ทริป Inner Mongolia 2014 Hohhot - The Mausoleum of Genghis khan-Kubuqi Dessert - Xilamuren Grassland
สวัสดีค่ะ กระทู้แรก ตื่นเต้นจังงงงงง

ก่อนอื่นนะคะ ต้องออกตัวก่อนเลยว่า ก็แอบหา แอบอ่านข้อมูลในพันทิพมาเยอะมากๆ ฮิๆ
วันนี้เลยขอโอกาสมาลองแชร์ข้อมูล ให้กับคนที่สนใจ อยากจะลองไปเที่ยว"อินเนอร์ มองโกเลีย"เพราะว่า ข้อมูลเกี่ยวกับอินเนอร์มองโก ก็ค่อนข้างหายากมากกก เพราะ ก่อนที่ตัว จขกท จะไป ก็ปวดหัวนั่งหาข้อมูลอยู่นาน
ก็หาจากทั้งในนี้ อากุ๋ ภาษาอังกฤษ ภาษาไทย ภาษาจีน แปลออกบ้าง ไม่ออกบ้าง อิอิๆทริปนี้เป็นทริปค่อนข้างเป็นทริปที่เร่งรีบมาก แบบมีเวลาเตรียมตัวก่อนไปประมาณ 2-3 วัน ก็หวังว่าจะพอเป็นข้อมูลให้กับเพื่อนๆบ้างนะคะ จุ้บๆ


ตอนนี้ จขกท กำลังเรียนอยู่ที่เซี่ยงไฮ้นะคะ ก็เลยตัดสินใจกันว่าจะให้ทริปนี้เป็นทริปที่ประหยัดที่สุด ประหยัดจริงๆค่ะ คอนเฟิร์ม
ตอนแรกกะจะไม่ให้งบเกิน 10,000 บาท ก็เลยตัดสินใจที่จะนั่งรถไฟจากเซี่ยงไฮ้ยิงยาวไปถึงHohhot ไกลมากค่ะ คอนเฟิร์ม ไกลมากกกกกกกกกกกก


แต่ตอนตัว จขกท ก็ไม่รู้ว่ามันมีรถไฟที่ยาวจาก เซี่ยงไฮ้ไปถึงฮูฮอท เพราะ ส่วนใหญ่ คนที่ไปอินเนอร์มองโกก็มักจะเดินนั่งรถจากปักกิ่งไปถึงฮูฮอท ซึ่งถ้าตัว จขกท ไป ต้องนั่งรถไฟเร็วจากเซี่ยงไฮ้ไปปักกิ่ง ซึ่งราคาก็ค่อนข้างสูง ประมาณ 553 หยวน ใช้เวลา 5 ชม ซึ่งเรทแลกเปลี่ยนที่ไทยตอนนี้ก็ประมาณ 5.2x บาทนะก๊ะ แพงมากจ้าา!!!!!!

ยังค่ะ ยัง! ยังต้องนั่งรถบัสต่อจากปักกิ่งไปยังฮูฮอท ก็อีกประมาณ 91 หยวน ใช้เวลาประมาณ 7 ชม. ซึ่งถ้าไปถึงปักกิ่งก็ไม่แน่ว่าจะหาตั๋วจากปักกิ่งไปฮูฮอทได้ไหม เพราะ ที่อ่านๆมา ก็เหมือนกับ จะต้องจองล่วงหน้าเป็นอาทิตย์ หรือ อย่างต่ำ 5 วัน (ก็อย่างว่านะคะ คนจีน เยอะ มาก)ก็อย่างที่ จขกท ได้บอกไว้แล้ว ว่าค่อนข้างเป็นทริปที่เร่งรีบและ ประหยัด ย้ำ ประหยัดค่ะ เลยไม่อยากจะแวะเที่ยวที่ปักกิ่ง เลยพยายามหาลู่ทาง เพื่อที่จะประหยัดค่าการเดินทางให้ได้มากที่สุด ก็เลยตัดสินใจลองหาตั๋วรถไฟจาก เซี่ยงไฮ้-ฮูฮอท แล้ว พระเจ้าก็เข้าข้างค่าาาาา มันมีอยู่จริงๆ

แต่! วันที่จขกท ต้องการจะไป ดันนนตั๋วเต็มหมดค่ะ อุตส่าห์ นั่งรถไปถึงสถานีรถไฟเพื่อไปซื้อตั๋ว ปรากฏว่า ก็ซื้อไม่ได้ เนื่องจาก ไม่สามารถจองตั๋วล่วงหน้าได้เกินสามวัน ถ้าจองที่หน้าเคาเตอร์นะคะ เหลือบตาไปเห็นคนจีนต่อแถวซื้อแบบอิเลคทรอนิกส์ ก็เลยลองไปต่อแถวทำดูบ้าง แงง! ต่อแถวตั้งนาน แต่ดันใช้เครืองนี้ไม่ได้ เนื่องจาก เค้าต้องใช้บัตรประชาชนในการสแกนการซื้อตั๋ว หน้าเสียค่ะ จขกท งี้หน้าเสียกันหมดเลยค่ะ คิดว่าจะทำยังไง ? จะอดไปแล้ว? แน่ๆ

แต่! โชคยังเข้าข้างค่ะ ยังเข้าข้างให้ จบกท ได้ไป มีคุณลุงคนจีนใจดีมากๆคนนึงมาช่วยค่ะ(ได้เห็นด้านที่ไม่เคยเห็นของคนจีน ซึ่งไม่ได้เห็นมานานนนนน) คุณลุงไปถามพนักงานว่าที่ไหนที่มีตัวแทนขายตั๋วรถไฟบ้าง เพราะ ถ้าเป็นตัวแทนขายตั๋วจะสามารถจองตั๋วล่วงหน้าได้เกินสามวัน วันนั้นจำได้ว่าเดินนานหาอยู่นาน เพราะ พูดชื่อถนนไม่ชัดเจน ฝนก็ตก กว่าจะเจอก็เล่นเอาปวดขาไปตามๆกัน ข้าวก็ยังไม่ได้กิน แต่พอหาเจอนี่ ดีใจจจนลืมความหิว ความเหนื่อยไปเลยค่ะ! เรื่องมันก็เกือบจะจบลงได้ดีเมื่อเจอที่ขายตั๋ว ปรากฏว่า ตั๋วเต็ม!!!!!! น้ำตาจะไหล นาทีนั้นนนน เพื่อนจขกท เลยตัดสินใจถามคำถามที่ไม่ควรถามออกไป
"มีตั๋วแบบไม่มีที่นั่งไหมคะ"

.... เนื่องจากตัว จขกท ไปรถไฟแบบปกติ 120 km/hr แบ่งระดับการนั่งออกเป็น 4 แบบนะคะ เรียงกจากดีสุดนะคะ
"ที่นอนแบบนิ่ม软卧 , ที่นอนแบบแข็ง 硬卧 , ที่นั่งปกติ 硬座 , แบบสุดท้ายก็อย่างที่เพื่อน จขกท ได้เอ่ยปากถามไป ตั๋วไม่มีที่นั่ง无座"

ตั้วไม่มีที่นั่ง' คือ ก็ไม่มีที่นั่งตามชื่อเลยค่ะ แล้วจะนั่งยังไง??? เพราะ ตัวจขกท กับผองเพื่อน ต้องนั่งไป 22 ชม ค่ะ
คำตอบ คือ นั่งตรงไหนก็ได้ค่ะ หมายถึงถ้าเบาะตรงไหน ไม่มีผู้โดยสารเราก็สามารถนั่งได้ แต่ถ้าทุกที่เต็มหมดล่ะ ก็ต้องอันตรธานตัวเองไปยืนตามรอยต่อระหว่างโบกี้ ซึ่งตรงนั้นก็มีที่ว่างๆ กว้างๆมั้งค่ะ พอที่จะนั่งได้บ้าง หรืออาจจะยืนตามทางเดิน

แต่ถึงตอนนั้น ก็จำยอมค่ะ เนื่องจากต้องไปช่วงเวลานั้น เพราะ เพื่อนจะต้องกลับมาทำธุระต่อที่เซี่ยงไฮ้ ด้วยระยะเวลาที่บีบบังคับ พวกเราก็เลยตัดสินใจยอมที่จะตีตั๋วแบบไม่มีที่นั่ง ขาไป ส่วนขากลับ ก็เลือกแบบนั่งค่ะ เพราะ คำว่า "ประหยัด" ล้วนนนๆๆ แล้วจะเสียใจทีหลัง อุ๊บบบส์ส์ส์


ในที่สุด เราก็ได้ตั๋วมาครอบครอง ลุยยยย!



และแล้ววันที่พวกเรารอคอยก็มาถึง เย่ เตรียมออกเดินทางจากเซี่ยงไฮ้ ที่สถานี Shanghai Nan Zhan 上海南站
วันที่ 6/7/57 ตอนนั้นตื่นเต้นมากกกกกกค่ะ

เอาาล่ะคะ
และแล้วก็ถึงเวลาเริ่มออกเดินทางจากเซี่ยงไฮ้ ตอนที่ขึ้นรถไฟไป จำได้ว่าตื่นเต้นและแอบกังวลมาก เพราะ 22 ชั่วโมง แล้วไม่มีที่นั่ง คิดภาพไม่ออกเลย ว่าจะไปอยู่ตรงไหน จำได้ว่า จขกท และเพื่อน รีบวิ่งมาก เพื่อขึ้นไปจองที่นั่ง บริเวณทางเชื่อมระหว่างโบกี้ให้เร็วที่สุด ซึ่งตรงนั้น อยู่ใกล้กับห้องน้ำ และ ที่เติมน้ำร้อนค่ะ ก็จะมีคนจีนเดินผ่านไปมาบริเวณที่ จขกท นั่ง บางคนข้ามไปก็มี แต่ระหว่างที่นั่งก็โชคดีมาก

มีคุณลุงตรวจตั๋ว คงเห็นว่า พวกเราเป็นชาวต่างชาติก็เลยคุยด้วย พร้อมกับบอกว่า ถ้ามีที่นั่งก็ให้ขึ้นไปนั่ง แล้วถ้ามีคนมานั่งค่อยกลับมานั้งตรงนี้ จะได้ไม่เมื่อย โชคดีมากๆค่ะ ที่ๆ จขกท ไปนั่ง เป็นที่ที่มีคนนั่งไปไม่ไกล ประมาณสามถึงสี่สถานี หลังจากนั้น จขกท ก้ได้นั่งยาวไปจนถึงมองโก แล้วคนที่อยู่บนรถไฟก็มาซักถามพูดคุยกับ จขกท และเพื่อน จน จขกท แอบคิดในใจว่า ทั้งโบกี้นี้คงจะรู้แล้ว ว่า จขกท เป็นคนไทย เรียนที่ไหน กำลังจะไปไหน ถือว่า ฆ่าเวลาได้ดีมากค่ะ แล้วก็ถึงเวลานอน ซึ่งกว่าจะหลับได้ ก็นานมากก เพราะ ตรงที่นั่ง ควันบุหรี่หนักมากค่ะ ยางคนยืนสูบข้างๆที่นั่ง จขกท ก็มี



ภาพนี้ก็คือ มีเพื่อนของ จขกท สองคนที่ยังไม่มีที่นั่ง ก็นั่งที่พื่นตามที่ จขกท บอกค่ะ อ่อ !! ราคาตั๋วของไม่ที่นั่ง กับ ราคาตั๋วมีที่นั่งปกติ ราคาเท่ากันนะคะ แต่แค่เราช้าเองงง เลยอด ไม่มีที่นั่ง