสายจีน) ถือว่าเนียนได้อยู่
โดยทั่วไป ถ้าไปออกตัวว่าเป็นชาวต่างชาติ กลัวว่าราคาข้าวของอาจจะแพงขึ้น แต่ก็มีข้อเสียครับว่า ถ้าเค้าไม่รู้ว่าเราเป็นต่างชาติ เค้าก็จะใช้มาตรฐานแบบจีนกับเรา ว่า เฮ้ย ทำไมทำตัวเอ๋อ ทำไมพูดไม่รู้เรื่อง ถึงเวลานั้นก็ค่อยบอกไปครับว่า เราคนต่างชาตินะ ขอโทษที่ไม่รู้เรื่อง
1คืนบนรถไฟถือว่าสบายมากครับ นอนหลับได้มากกว่าที่คิดไว้
จขกทลงที่สถานี Hohhot Railway Station ภาษาจีนจะออกเสียงเมืองนี้ว่า ฮูเหอฮ่าวเท่อ จริงๆแล้วเป็นภาษามองโกลแปลว่า เมืองสีฟ้า นั่นเอง
ด้วยความวุ่นวายซึ่งเป็นปกติของประเทศจีน จขกทก็ลากกระเป๋ามาข้างทางพร้อมกับเรียก Didi (เหมือนอูเบอร์/แกร็บคาร์ แหละครับ แต่เป็นของจีน)
ถึงที่พักจ่ายไป 15 หยวน (ถ้าจำไม่ผิด)
โรงแรมที่มาพักเป็น Guesthouse ชื่อว่า Anda Guesthouse มีเพื่อนฝรั่งเคยมาเที่ยวแล้วพักที่นี่ เค้าเลยแนะนำมาครับว่าโอเคเลย
จขกทปักหมุดใน Baidu Maps ไว้ตั้งแต่ก่อนมาแล้ว แต่พอมาถึง ต้องบอกว่า หายากพอสมควรเพราะไม่มีป้ายบอกเลย
แนะนำว่าถ้าใครจะไปให้สังเกต ร้าน Colleen ให้เดินเข้าซอยที่อยู่ตรงข้ามร้าน Colleen ไปครับ (ถ้าร้านColleenไม่เจ๊งไปในเร็ววัน)
นี่คือหน้าตาซอยทางเข้า
หน้าตาดูไม่น่ามีที่พักอยู่ในสุดเลยจริงๆ
ให้เดินไปสุดซอยแล้วเลี้ยวซ้ายครับ
จะเจอประตูของเกสต์เฮ้าส์ ก็เดินเข้าไปกดกริ่งได้เลย
ข้อมูลเพิ่มเติมสามารถติดต่อ Facebook เจ้าของได้ครับ แกเปนคนจีนเชื้อสายมองโกล
https://www.facebook.com/anda.guesthouse
หรือส่งเมลไปขอรายละเอียดทัวร์ (นอกจากทำที่พักแล้ว แกก็ทำทัวร์ด้วย ซึ่งจขกทก็ไปเที่ยวกับทัวร์แกนั่นแหละ)
andaguesthouse@hotmail.com
ลืมบอกไปว่า จขกท มาถึงเกสต์เฮ้าส์ก็เกือบ8โมงเช้าแล้ว
เดิมเลยคือคิดว่าจะเที่ยวชิวๆในเมืองก่อน แล้ววันถัดไปค่อยไปทัวร์ แต่พี่พนักงาน (ซึ่งพูดภาษาอังกฤษดีมาก ไม่ติดสำเนียงจีนจ๋า) บอกว่า ไปวันนี้ดีกว่า เพราะมีคนอื่นจะไปด้วย และจะได้ราคาถูกกว่า
จขกทก็เอาเลยครับ ไปวันนั้นเลย รีบจัดของใส่เป้ นึกขึ้นได้ว่า ยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย เลยสั่ง Mongolian Breakfast กับทางเกสต์เฮ้าส์ ราคา 15 หยวน
มาลองกินดู หน้าตาเป็นแบบนี้ครับ
ด้านซ้ายสุดคือชีส ถัดมาเป็นขนมปังกรอบ ชานม และข้าวฟ่าง
รสชาติบอกได้เลยครับว่า ...... หมาไม่แ*ก ครับ
จขกทกินข้าวฟ่างไปจนเกือบหมด อย่างอื่นแทบไม่ได้แตะเลย ชานมมีรสชาติเค็มๆด้วยครับ
เลยไปร้านขายของปากซอย ซื้อมาม่ามากิน เป็นอาหารเช้าให้เรียบร้อย