พราหมณ์ ! อีกอย่างหนึ่ง, มีสมณะหรือพราหมณ์บางคน ในโลกนี้
ปฏิญาณตัวว่าเป็นพรหมจารีโดยชอบ เขาไม่เสพเมถุนธรรมกับด้วยมาตุคาม,
ไม่ยินดีการลูบทา การขัดสี การอาบ การนวดฟั้น ที่ได้รับจากมาตุคาม,
ไม่ยินดีในการพูดจาซิกซี้เล่นหัวสัพยอกกับด้วยมาตุคาม, ไม่ยินดีในการสบตา
ด้วยตา กับมาตุคาม, ไม่ยินดีในการฟังเสียงของมาตุคาม, ไม่ชอบตามระลึกถึง
เรื่องเก่าที่เคยหัวเราะเล้าโลมเล่นหัวกับด้วยมาตุคาม, และทั้งไม่ยินดีที่จะเห็น
พวกคฤหบดีหรือบุตรคฤหบดี ผู้อิ่มเอิบเพียบพร้อมด้วยกามคุณทั้งห้า แล้ว
ตน พลอยนึกปลื้มใจก็จริงแล แต่ว่า เขาประพฤติพรหมจรรย์โดยตั้งความ
ปรารถนา เพื่อไปเป็นเทพยดาพวกใดพวกหนึ่ง.
พราหมณ์ ! นี่แล คือความขาด ความทะลุ ความด่าง ความพร้อย
ของพรหมจรรย์.
พราหมณ์ ! เรากล่าวว่า ผู้นี้ประพฤติพรหมจรรย์ไม่บริสุทธิ์ ยังประกอบ
ด้วยการเกี่ยวพันด้วยเมถุน ย่อมไม่พ้นจากความเกิด ความแก่ และความตาย
ความโศก ความร่ำไรรำพัน ความทุกข์กาย ความทุกข์ใจ และความคับแค้น
ใจ, ชื่อว่ายังไม่พ้นจากทุกข์ได้.

---

บาลี พระพุทธภาษิต สตฺตก. อํ. ๒๓/๕๗/๔๗.