สวัสดีจ้า นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ผิดตรงไหนขอโทษด้วยนะคะ
เริ่มเลยนะคะ คือเราขับรถไม่ค่อยแข็ง ขับได้แต่แถวบ้าน ประมาณ จากบ้านไปร้านค้าแค่ 1 กิโล เพราะว่ารถแถวบ้านเราไม่ค่อยมี อยู่บ้านนอกในป่าในเขา แบบนี้ค่ะ แต่ไม่กล้า ขับออกไปไกลๆหรือตามถนนใหญ่ที่มีรถเยอะๆ เพราะตั้งแต่เล็กจนโต แม่ไม่เคยให้ขับรถเลยกลัวเราจะ เอาไปคว่ำ ได้แต่ให้คนอื่นขับให้ พอไปหัดขับ ก็ตั้งใจจริงจังนะคะ แต่พอถึงเวลาจริงๆ กลัวมากค่ะ ไม่กล้าขับเอง กลัวจะโดนชน เพราะตอนเด็กๆเคยโดนรถชน เลยกลัวตั้งแต่นั้นมา
แต่พอนานมาเราได้มีลูกค่ะ แล้วเมื่อคืน ลูกไข้ขึ้นถึง 40 องศา จะพาไปหาหมอก็ลำบากเพราะดึกมากเกือบตี4 ฝนก็ตกทั้งคืน เราเลยให้แม่ไปเรียกลุงกับป้าข้างบ้านให้ช่วยพาเรากับลูกไป โรงบาลหน่อย เพราะกลัวลูกจะชัก แต่กับปฏิเสธแม่เรากลับมา จึงทำให้เรานึกคิดในใจ ว่าจะต้องรีบไปหัดขับรถอีกครั้ง
พอเช้ามาฝนหยุดตกเรารีบพาลูกไปหาหมอ พอหาหมอเสร็จกลับมา บ้าน เจอยายเราค่ะ ยายมานั่งรออยู่ พอเข้ามาบ้านยายรีบบอกเราเลยว่า ลุงฝากบอกมาว่า จะเป็นยังไงก็แล้วแต่อย่าไปเรียกเขาหรือไปหาเขาต่างคนต่างอยู่ เราถึงกับหน้าชา แต่เราก็รู้ตั้งแต่จำความได้แล้ว ว่าครอบครัวเขาไม่ชอบครอบครัวเรามานาน แต่คิดไม่ถึงส่าจะไม่ชอบถึงขนาดนี้ เราก็ไม่เคยไปทำไรให้เขาเลย เพียงแต่เขาไม่ชอบเห็นเรามีดีกว่า เห็นแม่บอกมาแบบนี้ แต่เราไม่เคยมีไรดีกว่าเขาเลย แต่ก็ปล่อยไปค่ะ ไม่ได้ขอตังเขากิน นี่แหละค่ะ สาเหตุที่เราอยากขับรถเป็น อยากกล้าขับรถเอง อยากกล้าออกถนนใหญ่ เราต้องเริ่มจากจุดไหนคะ หรือต้องไปพบจิตแพทย์ ไหมคะ รบกวนช่วยชี้แนะทีค่ะ เวลาลูกเป็นไรจะได้ไม่ต้องพึ่งใครค่ะ
# ครอบครัวเรามีแค่แม่ น้องชาย ส่วนพ่อไปมีครอบครัวใหม่ แม่กับน้องขับรถยนต์ไม่เป็น ส่วนเราเป็นซิงเกิ้ลมัมค่ะเลี้ยงลูกคนเดียวเลิกกับพ่อเขานานแล้ว เลยไม่มีใครขับลดให้
พิมพ์ผิดตกหล่นตรงไหนขอโทษด้วยนะคะ เล่นในโทรศัพท์จ้า
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ
ทำไงให้กล้าขับรถแบบคนอื่นเขาได้บ้าง
เริ่มเลยนะคะ คือเราขับรถไม่ค่อยแข็ง ขับได้แต่แถวบ้าน ประมาณ จากบ้านไปร้านค้าแค่ 1 กิโล เพราะว่ารถแถวบ้านเราไม่ค่อยมี อยู่บ้านนอกในป่าในเขา แบบนี้ค่ะ แต่ไม่กล้า ขับออกไปไกลๆหรือตามถนนใหญ่ที่มีรถเยอะๆ เพราะตั้งแต่เล็กจนโต แม่ไม่เคยให้ขับรถเลยกลัวเราจะ เอาไปคว่ำ ได้แต่ให้คนอื่นขับให้ พอไปหัดขับ ก็ตั้งใจจริงจังนะคะ แต่พอถึงเวลาจริงๆ กลัวมากค่ะ ไม่กล้าขับเอง กลัวจะโดนชน เพราะตอนเด็กๆเคยโดนรถชน เลยกลัวตั้งแต่นั้นมา
แต่พอนานมาเราได้มีลูกค่ะ แล้วเมื่อคืน ลูกไข้ขึ้นถึง 40 องศา จะพาไปหาหมอก็ลำบากเพราะดึกมากเกือบตี4 ฝนก็ตกทั้งคืน เราเลยให้แม่ไปเรียกลุงกับป้าข้างบ้านให้ช่วยพาเรากับลูกไป โรงบาลหน่อย เพราะกลัวลูกจะชัก แต่กับปฏิเสธแม่เรากลับมา จึงทำให้เรานึกคิดในใจ ว่าจะต้องรีบไปหัดขับรถอีกครั้ง
พอเช้ามาฝนหยุดตกเรารีบพาลูกไปหาหมอ พอหาหมอเสร็จกลับมา บ้าน เจอยายเราค่ะ ยายมานั่งรออยู่ พอเข้ามาบ้านยายรีบบอกเราเลยว่า ลุงฝากบอกมาว่า จะเป็นยังไงก็แล้วแต่อย่าไปเรียกเขาหรือไปหาเขาต่างคนต่างอยู่ เราถึงกับหน้าชา แต่เราก็รู้ตั้งแต่จำความได้แล้ว ว่าครอบครัวเขาไม่ชอบครอบครัวเรามานาน แต่คิดไม่ถึงส่าจะไม่ชอบถึงขนาดนี้ เราก็ไม่เคยไปทำไรให้เขาเลย เพียงแต่เขาไม่ชอบเห็นเรามีดีกว่า เห็นแม่บอกมาแบบนี้ แต่เราไม่เคยมีไรดีกว่าเขาเลย แต่ก็ปล่อยไปค่ะ ไม่ได้ขอตังเขากิน นี่แหละค่ะ สาเหตุที่เราอยากขับรถเป็น อยากกล้าขับรถเอง อยากกล้าออกถนนใหญ่ เราต้องเริ่มจากจุดไหนคะ หรือต้องไปพบจิตแพทย์ ไหมคะ รบกวนช่วยชี้แนะทีค่ะ เวลาลูกเป็นไรจะได้ไม่ต้องพึ่งใครค่ะ
# ครอบครัวเรามีแค่แม่ น้องชาย ส่วนพ่อไปมีครอบครัวใหม่ แม่กับน้องขับรถยนต์ไม่เป็น ส่วนเราเป็นซิงเกิ้ลมัมค่ะเลี้ยงลูกคนเดียวเลิกกับพ่อเขานานแล้ว เลยไม่มีใครขับลดให้
พิมพ์ผิดตกหล่นตรงไหนขอโทษด้วยนะคะ เล่นในโทรศัพท์จ้า
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ