เรื่องมีอยู่ว่า เราเข้าเรียนม.1ได้ประมาณเดือนนึง ก็มีญาติของเพื่อน ซึ่งเราก็พอรู้จักอยู่บ้างนิดหน่อย นางเป็นคนสวยเว่อร์ แล้วแบบมาจากกรุงเทพอะไรอย่างนี้อ่ะค่ะ มาขึ้นรถรับส่งรถเดียวกับเรา แล้วเราได้ยินนางพูดว่ารถเก่ามาก ซึ่งมันก็เก่าจริงๆแหละค่ะ เพราะรถรับส่งคันนี้ต้องไปรับส่งนักเรียนหลายหมู่บ้าน  บางหมู่บ้านเป็นพื้นที่ชนบท ที่เป็นชนบทของจริง ถ้าจะให้รถคันใหม่เอี่ยมอ่องมาขับ ก็คงต้องเสียค่าซ่อมหลายบาท แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรนะคะ เพราะคิดว่านางอาจไม่เคยนั่งรถเก่า ระหว่างที่นั่งไปเราก็ส่งยิ้มให้นางบ้าง นางเห็นแต่นางไม่ยิ้มตอบ เราเลยคิดว่านางอาจปรับตัวอยู่? ก็เลยนั่งไปจนถึงโรงเรียน พอถโรงเรียนปุ้บ นางก็ลงมาพร้อมกับเรา และรุ่นพี่ที่เรารู้จักอีกคนนึง เดินมาคุยเหมือนกับสนิทกับเรามาก เราไม่ได้คิดอะไรเลยพาไปหาเพื่อนในห้อง(เรากับนางอยู่คนละห้องนะคะ) พอเพื่อนเห็นก็ถามว่าเด็กใหม่เหรอ เราตอบตามความจริงค่ะ แล้วนางก็ปรับตัวกับเพื่อนใหม่ได้เร็วมาก เราเลยพานางไปหาเพื่อนห้องเดียวกันกับนาง เสร็จแล้วเราก็เรียนตามปกติ  พอก่อนกลับบ้าน  นางถามเราว่าขึ้นรถคันเก่าใช่มั้ย เราก็บอกว่าใช่ พอเลิกแถวแล้วเดินออกมาเท่านั้นแหละ นางก็ว่าเพื่อนในห้องเรา แบบว่า ปัญญาอ่อนไรงี้ ไม่เต็มสักคนไรงี้ เราเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดี แต่เราไม่พูด พอขึ้นรถนางก็บอกว่ารถเก่ากว่าทุกคันเลย  เราก็อือออตามนางไป รุ่นพี่เราก็มาถามนางว่าเป็นยังไงบ้าง มีเพื่อนมั้ย มีคนจีบมั้ย นางก็บอกว่ามาก 
แล้วรถรับส่งก็ไม่ได้รับแค่โรงเรียนเดียว ต้องไปรับเด็กประถมอีกโรงเรียนนึงค่ะ เพราะน้องที่อยู่ประถมไม่มีรถไป คุณตาคนขับรถเลยให้น้องมาด้วย แล้วเหตุการณ์นั้นคือ น้องเด็กประถมยื่นหน้าออกไปนอกหน้าต่าง พี่ที่เป็นสาวสองซึ่งนั่งอยู่ในรถกับพี่ผู้หญิงเพื่อนเค้า กลัวว่าน้องเด็กประถมจะโดนรถเฉี่ยว แต่น้องไม่ฟัง(น้องอยู่ป.1ป.2) เลยบอกน้องพร้อมกับเลียนเสียงต่างๆไปด้วย ซึ่งมันก็ตลก แต่พี่สาวสองก็ไม่ว่าอะไร จนกระทั่งเพื่อนใหม่ที่นั่งตัวติดเราดันมากระซิบกระซาบกับเราว่า  "ตัวก็โต เสียงแอ๊บแบ๊วโครตเหี้ ย เลย ไม่รู้ทำไปทำไม" ซึ่งพี่สาวสองก็ได้ยิน แล้วก็หันมาชักสีหน้าใส่เรา  แล้วนางก็ไม่ได้ทำแค่ครั้งเดียว นางหันมากระซิบกระซาบนินทาคนบนรถ ทั้งที่เจ้าตัวเค้าก็นั่งอยูาตรงนั้นแท้ๆ เราไม่ชอบเลยค่ะ ภาวนาให้ถึงบ้านไวๆ ทำไงดีคะ   ไม่อยากขึ้นรถกับคนๆนี้อีกแล้วอ่ะ