คือตอนนี้เราเรียนอยู่มหาวิทยาลัย ได้เจอเพื่อนผู้ชายคนนึง ซึ่งเรารู้จากเพื่อนเราว่าเออเขาชอบเรานะ ตั้งแต่พ.ยปีที่แล้วเพราะทำงานด้วยกัน  เราเรียนคณะเดียวกันแต่คนละเซต เวลาเราไปฟิตเนส ไปไหน ไปกินเหล้าหรือเจอกันที่มอ เราก็สงสัยว่าทำไมเจอเขาบ่อยจัง จนวันนึงเราเลิกกับแฟนคนเก่า เพื่อนเราก็จะแบบเอาเขามาเจอเราอะไรแบบนี้ เราก็ยิ้มให้เฉยๆไม่ได้คุยไม่ได้อะไรกัน จนวันนึง เราเมาล้ะเพื่อนเราเอาไปทักเขาในไลน์ มันเลยเป็นจุดเริ่มต้นคุยกันสนิทกันเรื่อยๆจนคบกัน เราคบกับเขาเพราะเราชอบความเป็นผู้ใหญ่ ชอบความคิดเขา คบกันแรกๆก็ดูแลดีมาก ไปรับไปส่ง อยากกินไรพาไป ดูแลดี ให้คำปรึกษาบลาๆ จนคบกันได้2เดือน เราชอบคอลไลน์หากัน วันนึงคอลไปแล้วมันขึ้นสายไม่ว่าง เราก็ถามเขาตลอดว่าคอลกับใครหรอนานจัง ทำไมไม่รับสาย เขาบอกคอลกับแม่มาครับ เราก็เชื่อเพราะเขารักแม่มาก สนิทกับแม่ เป็นแบบนี้หลายครั้งมากเราก็พยายามไม่คิดมาก จนวันนึงทะเลาะกันเขาบอกเลิกเรา บอกว่าเราดีเกินไป บอกว่าเขารับไม่ได้ที่เราด่าเขาแบบนั้นแบบนี้ เราก็ถามเขา เราทำไรผิด ทำไมไม่บอกไม่อธิบาย เขาบอกเขากลัวเราเสียใจ พอเขาบอกแบบนั้นเสร็จล้ะเขาก็หายไปเลย เราก็คอลหาเขาทั้งวันทั้งคืน ร้องไห้ เราก็เอาแต่เมาทุกวัน เพ้อทุกวัน เราทำอะไรผิด จนเพื่อนเราที่สนิททั้งเขาและเราที่เป็นผู้หญิงทนไม่ไหว ก็บอกเราว่าจริงๆเขามีแฟนอยู่แล้วนะ เขาอยากจะบอกหลายรอบแล้ว แต่เขาไม่กล้า เขาบอกกลัวเสียใจ ตอนแรกพวกกูคิดว่ารู้อยู่แล้วว่าเขามีแฟนแล้ว กูก็เลยไม่อะไร จนกูเห็นเป็นแบบนี้แล้วกูสงสารว่ะ บอกดีกว่าจะได้ตัดใจ เขาคบกันมานานนะ คงตัดกันไม่ได้หรอกตั้ง4ปี จากวันนั้นเป็นต้นมาก็พยายามคิดถึงเขาให้น้อยลงแต่ก็ไปร้านเหล้าบ่อยมาก พอเมาทุกครั้ง เขามารับไปส่งหอ เป็นแบบนี้ตลอด หลายครั้งมาก จนเลิกกันเกือบจะครบเดือน เราไลน์ไปถามเขาว่าทำไมถึงต้องทำเป็นห่วง มารับขับไปส่งที่หอ อ้วกก็เช็ดให้ อาบน้ำให้ ทำไมต้องมาดูแลไม่รักก็ไม่ต้องมายุ่งกัน แล้วเขาก็คอลมาเราก็บอกเรารู้หมดแล้วนะเรื่องแป๋ว(ชื่อสมมติผู้หญิงคนนั้น)ว่าจริงๆเจ(ชื่อสมมติแฟนเรา)ยังไม่เลิกกันเป็นแฟนกันมาตลอด แบบนั้นแบบนี้ เจถามเราว่าป่าน(ชื่อสมมติเรา) คิดว่าเรา ขนาดนั้นเลยหรอ เชื่อเขาหรือจะเชื่อคนอื่นให้คิดเอา เราก็บอกว่าป่านเชื่อเจสิ ป่านรักเจจะตาย แล้วทำไมพึ่งกลับมา บอกว่ารักไม่ใช่อ้อ ไม่นานอยู่ดีๆเขาก็กลับมาหาเรา เราก็คบกันต่อจนเดือนที่4 ก็ไม่ได้มีอะไรรักกันดี มีบ้างที่คอลไลน์ไปติดสาย สายไม่ว่าง เราก็พยายามไม่ไปอะไรกับเขา เพราะคิดว่าตัวเองคิดมาก แล้วก็ไม่อยากถาม กลัวจะกลายเป็นงี่เง่า จนวันนึงเขาขอเราไปตจว.กับเพื่อน (ซึ่งต้องมีแป๋วแฟนเก่าเขาไปด้วย) บอกว่างานบวชเพื่อน เราก็ไม่คิดอะไรบอกดูแลตัวเองดีๆด้วยนะ ถึงแล้วโทรบอกเขาด้วยอะไรแบบนี้ จนเขาถึงแล้วเขาก็ไลน์มาหารายงานตัวตลอด ทำอะไรไปไหนมาไหน ที่นู้นจนวันที่4 เขาคอลมาหาตอนห้าทุ่มว่าโทรศัพท์เขาพัง อาจจะคุยกันไม่ได้นะ สัมผัสไม่ติดเลย ล้ะก็หายไปเลย4วัน เราก็ไลน์หาตลอดหาทุกวัน เหมือนเป็นบ้าคุยคนเดียวตลอดเวลา เราไลน์หาทุกวันว่าในแต่ละวันเราทำอะไรอยู่ นั่นนี่ จนอยู่ดีๆเขาก็กลับมาล้ะบอกว่าเอาโทรศัพท์ไปซ่อมมา ล้ะก็ไปอยู่กับแม่มา  เราก็เชื่อเขา รักกันเหมือนเดิมไม่อะไร อยู่ด้วยกันปกติ สักพักไม่นาน เราไลน์ไปไม่ค่อยตอบ ไม่ค่อยได้คุย เราก็ติดฝึกงานคิดว่าเขาคงนอนดูหนัง เล่นเกมของเขาไม่ได้คิดอะไร จนเขาหายไป6วัน ติดต่อไม่ได้ใช้ ทั้งลน์เฟสโทร เราให้เพื่อนเขาติดต่อก็ไม่ได้ไม่ตอบสักคน จนวันที่7 ตอนเย็นเราเปิดโทรศัพท์ดูไลน์ เห็นเขาตั้งรูปคู่ ตั้งดิสคู่ เราก็เปิดดูเฟส เขาบล็อคเรา เบอร์ ไลน์  เราเอ๋อแบบมือสั่น โกรธมาก ร้องไห้แต่ทำอะไรไม่ได้ โกรธที่เขาบอกให้เราเชื่อใจเขา โกรธที่เขาหลอกเรา โกรธที่ทำไมเขาไม่พูดตรงๆ โกรธเขาที่เขาทำแบบนี้เพื่ออะไร จนเมื่อคืนเราใช้โทรศัพท์เพื่อนเราโทรไป เขารับแต่เป็นผู้หญิงพูด "ฮัลโหล" สักพักก็เป็นเขารับล้ะพูดว่า "ฮัลโหล" เราก็พูดว่า "จะคุยกันได้ยัง" แล้วเขาก็ตัดสายเราเลย เจ็บเจ็บมาก จุกเลย เพื่อนเขาที่รู้เรื่องนี้ก็บอกว่าเตือนเราแล้วแต่เราก็ยังไปเชื่อเขาอีก ไม่เชื่อเพื่อน ไม่คิดเลยว่าเขาจะทำแบบนี้ แค่ไม่เข้าใจว่าเวลาอยู่มอ อยู่หอกับเราทำเหมือนรักเรามาก แต่พอเอาจริงๆก็....😢 ถามว่ารักเขาไหม รักมากนะ แต่กลับมาก็ไม่เอาแล้ว ซึ่งที่เขาทำครั้งนี้มันชัดจริงๆ ชัดจนไม่ต้องอธิบายอะไรอีกแล้ว