สวัสดีครับ ผมมีปัญหาอยากมาขอความคิดเห็น คำปรึกษาจากทุกๆคนในพันทิป เพราะ เป็นพื้นที่ๆเดียวของผมที่สามารถแสดงออกได้ ส่วนตัวผมไม่มีเพื่อนให้ปรึกษา หรือ คนที่พึ่งพาได้เลย ณ ที่นี้ ไม่ว่าจะเป็นความคิดเห็นของท่านจะเป็น ในแง่ลบ หรือ แง่บวก ผมยินดีรับฟังความเห็นของทุกๆท่าน ตามความเหมาะสม และ ขอขอบคุณทุกท่านที่สละเวลามาพูดคุยกัน ใครสงสัยเรื่องชีวิตของผม คลิกไปอ่านกระทู้นี้ได้ครับ https://ppantip.com/topic/36521403
เพราะไม่อยากจะล่าชึวิตของตัวเองให้ยาว กลัวทุกท่านจะไม่อยากอ่าน

ผมเป็นคนที่อ่อนแอมาก และ เข้าโรงพยาบาลบ่อย ป่วยบ่อย ถึงจะเป็นคนดูแลสุขภาพดี และ ออกกำลังกายประจำ แต่ก็เป็นเพียงการประคับประคองตัวเอง ตัวเองต่อไปเท่านั้น ถ้าคนอ่านในกระทู้ของผมก่อนหน้านี้จะทราบว่าผมต้องเจอแรงกดดันมากมาย ไม่ว่าจะเรื่องสังคม ครอบครัว และ ภาระที่ต้องรับผิดชอบตัวเอง ในเรื่องค่าใช้จ่ายต่างๆ เคยเคลียดจนร้องไห้ทุกวัน และ กำลังมีแผนจะไปหาจิตแพทย์ และ ปรึกษากับนักจิตวิทยา
ทุกครั้งที่ผมไปหาหมอ ผมก็เอาใบรับรองแพทย์ไปให้โรงเรียนตลอด แต่บางครั้งครูก็ไม่สนใจ บางครั้งครูก็ทำใบรับรองแพทย์ผมหาย จนทำให้เวลาเรียนไม่พอ และ ติด มส.ไปหลายวิชาตอนม.4 และ ม.5 และ ตอนนี้ผมอยู่ ม.6 พึ่งเปิดเทอมมาได้ซักระยะ ผมก็ได้ป่วยอีกครั้ง พึ่งเข้า รพ. Admit ไป1 อาทิตย์
ตอนนี้ที่มาตั้งกระทู้ผมก็พึ่งออกโรงพยาบาลมา และ มาทานยาให้ครบ นอนพักที่บ้าน เพราะ ยาจะทำให้ง่วงซึม และ มีผลกับประสาทสมอง
ครูที่โรงเรียนพึ่งโทรมาว่าจะ ไล่ผมออก ผมก็รู้สึกกังวล และ เสียใจ ว่าทำไม เราป่วยเข้าโรงพยาบาลมันผิดตรงใหน ถ้าจะผิดก็คงผิดที่ผมเกิดมาอ่อนแอ และ ครอบครัวไม่อบอุ่น เพรียบพร้อมเหมือนคนอื่น ใบรับรองแพทย์ผมก็มี ว่ามารักษาจริง ป่วยจริง สมควรลาหยุด แต่โรงเรียนไม่เคยสนใจ
ระหว่างที่ผมนอนอยู่โรงพยาบาล ก็โทรมาจิก ในทั้งที่เราฝากจดหมายให้เพื่อนไปส่งให้หัวหน้าระดับ แล้วว่า ผมมีปัญหาครอบครัว และ ตอนนี้ป่วยหนัก ต้องเข้าโรงพยาบาล ทีพวกโดดเรียน อยู่บ้านเล่นเกม ยังไม่เห็นไปจุกจิกเท่าผมเลย ตลอดที่ผ่านมา ผมจะลาเรียนมีแค่สองกรณี คือ 1.ป่วยหนัก 2.ธุระสำคัญเกี่ยวกับครอบครัว และ  ทุกครั้งผมทำจดหมายให้เป็นกิจลักษณะ ชัดเจน เพราะ เราผมจำเป็นต้องลาจริงๆ ถึงต้องทำหนังสือ ทำจดหมายให้อย่างดี ไม่ใช่มาปากป่าว เอะอะจะหยุดเรียนก็บอก ว่าปวดหัว ปวดท้อง ขอนอนอยู่บ้าน มันไม่ใช่แบบนั้นนะครับ ผมก็อยากจะไปโรงเรียน เรียนหนังสือได้สบายใจ เล่นกับเพื่อนสนุกๆไปวันๆเหมือนคนอื่นเขาเหมือนกันแหละครับ แต่เราเกิดมาไม่เพรียบพร้อม และ มีแรงกดดันมากมายรอบตัว จึงไม่มีชีวิตวัยรุ่น เหมือนคนอื่น เพราะ ทุกวันนี้ผมต้องเอาตัวรอดอย่างเดียว ไม่ขยันก็ไม่มีกิน อีกอย่างผมไม่เคยสร้างปัญหา ให้โรงเรียนเลยตั้งแต่เรียนมา เคยสร้างประโยชน์ให้ตั้งมากมาย ถึงจะเรียนไม่เก่งอะไรมากมาย แต่ก็พยายามมาจนถึงจะเข้ามหาลัยอยู่แล้ว แต่จะมาไล่ผมออกเพียงแค่ เวลาเรียนไม่พอ เพราะ ลาป่วยเข้าโรงพยาบาล ถ้าผมป่วยจะให้ผมนั่งรถเข็น หิ้วสายน้ำเกลือ ไปเรียนหรอครับ?

ผมอยากจะขอคำแนะนำจากทุกท่านว่า หากผมโดนไล่ออกตอนนี้ ม.6 ผมจะทำอย่างไรได้บ้าง จะเรียนต่อที่อื่นได้หรือไม่
หรือ ต้องไปเรียนซ้ำชั้น หรือ ลาออกไปทำงานเลี้ยงตัวเองเหมือนเดิม เพราะทุกวันนี้ ก็ทำงานทุกวัน แต่ต้องเรียนไปด้วย จึงไม่สามารถทำงานได้เต็มที่
แต่ใจผมไม่ได้อยากทิ้งการเรียนนะครับ อย่าเข้าใจผิด ที่ผมเรียนทุกวันนี้ เพราะ พ่อขอไว้ว่าอยากให้ผมเรียนจบ พ่อผมอายุ75 แล้ว และ พ่อบอกว่า จะอยู่ให้ถึงตอนลูกเรียนจบให้ได้ ถึงผมจะไม่ได้อยู่กับพ่อ ไม่ได้ติดต่อกันมานานมาก แต่ผมก็ไม่ลืมที่จะทำตามที่พ่อขอ ถึงพ่อจะทำให้ผมเกิดมาเป็นแบบนี้
เกิดมาเป็นลูกเมียน้อย ไม่มีความอบอุ่น ไม่เคยมีคำว่าครอบครัว เจอแต่แรงกดดัน ต้องดิ้นรนทำเองทุกอย่าง
แต่ผมไม่เคยโกรธพ่อเลย เพราะ โกรธไปก็ช่วยอะไรไม่ได้ มีแต่ต้องสู่ต่อไป