ต่อจากตอนที่แล้ว

อามาจิคิใช้หนวดปลาหมึกที่ฉีกขาดจากตัวเขามัดวายร้ายทั้งสามที่เขาจัดการได้เอาไว้ ซึ่งเพื่อความแน่ใจเขาให้พวกนั้นกินพิษของปลาหมึกเข้าไปด้วย ซึ่งแม้ว่ามันจะไม่ทำให้ถึงตาย แต่พวกนี้ก็จะไม่สามารถขยับได้ไปพักใหญ่ๆ
และแม้จะไม่รู้ว่ามันมีความหมายอะไร แต่อามาจิคิก็ถอดหน้ากากของพวกมันออกด้วย
"นั่นมันลำบากกว่าที่คิดไว้มากเลย…! หวังว่าทุกคนจะสามารถไปต่อได้โดยไม่มีปัญหานะ..."
"ฉันก็ต้องไปต่อเหมือนกัน..."
"นั่นมัน...ใบหน้าคนงั้นหรือ?"

ตัดไปทางด้านพวกอิสึคุ
คิริชิมะกับอิสึคุอดเป็นห่วงอามาจิคิไม่ได้ แต่ Fatgum ก็ตะโกนปลุกใจให้ทั้งสองคนให้เชื่อใจคนที่คอยระวังหลังให้กับพวกเขา!

แต่ในตอนที่ทุกคนกำลังมุ่งหน้ากลับขึ้นไปชั้นบน อ.ไอซาว่าก็รู้สึกแปลกๆ เพราะที่ผ่านมาตั้งแต่ออกจากห้องกับดักนั่นมา Mimic กลับไม่ได้ใช้อัตลักษณ์ของมันเปลี่ยนแปลงทางใต้ดินเพื่อโจมตีพวกเขาอีกเลย ซึ่งนั่นอาจหมายความว่ามันเองก็ไม่สามารถควบคุมทางใต้ดินทั้งหมดได้ และมันก็กำลังให้ความสนใจกับพวกตำรวจที่อยู่ด้านบนและอามาจิคิจนไม่ทันสังเกตุถึงพวกเขา ความสามารถของมันจึงน่าจะเป็นการแทรกผ่านและเคลื่อนตัวไปตามผนังกำแพงและควบคุมส่วนที่อยู่ใกล้ตัวของมันให้เป็นแขนขาและหูตาของมัน

ตัดไปทางห้องกับดัก
Mimic โผล่ดวงตาของมันออกมาดูเหตุการณ์และพบลูกน้องของมันทั้งสามคนและอามาจิคินอนสลบอยู่
Mimic : ไม่นึกเลยว่าเจ้านั่นคนเดียวจะจัดการพวกนั้นได้...
Mimic : ถึงพวกมันจะเป็น "ขยะ" แต่ความสามารถของพวกมันก็เป็นของจริงนะ…!
Mimic : …! รู้แล้ว!! ต้องจัดการเจ้านั่น!!!

ตัดไปที่บนพื้นดิน
พวก Bubble Girl กับตำรวจได้จับกุมพวกยากูซ่าลิ่วล้อที่ทำหน้าที่ถ่วงเวลาได้หมดแล้ว
Centipeder : ไม่นึกว่าพวกมันจะร่วมมือกันเต็มที่ขนาดนั้นเพื่อขัดขวางพวกเราแบบนี้...
Bubble Girl : ถ้าพวกนายยอมให้ความร่วมมือแต่โดยดีล่ะก็...
Bubble Girl : พวกนายนี่ต้องเพี้ยนไปแล้วแน่...
ยากูซ่าA : เพี้ยนงั้นรึ? ทุกคนที่โดนพวกแกจับกุมอยู๋ที่นี่น่ะค่อนข้างจะสติดีกันทั้งนั้นแหละ
ยากูซ่าA : ถ้าพวกเราให้ความร่วมมือกับพวกแกล่ะก็...โอเวอร์ฮอลคงจะฆ่าพวกเราทิ้งในทันทีเลยล่ะ
Bubble Girl : ...โอเวอร์ฮอล...นายหมายถึงชิซากิงั้นหรือ?
ยากูซ่าA : ใช่แล้ว นั่นคือชื่อที่เขาเริ่มใช้หลังจากที่นายใหญ่ล้มป่วยแล้วกลายเป็นแบบนั้น
ยากูซ่าA : นายใหญ่ของเราเป็นยากูซ่าที่มีเกียรติ์ ในโลกยุคนี้เขาพยายามหาวิถีทางให้ยากูซ่าสามารถมีชีวิตอยู่ได้
ยากูซ่าA : กลุ่มสัจธรรมฯจึงถูกถือว่าเป็นยากูซ่าไม่ใช่วายร้าย เขาไม่ชอบที่จะโดนรวมไปกับพวกองค์กรวายร้ายพวกนั้น
ยากูซ่าA : พวกเราต่างซื่อสัตย์ต่อนายใหญ่
ยากูซ่าA : แต่นายใหญ่คนใหม่ที่ตั้งชื่อวายร้ายปลอมๆให้ตัวเอง...ที่รับพวกวายร้ายเข้ามาร่วม...คนที่ใช้กลุ่มของเราเพื่อความต้องการของตัวเอง...ทำอะไรตามใจชอบ...
ยากูซ่าB : ที่อะไรๆมันกลายเป็นแบบนี้...ฉันก็...
ยากูซ่าC : เฮ้...
Bubble Girl : ...ดูเหมือนว่าหมอนั่นจะเป็นที่เกลียดชังมากเลยนะ ถ้างั้นพวกนายก็ไม่คิดว่าหมอนั่นจะโดนจับได้เลยสินะ?
ยากูซ่าB : ใช่สิ…!
ยากูซ่าB : ฟังให้ดีล่ะ พวกที่เพี้ยนของจริงคือพวกที่ไม่คิดถึงผลที่ตามมาของการกระทำของพวกมัน เจ้าพวกนั้น...พวกมันแข็งแกร่งมาก

ตัดไปที่ทางใต้ดิน
จู่ๆ Mimic ก็โจมตีใส่อ.ไอซาว่า โดยเปลี่ยนผนังเป็นคล้ายมือแล้วดันอ.ไอซาว่าเข้าไปหาโพรงที่เปิดอยู่!
Mimic : ฮี่ๆๆ...ถ้าเจ้าสามคนนั้นมันจัดการไม่ได้
Mimic : ฉันก็จะต้องจัดการกับพวกแก
Mimic : ไปทีละคน!!

แต่ในตอนนั้นเอง Fatgum ก็เข้ามาผลักอ.ไอซาว่าออกไปและโดนผลักตกลงไปในรูที่ผนังเสียเอง!!
Fatgum : ถ้าเจ้านี่เล่นงานนายได้ล่ะก็ ที่ทามากิอุตส่าห์ซื้อเวลาให้เรามันก็จะเสียเปล่านะอีเรเซอร์
Fatgum : จัดการเจ้านี่ซะ!
อ.ไอซาว่า : โทษทีนะ!!
Fatgum : ไม่ต้องกังวลไปหรอก!!

Fatgum กลิ้งหลุนๆไปตามทางลาดในรูเปิดที่ผนังนั่นจนไปโผล่ที่อีกห้องหนึ่ง
แต่เมื่อเขาลุกขึ้นก็ปรากฎว่าคิริชิมะก็มากับเขาด้วย?!

ปรากฎว่าคิริชิมะก็คิดจะปกป้องอ.ไอซาว่าและโดดออกไปพร้อมกับ Fatgum แต่ในตอนที่โดนกำแพงอันเข้ามานั้น เขากลับโดนอัดจนจมลงไปในไขมันของ Fatgum เข้าและหล่นมาด้วยกัน

ในเมื่อเหตุการณ์มันกลายเป็นแบบนี้มันก็ช่วยไม่ได้ Fatgum จึงบอกให้คิริชิมะระวังตัวไว้ให้ดี

ทันใดนั้นสมุนแก๊งหน้ากากของ Overhaul คนหนึ่งก็โผล่ออกมาจากในมุมมืด!!
เมื่อเห็นว่ามันเตรียมจะใช้หมัดชก คิริชิมะก็เตรียมรับมือโดยเปลี่ยนเป็นโหมด Unbreakable ทันที!!!

พริบตาต่อมามันก็รัวซัดหมัดอันรุนแรงหลายสิบหมัดเข้าใส่ทั้งสองคน!!

Fatgum ได้รับความเสียหายพอสมควรแต่ยังยืนอยู่ได้ ทว่า...คิริชิมะกลับโดนซัดกระเด็นออกไปชนกับผนังจนยุบลงไปเป็นหลุมใหญ่!! แขนทั้งสองข้างที่อยู่ในสภาพ Unbreakable ถูกทุบจนแตกร้าวยับเยิน!!

เมื่อเห็นลูกทีมของตนบาดเจ็บ Fatgum ก็ซัดหมัดใส่เจ้าหน้ากากนก แต่หมัดของเขากลับไปกระทบกับม่านพลังบางอย่าง?!

มันเป็นฝีมือของสมาชิกแก๊งหน้ากากอีกคนหนึ่ง

เจ้านักชกที่ตอนนี้รู้แล้วว่ามันชื่อ "รัปปะ" ก็รัวหมัดใส่ Fatgum อีกครั้ง!!
"การโจมตีของมันสามารถสร้างความเสียหายให้กับไขมันของเราได้ขนาดนี้...นี่มันยังกับกระสุนปืนเลย!!"
"อัตลักษณ์ของพวกมันไม่ได้อยู่ในข้อมูลที่ได้มา...พวกมันน่าจะเป็นพวกที่มาทีหลัง"
"หมัดที่แรงเหมือนกระสุนกับอัตลักษณ์ม่านพลังป้องกัน...เป็นการประสานที่เป็นปัญหาจริงๆ"

??? : พวกเราคือโล่กับหอก ส่วนพวกนายนั้นเป็นโล่กับโล่
รัปปะ : เดี๋ยวเดะ...แบบนั้นมันก็สู้ได้ไม่เต็มที่น่ะสิ...
??? : แต่จะว่าไป...พ่อหนุ่มตรงนั้น...
??? : ก็คงเรียกว่าโล่ได้ไม่ดีเท่าไหร่นะ...

ทางด้านคิริชิมะก็กำลังเจ็บปวดจากบาดแผลที่ได้รับ...แต่ความเสียหายทางจิตใจกลับหนักหนากว่า...
"ฉันแตกหัก..."
"เจ็บ!! แทบจะทนไม่ไหวแล้ว"
"ถ้ามันโจมตีเข้ามาอีกรอบล่ะก็...ฉันคงรับไม่ไหวแน่…"
"ฉันนึกว่าฉันก็แข็งแกร่งขึ้นแล้วแท้ๆ!!"
"บ้าเอ๊ย…!!"
"นี่ฉันจะ...อีกแล้ว..."

แต่ตอนนั้นเอง Fatgum ก็ตะโกนเตือนสติเขา!!
Fatgum : นายจะต้องไม่แตกพังไปสิ!! ถ้าหากว่าจิตใจของนายแตกพังไปด้วยล่ะก็
Fatgum : งั้นพวกเราก็แพ้พวกมันไปแล้ว!
Fatgum : การจัดการกับพวกวายร้ายนั่นคือการทำให้พวกมันสูญเสียความคิดที่จะต่อสู้ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ถ้าขืนเราถอดใจไปก่อนพวกมันแล้วจะทำยังไงกันล่ะ?!

??? : ดูเหมือนว่าพวกนั้นคิดที่จะชนะพวกเราให้ได้นะรัปปะ
รัปปะ : เจ้านั่นรู้ใจฉันจริงๆ! เป็นเจ้าอ้วนที่ดีมาก!

Fatgum : เรามาขยี้เจ้าพวกลูกกระจ๊อกนี่กันเถอะ
Fatgum : แล้วกลับไปหาทุกคนกัน!!