คนแบบไหน...ที่หาเรื่องวุ่นวายให้ใจตัวเอง

คนแบบไหน...รู้ว่าไม่ดีแล้วยังทำ

คนแบบไหน...ที่รู้ผิดถูกแต่ก็หาข้ออ้างให้ตัวเองไม่ผิด

............
คนธรรมดาที่เสพทุกข์จนเป็นนิสัย เป็นเช่นนั้น

............
คนธรรมดาที่เสพความซับซ้อนทางความคิด ชอบคิดแทนคนอื่น เป็นเช่นนั่น

...........
คนธรรมดาที่มีชีวิตเสมอเหมือนผู้อื่น ขาดการยอมรับนับถือเชื่อมั่นตัวเอง เป็นเช่นนั้น

คุณค่าของชีวิตคนๆหนึ่งเปรียบเหมือนต้นไม้ใหญ่

............
ต้นไม้ใหญ่...ที่ไม่เคยอาศัยกิ่งก้านหรือร่มเงาต้นไม้ใดพักพิง
............
ต้นไม้ใหญ่ร่มเย็นและเติบโตโดยตัวเอง มีรากมั่นคงเเข็งแรงยึดเกาะผืนดินดูดซึมน้ำเพื่อหล่อเลี้ยงชีวิตตัวเอง
............
ต้นไม้ใหญ่ไม่เคยเป็นกาฝากหวังพึ่งพิงชีวิตต้นไม้ใด

เมื่อเกิดเป็นคนแล้วจงภูมิใจในตัวตนของตัวเอง จงเป็นต้นไม้ใหญ่คุ้มครองดูแลตัวเอง ถึงแม้กิ่งใบอาจเหี่ยวเฉา ไม่สวยงาม กิ่งก้านหักปลิวตามกระแสลมไปบ้างในบางคราว แต่รากแก้วนั้นก็ยังคงเป็นแก่นคงมั่นและมั่นคงอยู่เสมอ