กูขอโทษที่เอาอารมณ์เป็นการตัดสิน กูแค่มันคนเห็นแก่ตัว
คนอย่าง ไม่ควรมาครบกับกู เพราะตัวกูมันไม่ดีเอง ไม่มีอะไรดีสักอย่าง
กูว่าดีแล้วว่ะที่กูได้เดินออกมาจากชีวิต ซึ่งอาจจะให้กูทำแบบนี้อยู่แล้ว
วันปัจฉิม กูขอโทษที่ไม่ได้ให้อะไรเลย แต่กูก็พร้อมกะจะให้อยู่แล้ว
แต่กูคิดไปคิดมา ไม่ให้มันดีแล้ว เพราะกูจะได้ไม่ยุ่งเกี่ยวอะไรอีก
และกูไม่อยากให้คิดถึงกู กูกับไม่อยากใช่คนรู้จักกันอีกต่อไป
แต่ในใจลึกๆของกู กูขอบคุณมากน่ะ ที่เคยช่วยกูเกือบทุกเรื่อง
ไม่มีจะเรื่องเรียนและเรื่องส่วนตัว
กูขอโทษที่สำคัญตัว ที่กูคิดเองว่าให้ความหวังกู ที่กูคิดว่ามีความคิดเหมือนกับกู
ตอนนี้ก็เกือบจะ 2 ปีแล้ว ความรู้สึกกูก็ยังเหมือนเดิม และกูอยากจะขอโทษที่กูยังคิดถึงอยู่
กูไม่หน้าบอกชอบเลยว่ะ....