สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกนะคะ
นอนไม่หลับจริงๆ เลยจะมาขอคำปรึกษาค่ะ
หนูกับเพื่อนพักที่หอพักแห่งหนึ่ง เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อวันพุธที่แล้วกลับเข้ามาหอ ประมาณ 5 ทุ่ม หอพักเป็นเหมือนรูปที่แนบไว้
http://image.ohozaa.com/view2/ygqWoBZjMeUy3kMd (คือหนูเพิ่งสมัครพันทิป แนบรูปไม่เป็น T _ T)
วันนั้นมีพายุเข้าช่วง 5 โมงเย็น ฝนก็ตกด้วย เลยกลัวว่าฝนจะตกอีก จึงคิดว่าถ้ามีที่จอดรถใต้อาคารว่างจะเข้าจอด เผอิญมีที่จอดรถพอดี ซึ่งเป็นช่องที่ 1
ช่องนี้ลุงยามชอบเอารถมอเตอร์ไซต์พ่วงมาจอด ปกติถ้าเห็นลุงหลับหรือจอดที่ช่องนี้แล้ว หนูจะไม่กล้าปลุก หรือกล้าขอเข้าไปจอด แต่วันนั้นกลัวพายุจะเข้าอีกจริงๆ เลยขอลุงยามเข้าไปจอด หนูสาบานได้ว่าหนูขอโทษลุงเค้าก่อน "คุณลุงคะ ขอโทษนะคะ หนูขอเอารถเข้าไปจอดหน่อยนะคะ เดี๋ยวหนูช่วยเอาที่นอนออกให้ค่ะ" ลุงก็ลุกให้แล้วยื่นเก้าอี้ที่เอาไว้นอนมาให้หนู และลุงกลับพูดว่า "ทีหลังอย่ามาทำแบบนี้อีกนะ น่ารำคาญ เกรงใจคนนอนหน่อยสิ"
ตอนนั้นก็อึ้งนะคะ ไม่คิดว่าจะกล้าพูด เพราะหนูกับเพื่อนทักทายคุณลุงทุกครั้งที่เจอ ตอนนั้นรถฝั่งคนขับ(เพื่อนขับ) ชิดผนังตรงบันไดทางขึ้นมากๆ ยังจอดได้ไม่ค่อยดี ก็เลยบอกให้เพื่อนรีบลงมา แล้วหนูก็กระซิบเพื่อนว่า "ป่ะๆๆ รีบขึ้นไป ลุงยามว่าให้ เดี๋ยวเอาของในรถนะ เค้าไปขอโทษลุงยามก่อน" คือลุงว่าแล้วก็เดินหนีไปแถวๆลานจอดรถใต้ต้นไม้ค่ะ สักพักลุงก็มา หนูยังไม่ทันได้จะขอโทษเลย ลุงกลับพูดมาอีกว่า "ทีหลังอย่ามาทำตัวไร้มารยาทแบบนี้ ฝนก็ไม่ได้ตกจะมาเอาเข้าทำไม มันเสียเวลา เห็นคนนอนอยู่มาปลุกทำไม ให้เกียรติกันบ้าง"
คือคำพูดก็แรงอยู่แล้ว และเสียงก็ดัง ตอนนั้นหนูเลยโมโห เลยสวนกลับไปว่า "ใครกันแน่ไม่ให้เกียรติกันคะ หนูขอโทษลุงก่อนนะ ปกติหนูก็ไม่เคยเอาเข้าถ้าเห็นลุงจอดหรือลุงหลับ แต่วันนี้พายุเข้าก็ขอแค่วันนี้เอง " คือที่หนูว่ากลับเพราะคำพูดมันแรงเกินไป ทั้งน้อยใจด้วย คนสนิทกัน ไม่คิดว่าจะมาว่าเราขนาดนี้ หนูก็กลัวอยู่นะคะว่าเป็นเด็กแต่เถียงผู้ใหญ่ แต่หนูไม่ไหวจริงๆค่ะ หนูขึ้นไปแล้วเลยลงมารอบสอง มาถ่ายรูปรถไว้ (เป็นคนที่ถ้าจอดรถต้องถ่ายรูปอยู่แล้วค่ะ เพราะว่าเคยมีกรณีโดนเฉี่ยว) เพราะตอนนั้นก็กลัวว่ารถจะไม่ปลอดภัยแล้ว แต่ลุงกลับมาตะคอกว่า ใครจะมาทำร้ายรถ? เรื่องไม่จบอีกหรอ?จะเอากี่บาทถึงจะจบเรื่อง? พร้อมทั้งจะเดินเข้ามา (ไม่ได้ใส่ความนะคะ แต่เหมือนจะเดินเข้ามาทำร้ายร่างกายจริงๆค่ะ) เพื่อนหนูเลยมาดึงไว้แล้วพาขึ้นห้องเพราะกลัวจะได้รับอันตราย คืนนั้นก็โมโหมาก ไม่คิดว่าลุงจะเป็นแบบนี้ เพราะมีอะไรก็เอามาให้ แต่ไม่เคยหวังอะไรตอบแทน เพราะคิดว่าอาชีพนี้เหนื่อย อดหลับอดนอน ที่ผ่านมาหนูอยู่หอนี้ หนูสงสารคุณลุงตลอด เพราะอายุมากแล้ว (น่าจะเกือบ 60 ปี) ยิ่งหน้าหนาวหนูยิ่งสงสาร เพราะอากาศหนาว เวลาลุงหลับหนูกลับเห็นใจ แต่วันนี้ความรู้สึกได้เปลี่ยนไปแล้วเพราะทั้งกิริยาและวาจาที่คุณลุงแสดงออกมา
หนูตัดสินใจจะบอกเรื่องนี้แก่เจ้าของหอ แต่เพื่อนก็ไม่อยากให้บอก เพราะกลัวลุงจะโดนว่า วันรุ่งขึ้น(พฤหัส)หนูจึงขอเบอร์เจ้าของหอจากแม่บ้าน โทรไปเล่าให้ฟัง ยังไม่ทันได้พูดจบ เจ้าของหอก็บอกว่า "มีคนร้องเรียนแบบนี้มา 2-3 คนแล้ว พี่ไปตักเตือนให้ได้นะ แต่นิสัยคนเรามันเปลี่ยนไม่ได้ จริงๆแล้วเคยบอกแล้วว่าที่จอดรถยนต์ห้ามเอารถมอเตอร์ไซต์พ่วงเข้ามาจอดเพราะเป็นที่สำหรับลูกค้า พฤติกรรมนี้จะหายไปช่วงนึง แต่ก็จะกลับมาอีก ฯลฯ สุดท้ายเจ้าของหอก็ขอโทษ " หนูก็ขอบคุณที่พี่เค้ารับฟัง ไม่อยากให้ถึงขั้นไล่ออก แต่ถ้ามีเรื่องไม่สบายใจกับหอพักโดยเฉพาะกับคนในหอก็จะอยู่ยาก
แม่บ้านได้รู้ว่าที่ขอเบอร์เจ้าของหอเพราะมีเรื่องกับลุงยาม แม่บ้านเลยมาคุยเรื่องนี้ด้วย แม่บ้านบอกว่า มีคนร้องเรียนมาเยอะ แม่กระทั่งคนรายวันก็เคยโดนพฤติกรรมและคำพูดแย่ๆจากลุงยาม เจ้าของหอที่หนูพักอยู่ก็อยากให้ออก แต่ประมาณว่ามีนายจ้างๆลุงยามอยู่ 3 คน คือเจ้าของหอหนู และข้างในหอหนูก็มีพอพักอีกที่นึง เจ้าของตึกแถวด้านหน้า ซึ่งคนที่เป็นเจ้าของตึกแถวชอบให้ท้าย เนื่องจากแม่บ้านบอกว่าลุงยามคนนี้ขี้ประจบเจ้านาย แม่บ้านบอกว่าเจ้าของหอได้เข้ามาตักเตือนแล้ว แต่ก็พูดจาไม่ดีด้วย เจ้าของหอก็ไม่พอใจเหมือนกัน
ตั้งแต่วันนั้นเวลาเจอลุงยามก็เดินปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือไม่ได้ทักทายเหมือนเดิม เพราะไม่กล้าทักจริงๆ มีเรื่องกันขนาดนี้ พอวันนี้ 4 ทุ่ม หนูกลับเข้ามาหอ เอารถมาจอดจะเดินออกไปกินข้าว ได้ยินเสียงตะโกนมาว่า "ตำรวจเขามาดูรถแล้วนะ ข้อหาหมิ่นประมาทพนักงาน ว่าทำร้ายรถ" คิดในใจ
อ้าว... อย่างนี้ก็หาเรื่องกันชัดๆ หนูยังไม่เคยพูดว่าลุงมาทำร้ายรถเลย
หนูกับเพื่อนเลยรีบเดินไป เพราะตรงนั้นมันมืดด้วย และถ้าเถียงกับคนแบบนี้เลยไม่ไหว เลยโทรบอกเจ้าของหอแต่ว่าไม่รับ จึงโทรเข้าอีกเบอร์นึงเป็นเบอร์แม่บ้าน เลยเล่าให้ฟัง แม่บ้านก็ อ้าว เหมือนกัน แล้วบอกว่าจะบอกเจ้าของหอให้
คือหนูควรทำยังไงหรอคะ บางทีจะไม่สนใจคำพูดก็ไม่ได้ เพราะเหมือนเขาหาเรื่องเราโดยตรง หอพักควรเป็นที่ที่ปลอดภัยที่สุด แต่ตอนนี้หนูรู้สึกไม่ปลอดภัยเลยยยย บางครั้งเวลาสอบ มีติว ก็ต้องกลับหอดึกๆ กลัวจะเป็นอันตราย ช่วยด้วยนะคะ ทุกข์ใจจริงๆ
ถ้าแท็กผิดห้องขอโทษนะคะ เพราะไม่รู้จะแท็กห้องไหน
มีปัญหากับยามที่หอ ตอนนี้ทุกข์ใจมาก จะจัดการยังไงดีคะ ช่วยด้วยค่ะ
หนูกับเพื่อนพักที่หอพักแห่งหนึ่ง เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อวันพุธที่แล้วกลับเข้ามาหอ ประมาณ 5 ทุ่ม หอพักเป็นเหมือนรูปที่แนบไว้ http://image.ohozaa.com/view2/ygqWoBZjMeUy3kMd (คือหนูเพิ่งสมัครพันทิป แนบรูปไม่เป็น T _ T)
วันนั้นมีพายุเข้าช่วง 5 โมงเย็น ฝนก็ตกด้วย เลยกลัวว่าฝนจะตกอีก จึงคิดว่าถ้ามีที่จอดรถใต้อาคารว่างจะเข้าจอด เผอิญมีที่จอดรถพอดี ซึ่งเป็นช่องที่ 1
ช่องนี้ลุงยามชอบเอารถมอเตอร์ไซต์พ่วงมาจอด ปกติถ้าเห็นลุงหลับหรือจอดที่ช่องนี้แล้ว หนูจะไม่กล้าปลุก หรือกล้าขอเข้าไปจอด แต่วันนั้นกลัวพายุจะเข้าอีกจริงๆ เลยขอลุงยามเข้าไปจอด หนูสาบานได้ว่าหนูขอโทษลุงเค้าก่อน "คุณลุงคะ ขอโทษนะคะ หนูขอเอารถเข้าไปจอดหน่อยนะคะ เดี๋ยวหนูช่วยเอาที่นอนออกให้ค่ะ" ลุงก็ลุกให้แล้วยื่นเก้าอี้ที่เอาไว้นอนมาให้หนู และลุงกลับพูดว่า "ทีหลังอย่ามาทำแบบนี้อีกนะ น่ารำคาญ เกรงใจคนนอนหน่อยสิ"
ตอนนั้นก็อึ้งนะคะ ไม่คิดว่าจะกล้าพูด เพราะหนูกับเพื่อนทักทายคุณลุงทุกครั้งที่เจอ ตอนนั้นรถฝั่งคนขับ(เพื่อนขับ) ชิดผนังตรงบันไดทางขึ้นมากๆ ยังจอดได้ไม่ค่อยดี ก็เลยบอกให้เพื่อนรีบลงมา แล้วหนูก็กระซิบเพื่อนว่า "ป่ะๆๆ รีบขึ้นไป ลุงยามว่าให้ เดี๋ยวเอาของในรถนะ เค้าไปขอโทษลุงยามก่อน" คือลุงว่าแล้วก็เดินหนีไปแถวๆลานจอดรถใต้ต้นไม้ค่ะ สักพักลุงก็มา หนูยังไม่ทันได้จะขอโทษเลย ลุงกลับพูดมาอีกว่า "ทีหลังอย่ามาทำตัวไร้มารยาทแบบนี้ ฝนก็ไม่ได้ตกจะมาเอาเข้าทำไม มันเสียเวลา เห็นคนนอนอยู่มาปลุกทำไม ให้เกียรติกันบ้าง"
คือคำพูดก็แรงอยู่แล้ว และเสียงก็ดัง ตอนนั้นหนูเลยโมโห เลยสวนกลับไปว่า "ใครกันแน่ไม่ให้เกียรติกันคะ หนูขอโทษลุงก่อนนะ ปกติหนูก็ไม่เคยเอาเข้าถ้าเห็นลุงจอดหรือลุงหลับ แต่วันนี้พายุเข้าก็ขอแค่วันนี้เอง " คือที่หนูว่ากลับเพราะคำพูดมันแรงเกินไป ทั้งน้อยใจด้วย คนสนิทกัน ไม่คิดว่าจะมาว่าเราขนาดนี้ หนูก็กลัวอยู่นะคะว่าเป็นเด็กแต่เถียงผู้ใหญ่ แต่หนูไม่ไหวจริงๆค่ะ หนูขึ้นไปแล้วเลยลงมารอบสอง มาถ่ายรูปรถไว้ (เป็นคนที่ถ้าจอดรถต้องถ่ายรูปอยู่แล้วค่ะ เพราะว่าเคยมีกรณีโดนเฉี่ยว) เพราะตอนนั้นก็กลัวว่ารถจะไม่ปลอดภัยแล้ว แต่ลุงกลับมาตะคอกว่า ใครจะมาทำร้ายรถ? เรื่องไม่จบอีกหรอ?จะเอากี่บาทถึงจะจบเรื่อง? พร้อมทั้งจะเดินเข้ามา (ไม่ได้ใส่ความนะคะ แต่เหมือนจะเดินเข้ามาทำร้ายร่างกายจริงๆค่ะ) เพื่อนหนูเลยมาดึงไว้แล้วพาขึ้นห้องเพราะกลัวจะได้รับอันตราย คืนนั้นก็โมโหมาก ไม่คิดว่าลุงจะเป็นแบบนี้ เพราะมีอะไรก็เอามาให้ แต่ไม่เคยหวังอะไรตอบแทน เพราะคิดว่าอาชีพนี้เหนื่อย อดหลับอดนอน ที่ผ่านมาหนูอยู่หอนี้ หนูสงสารคุณลุงตลอด เพราะอายุมากแล้ว (น่าจะเกือบ 60 ปี) ยิ่งหน้าหนาวหนูยิ่งสงสาร เพราะอากาศหนาว เวลาลุงหลับหนูกลับเห็นใจ แต่วันนี้ความรู้สึกได้เปลี่ยนไปแล้วเพราะทั้งกิริยาและวาจาที่คุณลุงแสดงออกมา
หนูตัดสินใจจะบอกเรื่องนี้แก่เจ้าของหอ แต่เพื่อนก็ไม่อยากให้บอก เพราะกลัวลุงจะโดนว่า วันรุ่งขึ้น(พฤหัส)หนูจึงขอเบอร์เจ้าของหอจากแม่บ้าน โทรไปเล่าให้ฟัง ยังไม่ทันได้พูดจบ เจ้าของหอก็บอกว่า "มีคนร้องเรียนแบบนี้มา 2-3 คนแล้ว พี่ไปตักเตือนให้ได้นะ แต่นิสัยคนเรามันเปลี่ยนไม่ได้ จริงๆแล้วเคยบอกแล้วว่าที่จอดรถยนต์ห้ามเอารถมอเตอร์ไซต์พ่วงเข้ามาจอดเพราะเป็นที่สำหรับลูกค้า พฤติกรรมนี้จะหายไปช่วงนึง แต่ก็จะกลับมาอีก ฯลฯ สุดท้ายเจ้าของหอก็ขอโทษ " หนูก็ขอบคุณที่พี่เค้ารับฟัง ไม่อยากให้ถึงขั้นไล่ออก แต่ถ้ามีเรื่องไม่สบายใจกับหอพักโดยเฉพาะกับคนในหอก็จะอยู่ยาก
แม่บ้านได้รู้ว่าที่ขอเบอร์เจ้าของหอเพราะมีเรื่องกับลุงยาม แม่บ้านเลยมาคุยเรื่องนี้ด้วย แม่บ้านบอกว่า มีคนร้องเรียนมาเยอะ แม่กระทั่งคนรายวันก็เคยโดนพฤติกรรมและคำพูดแย่ๆจากลุงยาม เจ้าของหอที่หนูพักอยู่ก็อยากให้ออก แต่ประมาณว่ามีนายจ้างๆลุงยามอยู่ 3 คน คือเจ้าของหอหนู และข้างในหอหนูก็มีพอพักอีกที่นึง เจ้าของตึกแถวด้านหน้า ซึ่งคนที่เป็นเจ้าของตึกแถวชอบให้ท้าย เนื่องจากแม่บ้านบอกว่าลุงยามคนนี้ขี้ประจบเจ้านาย แม่บ้านบอกว่าเจ้าของหอได้เข้ามาตักเตือนแล้ว แต่ก็พูดจาไม่ดีด้วย เจ้าของหอก็ไม่พอใจเหมือนกัน
ตั้งแต่วันนั้นเวลาเจอลุงยามก็เดินปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือไม่ได้ทักทายเหมือนเดิม เพราะไม่กล้าทักจริงๆ มีเรื่องกันขนาดนี้ พอวันนี้ 4 ทุ่ม หนูกลับเข้ามาหอ เอารถมาจอดจะเดินออกไปกินข้าว ได้ยินเสียงตะโกนมาว่า "ตำรวจเขามาดูรถแล้วนะ ข้อหาหมิ่นประมาทพนักงาน ว่าทำร้ายรถ" คิดในใจ
อ้าว... อย่างนี้ก็หาเรื่องกันชัดๆ หนูยังไม่เคยพูดว่าลุงมาทำร้ายรถเลย
หนูกับเพื่อนเลยรีบเดินไป เพราะตรงนั้นมันมืดด้วย และถ้าเถียงกับคนแบบนี้เลยไม่ไหว เลยโทรบอกเจ้าของหอแต่ว่าไม่รับ จึงโทรเข้าอีกเบอร์นึงเป็นเบอร์แม่บ้าน เลยเล่าให้ฟัง แม่บ้านก็ อ้าว เหมือนกัน แล้วบอกว่าจะบอกเจ้าของหอให้
คือหนูควรทำยังไงหรอคะ บางทีจะไม่สนใจคำพูดก็ไม่ได้ เพราะเหมือนเขาหาเรื่องเราโดยตรง หอพักควรเป็นที่ที่ปลอดภัยที่สุด แต่ตอนนี้หนูรู้สึกไม่ปลอดภัยเลยยยย บางครั้งเวลาสอบ มีติว ก็ต้องกลับหอดึกๆ กลัวจะเป็นอันตราย ช่วยด้วยนะคะ ทุกข์ใจจริงๆ
ถ้าแท็กผิดห้องขอโทษนะคะ เพราะไม่รู้จะแท็กห้องไหน