เมล็ดพันธุ์...ในดินอันอุดม
สม....บูรณ์ด้วยธาตุหล่อเลี้ยง
น้ำดีแสงดี..เท่านี้พอเพียง
หวัง..ลำเลียงตามแบบพิมพ์

รากค่อยค่อยชัด..ฝอยมัดผืนดิน
กิน....ดื่มยืมพลังประทังพออิ่ม
รวมเป็นรากแก้ว..ทั้งลึกทั้งริม
ขยาย..เปรมปริ่มถ้วนทั่วปฐพี

ต้นหยัดเหยียดยืน..ขึ้นดินสู่ฟ้า
หวัง.....ว่าถึงอาณารัศมี
แสงดาวตะวัน..ต้นแกร่งแรงมี
สูง...ให้ถึงที่หมายปลายทาง

กิ่งก้านกระหวัด..ดารารัดรึง
คลึง.....โอบด้วยใบไม่ห่าง
แตกเป็นสาขา..ถนอมดารามิวาง
กอด...เกี่ยวคว้าคว้างใกล้กลิ่นดิน

จากล่างสู่บน..ขึ้นค้นความหวัง
ตั้ง.....ใจประจงธำรงถวิล
ฝันที่ปลายฟ้า..เป็นจริงตามจินต์
ฝ่า..หมอกเมฆินทร์จนค้นเจอ

ต้นไม้แห่งดวงดาว..พราวแสงไสว
ไม่มีวันล้ม..มั่นคงเสมอ
ความหวังความฝัน..ไม่เพียงละเมอ
ไม่พร่ำเพ้อ..เพียรทำจนเจอจริง ฯ