ถ้าผู้ชายคนนึง ตั้งใจเรียน ตั้งใจทำงาน จนสำเร็จในอาชีพ มีรายได้มั่นคง มองการมีแฟนเป็นเรื่องรอง ผญ. ไม่ค่อยชอบเหรอครับ

คือมองชีวิตที่มั่นคงเป็นหลัก  ถ้ามีแฟนแล้วแฟนไม่สนับสนุนหน้าที่การงานหรืออาชีพเรา
ก็เลือกไม่มีดีกว่า  เลยอาจจะมองว่าเป็นคนที่ไม่ค่อยให้ความสำคัญกับหัวใจโดยไร้เหตุผล
แต่เวลามองคนอื่นๆ ที่เขาก็ไม่สำเร็จเท่าเรา  แต่เขาก็มีความรัก มีแฟนที่แสนดีจนน่าอิจฉา
แต่สังเกตได้อย่างนึงที่เขาต่างจากเรา คือเขาให้ความสำคัญกับความรัก มากกว่าความก้าวหน้าในงาน
เลยอาจจะรายได้แค่พอเลี้ยงตัวเองได้  ดึงหน้าดึงหลังได้  แต่ไม่สำเร็จร่ำรวยอะไร
ผมเลยมานั่งคิดว่า  หรือการมีคู่มันไม่ได้ต้องการความสำเร็จ

  จากมุมมองของตัวเองการมีคู่ครอง มีครอบครัวก็เพื่อสร้างความสำเร็จ  ครอบครัวมีคุณภาพชีวิตที่ดี
มีลูกก็สอนลูกให้เป็นคนดี  มีแฟนก็สนับสนุนเกื้อกูลกัน  นำพากันไปในทางที่สำเร็จ
ไม่อยากมีครอบครัวที่ต้องดิ้นรนไปตลอด  ไม่อยากอยู่แบบหาเงินใช้หนี้ไปตลอดชีวิต  โดยเป็นทาสเงินกู้
เห่อวัตถุนิยม  แล้วทำงานเพื่อสนองความเห่อตัวเองไปวันๆ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
สั้นๆง่ายๆ. คิดว่าอะไรคือความสุขของชีวิต. ถามตัวเองดูว่าความสุขที่แท้จริงคืออะไร. อะไรที่เราต้องการในชีวิต. ถ้าหาคำตอบไม่ได้. เราก็เป็นแค่หนูถีบจักรที่วิ่งวนไปตามกระแสแค่นั้น.  ทุกอย่างขึ้นอยู่กับความพอดี.   แต่พอดีของแต่ละคนต่างกัน. เราต้องการความพอดีและพอเพียงแบบไหน.  ขึ้นอยู่กับสังคมที่เราอยู่.  สิ่งที่เราเป็น. ไม่มีถูกมีผิด. ขึ้นอยู่กับคำตอบของแต่ละคน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่