ก็รสชาติสมราคานะ ไม่ได้ว้าว แต่ก็ไม่ขี้เหร่  ต่อมายายสั่ง ข้าวหน้าหมูทอด กับ อูด้งเทมปปุระเย็น
อันนี้ เฉยๆ นะ แต่ได้ตรงอิ่มนี้แหละ  ยายไปสองคนกะลุงหมีน้อย เจอสองอันนี้เข้าไป ถึงกับอิ่มอะ แต่...ยายขอเตือนว่าอย่าสั่งอาหารตอนหิวเพราะมันจะทำให้คุณ  อิ่มแล้วก็ยังสั่งอีก ^_^ ก็เลยมีสลัดปลาดิบรวม และ ข้าวผัดแซลมอน
อย่างที่ยายบอกตอนนี้  มันอิ่มแล้ว รสชาติจะไม่รู้สึกเท่าไร  สำหรับสลัดปลาดิบรวม น้ำสลัดเดียวกับสลัดแซลมอนเป๊ะ (ก็ไม่รู้จะสั่งทำไมอีก -_- ส่วนข้าวผัดปลาแซลมอนนั้นก็รสชาติเฉย ๆ แต่ได้อิ่มเหมือนกัน

วันนี้  เรื่องรสชาติอะไรยายไม่ได้สนใจมากหรอก แต่ กลับได้คำว่า “พอดี” ครั้งนี้ยายรู้ว่า จะสั่งอะไรมากินให้พออิ่มก็พอ มันจะยังอยู่ในคำว่า “อร่อย” แต่ถ้าน้อยไป มันก็ “ไม่อิ่ม”  ถ้ามากไป มันจะกลายเป็น “ทรมาน” แทน