จากตอนที่แล้ว ที่พูดถึงเรื่องแผลกดทับที่ได้มาจากการนอนรพ. 2 อาทิตย์ เนื่องจากเป็นรพ.รัฐบาล ณ วันทีโดนเจ้า NMO มาโจมดี นาทีที่หมอบอกต้อง admit เพื่อทำ Plasma Exchange ประมาณ 2 อาทิตย์นะ แต่เดี๋ยวหมอเช็คให้ว่าได้ห้องแบบไหน นาทีนั้นเราก็คิดอยู่ในใจว่าห้องแบบไหนก็ได้ค่ะหมอ เอาเป็นว่าให้ได้ทำเร็วสุดก็พอ เพราะขาเริ่มแข็ง เดินไม่ได้แล้ว สักพักหมอก็มาบอดว่าได้ห้องรวมนะ เราก็คิด คิด คิด (เอ้า.....รวมก็รวม มันจำเป็นนี่นา) คิดในแง่ดีคือ "มีเพื่อนเยอะแยะเลยนะ 555 เพื่อนข้างเตียงนี่แหละ แล้วก็ไม่ต้องหาคนเฝ้าด้วย เพราะถ้าห้องเดี่ยว ก็ต้องเดือดร้อนหาคนเฝ้าอีกสิ"

เราก็เอ้า....ตอบตกลงหมอไป หลังจากทำ Plasma Exchange ครบ 5 ครั้ง โดยทำวันเวันวัน (คนอื่จนออกมนเค้าฉลองปีใหม่กันสนุกสนาน ไอ้เราก็ฉลองด้วยการทำ Plasma Exchange ที่รพ.ไปนะคะ คราวนี้พอครบแล้ว หมอก็ให้กลับบ้านสิคะ แต่ไมาได้รู้เล๊ยยยย ว่ากลับมาพร้อมกับแผลกดทับ เพราะตอนอยู่รพ.เดินไม่ได้แล้วงี้ พยาบาลก็ไม่ให้ลุกสิคะ ส่วนไอ้เราก็เป็นคนชอบนอนหงาย และก็ไม่พลิกตัวอีกต่างหาก ก็เสร็จสิคะ เจ้าแผลกดทับก็กลับมาบ้านด้วยเลย

ตอนกลับมา ยังเป็นไม่เยอะ ก็ทำแผลเองแต่ไม่กี่วันกลับมีอาการพูดไม่ช้ด เหมือนคนลิ้นพันกัน ทีนี้ล่ะ ก็ไปหาหมอที่รพ.เอกชนแห่งหนึ่ง ก็ได้เจอกับหมอเวรเพราะเป็นวันอาทิตย์ หมอก็เริ่มด้วยการให้น้ำเกลือ  และตรวจเลือดเพื่อดูว่ามีติดเชื้ออะไรหรือป่าว  วันรุ่งขึ้นก็ได้เจอหมอเฉพาะทาง  หมอก็มาบอกว่าเกิดจากการชาดน้ำ ทำให้มีอาการแบบนี้ หมอก็ให้น้ำเกลือผสมกับวิตามิน บี และบอกไม่ได้มีติดเชื้ออะไร เพียงวันเดียวก็พูดได้ชัดขึ้น คราวนี้ก็นอนอยู่ 4 วัน พยาบาลก็บอกมีแผลกดทับนะเนี่ย แต่ยังไม่มาก จึงทำการใส่ยาและมาพลิกตัวทุก 2 ชม. จนหมอให้กลับบ้าน วันที่จะกลับ พยาบาลก็สอนทำแผลกดทับ เนื่ิองจาดแผลยีงไม่ใหญ่สามารถทำเองได้

พอกลับบ่าน ก็เดินโดยใช้ walker ได้นิดหน่อย เพราะช่วงที่อยู่รพ.ก็ทำกายภาพบำบัดทุกวัน แต่พอกลับบ้าน ก็ยังขึ้นลงบันไดเองไม่ได้ ก็ต้องขี่คอน้องขึ้ันลงทุกวัน จนพอเริ่มช่วตรงยตัวเองได้ แต่ปรากฎว่ามาสังเกตุเห็นตอนทำแผลกดทับ ว่าแผลลามไปอีกดวง ตรงร่องก้น ทำให้เป็นรู ทีนี้ล่ะ ทำยังไงล่ะสิ ก็ต้องกลับไปรพ.อีกครั้ง พร้อมกับหาหมออีกท่าน หมอก็บอต้องตัดเนื้อตายออกจนกว่าจะหมด แล้วก็ทำแผลอีก 2 จุดที่เป็นบริเวณก้นอีกเหมือนกัน พอเจ้า 2 แผลนี้เริ่มแห้ง ก็เหลือแต่แผลที่ร่องก้น ที่ต้องตัดเนื้อตายออกจนกว่าจะหมด หมอนัดอาทิตย์ละ 2 ครั้ง เพื่อทำแผล ตอนหมอบอกต้องตัดเนิ้อตายออก ไอ้เราก็กลัวสิ คิดสารพัดสิ่งอย่าง จะเจ็บมั๊ยเนี่ย แถมยังต้องเป็นรูอีกค่างหาก แล้วจะเป็นยังไงต่ออีกล่ะ ต้องทำอีกนานแค่ไหนกว่าจะหายล่ะ แล้วไอ้ที่เป็นรูจะเป็นยังไง บลา บลา บลา (อ้อ.....หมอบอกว่ากลับไปบ้านต้องล้างแผลวันละ 2 ครั้ง เช้า-เย็นด้วยนะ)

เวลาผ่านไปเรื่อยๆ หมอก็ให้มาทำแผลทุกอาทิยย์ จนอาทิตย์นึง หมอบอกมีชิ้นกระดูกที่หักคาอยู่ข้างในรู หมอก็คึบออก แล้วทำแผลปกติ จนวันนี้เวลาผ่านไปเป็นเดือนแระ ตอนแรกหมอบอกต้องผ่าตัดปิดรูนะ เราก็เอ่อ.....เป็นยังไงล่ะเนี่ย แล้วจะเจ็บมั๊ย คือเหมือนว่าต้องผ่าเอาเนื้อส่วนอื่นมาปิดหรือป่าว บลา บลา บลา สุดท้ายพออีกอาทิตย์นึง หมอบอกว่าไม่ต้องผ่าแระ เพราะแผลเริ่มสมานเอง รูเกือบปิดแล้ว เพราะฉะนั้นก็ทำแผลไปเรื่อยๆจนกว่ารูจะปิดสนิท พอฟังเยี่ยงนี้ เราก็โล่งอกสิครับท่าน เย่เย่....ไม่ต้องผ่าตัดแล้ว แต่ขอบอกว่าจากวันแรกจนถึงวันนี้ เวลาผ่านไปเกือบ 2 เดือนแระ แผลก็ยังไ่ม่หายสนิทเลยคร๊าบ เพราะฉะนั้น.....ก็ยังต้องไปทำแผลแบบนี้ทุกอาทิย์ไปเรื่อยๆนะคร๊าบ

เฮ่อ.....ตั้งแต่โดนเจ้าโรค NMO โจมตีมา ยังไม่เคยมีครั้งไหนที่เป็นแผลกดทับเลย พยาบาลจึงถามว่าครั้วนี้เป็นได้ไงเนี่ย??? ขอบอกว่าครั้งนี้นี่เข็ดไปอีกนานเลยคร๊าบบบบบ