ขอวิธีควรทำยังไงให้เพื่อนพูดคำว่าขอบคุณหรือเกรงใจเป็นหน่อยค่ะ
เหตุการณ์ที่1
คือตอนโรงเรียนเลิกเราต้องขับรถไปรับน้องอีกโรงเรียนหนึ่งแล้วเราจะมีเพื่อนคนนึงจะขอติดรถกลับบ้านด้วยตลอด เราเห็นว่าทางผ่านเลยให้นางกลับด้วย แต่จุดพีคคือถ้าเราส่งถึงน่าบ้านนางจะบอกกลับบ้านดีๆแต่ถ้าเราส่งนางแค่หน้าหมู่บ้านนางก็จะทำหน้าตาไม่พอใจแล้วเดินไปโดยไม่พูดอะไร
ปล.เราไปส่งนางอาทิตย์นึงประมาณ2-3วัน
เหตุการณ์ที่2
เวลานางจะไปซื้อของนางจะโทรให้เราไปรับแล้วไปส่งนางที่บ้าน(บ้านเรากะนางห่างกันประมาณ1โล)คือบางที่เราก็ไม่ไปเพราะนางทำเราเหมือนเราเป็นขับรถให้นางอะขอบคุณซักครั้งก็ไม่พูด พอเราไม่พาไปนางก็จะงอนๆหน่อยแต่เราก็ไม่เคยง้อนะแต่นางจะมาคุยกับเราก่อนเอง
เหตุการณ์ที่3
หลังเลิกเรียนเราจะไปรับน้องก็จะมีนางแล้วก็เพื่อนเราอีกคนนึงไปด้วยระหว่างจะไปเอารถนางก็บอกรอหน่อยได้มั้ยจะซื้อลูกชิ้น เราก็บอกงั้นวิ่งไปซื้อก่อนนางก็วิ่งไปซื้อ(ร้านลูกชิ้นอยู่ตรงข้ามรร.) พอเราเอารถมารอหน้ารร.แล้วนางก็ยังซื้อไม่เสร็จเรารอประมาณ5นาทีนางก็ซื้อเสร็จระหว่างที่นางกำลังเดินออกจากร้านมาหาเรา เรากับเพื่อนเลยเเกล้งนางขับรถออกจากหน้ารร.ไปจอดรอตรงข้างถนนซึ่งห่างจากหน้ารร.นิดเดียวแล้วนางก็ไม่ขึ้นรถไปกับเรานางเดินกลับบ้านเองแถมยังทำสีหน้าไม่พอใจเราเลยตะโกนบอกไปว่าไม่กลับก็เรื่อง คือตอนนั้นโมโหมากเพราะมาทำสีหน้าไปพอใจใส่เราทั้งๆที่เรารอมันแค่เราแกล้งขยับรถไปข้างถนนแล้วถนนก็คือทางที่จะไปพอดีเราเองก็งงใจ
พอนางเป็นแบบนี้เราเลยไม่อยากจะให้นางกลับบ้านด้วยไม่อยากพาไปไหน ด้วยความเราไม่รู้จะปฏิเสธนางยังไงเวลานางขอเราเลยปรึกษาเพื่อนอีกคนว่าควรทำยังขอบคุณก็ไม่เคยค่าน้ำมันก็ไม่เคยช่วย เพื่อนเราบอกไปพูดใส่นางว่ากลับกับเราเคยช่วยค่าน้ำมันรึป่าวนางตอบกลับทันทีว่าก็ซื้อ....ไปแล้วไง(ตอนนั้นเราขายของชนิดหนึ่งราคา59บาท)เราก็คิดในใจอีด**กลับบ้านกับกูตั้งแต่ม.2ยันม.4แถมยังให้กูพาไปซื้อของชั่งกล้าพูดได้เนาะแบบนี้แต่เรานั่งเงียบไม่อยากพูดอะไรเพราะเราเป็นคนถ้าได้เถียงจะเถียงจนสุดขีดแล้วจะด่าแรงมากเราไม่อยากมีปัญหากับเพื่อนเลยเลือกที่จะเงียบ
เราอยากปรึกษาว่าควรทำยังไงกับเพื่อนคนนี้ดี
ขอวิธีควรทำยังไงให้เพื่อนพูดคำว่าขอบคุณหรือเกรงใจเป็นหน่อยค่ะ
เหตุการณ์ที่1
คือตอนโรงเรียนเลิกเราต้องขับรถไปรับน้องอีกโรงเรียนหนึ่งแล้วเราจะมีเพื่อนคนนึงจะขอติดรถกลับบ้านด้วยตลอด เราเห็นว่าทางผ่านเลยให้นางกลับด้วย แต่จุดพีคคือถ้าเราส่งถึงน่าบ้านนางจะบอกกลับบ้านดีๆแต่ถ้าเราส่งนางแค่หน้าหมู่บ้านนางก็จะทำหน้าตาไม่พอใจแล้วเดินไปโดยไม่พูดอะไร
ปล.เราไปส่งนางอาทิตย์นึงประมาณ2-3วัน
เหตุการณ์ที่2
เวลานางจะไปซื้อของนางจะโทรให้เราไปรับแล้วไปส่งนางที่บ้าน(บ้านเรากะนางห่างกันประมาณ1โล)คือบางที่เราก็ไม่ไปเพราะนางทำเราเหมือนเราเป็นขับรถให้นางอะขอบคุณซักครั้งก็ไม่พูด พอเราไม่พาไปนางก็จะงอนๆหน่อยแต่เราก็ไม่เคยง้อนะแต่นางจะมาคุยกับเราก่อนเอง
เหตุการณ์ที่3
หลังเลิกเรียนเราจะไปรับน้องก็จะมีนางแล้วก็เพื่อนเราอีกคนนึงไปด้วยระหว่างจะไปเอารถนางก็บอกรอหน่อยได้มั้ยจะซื้อลูกชิ้น เราก็บอกงั้นวิ่งไปซื้อก่อนนางก็วิ่งไปซื้อ(ร้านลูกชิ้นอยู่ตรงข้ามรร.) พอเราเอารถมารอหน้ารร.แล้วนางก็ยังซื้อไม่เสร็จเรารอประมาณ5นาทีนางก็ซื้อเสร็จระหว่างที่นางกำลังเดินออกจากร้านมาหาเรา เรากับเพื่อนเลยเเกล้งนางขับรถออกจากหน้ารร.ไปจอดรอตรงข้างถนนซึ่งห่างจากหน้ารร.นิดเดียวแล้วนางก็ไม่ขึ้นรถไปกับเรานางเดินกลับบ้านเองแถมยังทำสีหน้าไม่พอใจเราเลยตะโกนบอกไปว่าไม่กลับก็เรื่อง คือตอนนั้นโมโหมากเพราะมาทำสีหน้าไปพอใจใส่เราทั้งๆที่เรารอมันแค่เราแกล้งขยับรถไปข้างถนนแล้วถนนก็คือทางที่จะไปพอดีเราเองก็งงใจ
พอนางเป็นแบบนี้เราเลยไม่อยากจะให้นางกลับบ้านด้วยไม่อยากพาไปไหน ด้วยความเราไม่รู้จะปฏิเสธนางยังไงเวลานางขอเราเลยปรึกษาเพื่อนอีกคนว่าควรทำยังขอบคุณก็ไม่เคยค่าน้ำมันก็ไม่เคยช่วย เพื่อนเราบอกไปพูดใส่นางว่ากลับกับเราเคยช่วยค่าน้ำมันรึป่าวนางตอบกลับทันทีว่าก็ซื้อ....ไปแล้วไง(ตอนนั้นเราขายของชนิดหนึ่งราคา59บาท)เราก็คิดในใจอีด**กลับบ้านกับกูตั้งแต่ม.2ยันม.4แถมยังให้กูพาไปซื้อของชั่งกล้าพูดได้เนาะแบบนี้แต่เรานั่งเงียบไม่อยากพูดอะไรเพราะเราเป็นคนถ้าได้เถียงจะเถียงจนสุดขีดแล้วจะด่าแรงมากเราไม่อยากมีปัญหากับเพื่อนเลยเลือกที่จะเงียบ
เราอยากปรึกษาว่าควรทำยังไงกับเพื่อนคนนี้ดี