วันหนึ่งขณะนั่งเสวนากันท่านอาจารย์ได้เล่านิทานให้ฟัง...

นานมาแล้วที่ประเทศญี่ปุ่น มีซามูไรคนหนึ่งมีหน้าที่เป็นทหารทารักขาท่านโชกุน..
แต่อยู่ๆมาซามูไรคนนั้นก็ไปหลงรักหญิงรับใช้ที่เป็นนางสนม..
ท่านโชกุนจับได้จะประหารชีวิตทั้งสองคน..
ซามูไรฮึดสู้ฆ่าท่านโชกุนตายแล้วหนีออกจากเมือง...
ซามูไรรู้ตัวเองมีความผิดจึงหนีเตลิดเปิดเปิงไปข้ามภูเขาไปหลายลูก...
ไปถึงหมู่บ้านหนึ่งคิดว่ามาไกลมากแล้วจึงอาศัยอยู่หมู่บ้านนั้น..
และเพื่อลบอดีตตนเองจึงได้บวชเป็นพระ..
พระอาศัยอยู่กับชาวบ้านมาหลายปี..
อยู่มาวันหนึ่งพระเห็นชาวบ้านเวลาจะเข้าเมืองต้องเดินข้ามภูเขา..
จึงคิดจะเจาะอุโมงลอดภูเขาเพื่อให้ชาวบ้านเข้าเมืองสะดวก...
พอคิดได้ดังนั้นก็หยิบพลั่วเสียมเจาะภูเขา...
ชาวบ้านเดินผ่านถามพระทำอะไร..พระตอบทำอุโมงลอดภูเขา..
ชาวบ้านต่างก็หัวเราะว่าพระสติฟั่นเฟือนถามว่าท่านทำกี่วันจึงจะเสร็จ..???
พระตอบ..เราไม่ทราบทำไปเรื่อยๆเพราะเราก็อยู่ว่างๆ...
พระท่านทำทุกวันจนชาวบ้านทนดูไม่ได้สุดท้ายก็เลยมาช่วยทำ...
วันหน่ึงขณะที่ทำงานอยู่ ก็มีซามูไรมากลุ่มหนึ่งทำร้านพระแล้วชายหนุ่มคนหนึ่งชักดาบมาถามพระ...
ท่านจำไดไม๊ว่าเราเป็นใคร...???เรามาเพื่อล้างแค้นให้พ่อเรา...
ที่แท้ซามูไรหนุ่มคนนี้เป็นลูกชายท่านโชกุน ตามมาล้างแค้น...
พระตอบว่า...ท่านจะฆ่าเรานั้นสมควรแล้วแต่ขอให้เราทำงานนี้ให้เสร็จก่อนเถิด...
ซามูไรเห็นชาวบ้านมุงดูมากมายจึงตอบว่าก็ได้ เราจะเฝ้าอยู่ที่นี่อย่าคิดว่าจะหนีรอด...
จากนั้นมาซามูไรหนุ่มก็นั่งเฝ้าพระไม่ไปไหน..
จากวันเป็นเดือนจากเดือนเป็นปี...ซามูไรหนุ่มนั่งเฝ้าเห็นชาวบ้านทำงานเจาะหิน..
ทนไม่ได้จึงไปช่วยทำ...
หลายปีผ่านไป ในที่สุดอุโมงค์ก็ขุดสำเร็จ...ชาวบ้านต่างพากันดีอกดีใจ...
พระผู้ชราเดินไปหาซามูไรหนุ่ม บอกบัดนี้งานของเราเสร็จแล้วเชิญท่านประหารเราเถิด...
ซามูไรหนุ่มน้ำตาไหลคุกเข่าลง..กล่าวว่า..ท่านเป็นผู้มีบุญคุณใหญ่หลวงต่อชาวบ้าน..
และยังช่วยชี้ทางแก่เรา เราขอเป็นลูกศิษย์ท่านด้วยเถิด...
นิทานเล่าว่า..ซามูไรหนุ่มได้บวชพระและสุดท้ายได้เป็นอาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่คนหนึ่งของญี่ปุ่น...

ความเมตตาจึงสามารถเปลี่ยนแปลงความอาฆาตมาดร้ายให้กลายเป็นความรักความเมตตาได้...
นิทานเรื่องนี้อาจจะให้คำตอบเรื่องน้ำกับเกลือของคุณน้ำหวานได้นะครับ

คนอุบล