สวัสดีค่ะเพื่อนๆนี่ก็เป็นกระทู้แรกของเรา เรามีเรื่องอยากจะมาเล่าประสบการณ์ชีวิตที่ต้องสู้กับโรคประจำตัวและโรคแทรกซ้อนในตัวเราค่ะ
ย้อนไปประมาณปี2556 เราตรวจพบว่าเป็น"โรคพุ่มพวง"เป็นที่รู้อยู่แล้วว่าโรคนี้ไม่มีทางรักษาให้หายขาดได้ เราต้องพบหมอและกินยามาตลอด
จนกระทั่งปลายปี2558 เราล้มรถมีแผลที่เท้าคือท่อไอเสียทับพอแผลเริ่มหายก็ไปรร.ตามปกติแต่พอเวลาผ่านไปสักพักหลายเดือนถัดมา เราเริ่มมีอาการขาไม่มีแรงขนาดขึ้นบันไดยังเสียวขาเลยและควบคุมระบบขับถ่ายไม่ได้ จนต้องไปหาหมอสุดท้ายก็ต้องนอนรพ. เราเข้าๆออกๆรพ.อยู่2-3ครั้ง
ตอนออกจากรพ.ครั้งที่2ก็ดันมาเกิดแผลกดทับที่ก้นกกเพราะนอนนานอยู่หลายสัปดาห์ รักษาทั้งโรคประจำตัวทั้งแผลที่เท้าและยังมาเป็นแผลกดทับอีก
หลังจากออกจากรพ.หมอก็แจ้งว่าเราเป็น"โรคไขกระดูกสันหลังอักเสบ"มีผลทำให้กล้ามเนื้ออ่อนแรงและควบคุมระบบขับถ่ายไม่ได้ หมอให้ย้ายไปตึกทำกายภาพบำบัดแต่เตียงไม่ว่างเราต้องกลับบ้านก่อนอีกไม่กี่วันรพ.ก็โทรมาบอกว่าเตียงว่างแล้ว
เราก็ต้องเข้ารพ.เป็นครั้งที่3 ต้องทำกายภาพที่โรงพยาบาลแต่ก็ไม่ดีขึ้นจนออกจากรพ.กลับมาอยู่บ้านรักษาตัวทำแผลทุกวัน แผลหายกดทับก็ยังไม่หาย และไม่รู้เมื่อไหร่จะเดินได้
เรียกว่า"โรคร้ายคูณสอง"ได้นะ.
โรคร้าย x2???
ย้อนไปประมาณปี2556 เราตรวจพบว่าเป็น"โรคพุ่มพวง"เป็นที่รู้อยู่แล้วว่าโรคนี้ไม่มีทางรักษาให้หายขาดได้ เราต้องพบหมอและกินยามาตลอด
จนกระทั่งปลายปี2558 เราล้มรถมีแผลที่เท้าคือท่อไอเสียทับพอแผลเริ่มหายก็ไปรร.ตามปกติแต่พอเวลาผ่านไปสักพักหลายเดือนถัดมา เราเริ่มมีอาการขาไม่มีแรงขนาดขึ้นบันไดยังเสียวขาเลยและควบคุมระบบขับถ่ายไม่ได้ จนต้องไปหาหมอสุดท้ายก็ต้องนอนรพ. เราเข้าๆออกๆรพ.อยู่2-3ครั้ง
ตอนออกจากรพ.ครั้งที่2ก็ดันมาเกิดแผลกดทับที่ก้นกกเพราะนอนนานอยู่หลายสัปดาห์ รักษาทั้งโรคประจำตัวทั้งแผลที่เท้าและยังมาเป็นแผลกดทับอีก
หลังจากออกจากรพ.หมอก็แจ้งว่าเราเป็น"โรคไขกระดูกสันหลังอักเสบ"มีผลทำให้กล้ามเนื้ออ่อนแรงและควบคุมระบบขับถ่ายไม่ได้ หมอให้ย้ายไปตึกทำกายภาพบำบัดแต่เตียงไม่ว่างเราต้องกลับบ้านก่อนอีกไม่กี่วันรพ.ก็โทรมาบอกว่าเตียงว่างแล้ว
เราก็ต้องเข้ารพ.เป็นครั้งที่3 ต้องทำกายภาพที่โรงพยาบาลแต่ก็ไม่ดีขึ้นจนออกจากรพ.กลับมาอยู่บ้านรักษาตัวทำแผลทุกวัน แผลหายกดทับก็ยังไม่หาย และไม่รู้เมื่อไหร่จะเดินได้
เรียกว่า"โรคร้ายคูณสอง"ได้นะ.