Ep.2 ความชัดเจน
หลังจากผ่านงานโรงเรียนมาได้อาร์มก้มีเบอร์เราแล้วนะ มันไปขอกับเพื่อนเราอะ เพื่อนเราก้ดี๊ดีให้เบอร์อย่างง่ายดาย(ขนาดบอกกูว่ามันเจ้าชู้ยังให้เบอร์กูกับมานนนน)
เราโทรคุยกันทุกวัน ที่โรงเรียนมันก้ยังแกล้งหยอดบ้าง อะไรบ้าง จนหลายๆคนเริ่มสงสัยเพราะช่วงหลังๆเราไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย
แพร: นี่คบกับไอ้อาร์มหรอว้ะ
เรา: เห้ยไม่ใช่ ทำไมพูดแบบนั้น
แพร: ดูตัวติดกันมาก และพักหลังๆกูเห้นไอ้อาร์มมาพร้อมตลอด
มิ้น: ลืมอะไรไปหรือป่าว มันเสือนะ ก้รู้มันคบใครเพื่ออะไร
เรา: ตอนนี่ก้เพื่อนกันหมด อย่าคิดมากดิ่
แพร: เออ ก้เพราะไม่คิดเนี่ยแหละ รู้ตัวอีกทีก้รักมันไปแล้ว
เรา: โธ่อีแพร นี่ใครถึงกูจะนิ่งๆเฉยๆ กูก้ไม่โง่ขนาดนั้น(จำคำพูดนี้ไว้นะ มันจะกลับมาทำร้าย)
มิ้น: กูจะคอยดู เตือนแล้วหลายครั้งนะไม่ฟังก้ตามใจ
............................................................
กรื๊งงงงงงงงงงงงงงง📲📲
เรา: ฮัลโหล
อาร์ม: คิดถึงจังเลยยยยยย
เรา: 😨😨 หึ้ยยยยใครว้ะ นั้นใครอะ
อาร์ม: จำเสียงไม่ได้หรอครับ
เรา: 5555555 จำได้ๆ
อาร์ม: นึกว่าจำไม่ได้
เรา: จำได้ดิ่ พูดแบบนี้มีคนเดียว
อาร์ม: แล้วจะรักคนเดียวไหมครับ
เรา: โหหหหหห เล่นงี้เลยหรอ
อาร์ม: 555555 ไม่แกล้งก้ได้
เรา: จะนอนยังอะ เดลจะนอนแล้วนะ
อาร์ม: อ่อ ได้ๆ เออจะปิดเทอมแล้วเดี๋ยวก้ไม่ได้เจอกันแล้วจะคิดถึงกันไหมบอกหน่อย
เรา: ไม่อะ มีคนให้คิดถึงเยอะ อาร์มคงท้ายๆเลย
อาร์ม: สะเทือนใจมากครับ
เรา: 555555จะนอนแล้วนะ ฝันดีๆ
อาร์ม: เคฝันดี
เราก้โทรคุยกันแบบนี้ทุกวัน ไปเรียนด้วยกันเล่นกันแกล้ง กันจนเริ่มมีคนมาถามเรื่องเรากับอาร์มมากขึ้น พูดเรื่องเรามากขึ้น เราก้ปฏิเสธตลอด
แพร: เดล กูว่าเลิกปิดพวกกูได้แล้วคบกันแล้วใช่ไหม ไหนบอกไม่มีไรปิดบังกันไง
เรา:  ถ้ากูคบกันกูบอกไปแล้วนี่ไม่ได้คบ ก้แค่คุยๆกันแค่นั้น ไม่มีไรเลย
มิ้น: เดล กูถามจริงๆนะ ตอนนี้คุยกับใครบ้างนอกจากไอ้อาร์ม
เรา: ไม่ได้คุยว้ะ มีไรหรอ
มิ้น: รักมันแล้วใช่ไหม ??
เรา: แค่รู้สึกดีอะ คงเป้นเพราะมันเป้นคนเดียวที่กูคุยตอนนี้มั้ง
แพร: พวกรุ่นน้องมันนินกันทั้งโรงเรียนแล้ว ว่าคบกันอะ
เรา: อ่อ ก้พอได้ยินแล้วอะ แต่กูเฉยๆว่ะไม่ได้เป็นความจริง
แพร: กูไม่รู้นะว่ารู้ตัวไหม แต่กูกับมิ้นมั่นใจว่ารักมันแล้ว🙄🙄
เรา: (ได้ยินแล้วจึกๆอะเคยเป้นไหม) กูว่าไม่ใช่หรอก แค่สนิทกันพอปืดเทอมแล้วเปิดเทอมหน้ามาก้เหมือนเดิมแล้ว
จริงๆตอนนั้นเราเป้นแบบไม่ได้คิดเลยจริงๆนะ เราไม่รู้ว่าทุกวันที่อยู่ด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกันนี่คืออะไร มันไม่เคยขอเราเป้นแฟน ไม่เคยบอกใครว่าเราเป้นไรกัน เราเองก้ไม่รู้ว่าความรู้สึกเรามันคือยังไงกันแน่น จนกระทั้งคนนี้เข้ามา....
อารจาร์ย: นักเรียนๆ วันนี้มีเพื่อนที่เพิ่งย้ายมาจากโรงเรียนอื่นมาแนะนำ
เพื่อนใหม่: สวัสดีค่ะ ชื่อจันจิรานะชื่อเล่นใหม่
อาจาร์ย: จันจิราจะมาเป้นเพื่อนร่วมห้องคนใหม่ของเรานะ อะไปนั่งได้. แล้วนางก้เดินมาข้างๆเรา
เรา: นั่งนี่ก้ได้ ที่ว่างไม่มีใครนั่ง
ใหม่: อื้อๆ เราชื่อใหม่นะ ชื่อไรกันมั้งอะ
เรา: เราชื่อเดลนะ นั้นแพรกับมิ้น
แพรกับมิ้น: ยิ้มมมมมมม ^^
ใหม่ก้เข้ามาเป้นเพื่อนในกลุ่มเราคนใหม่คะ ทุกอย่างก้เหมือนจะไปด้วยดีจนกระทั้งใกล้จะปิดเทอม
ติ่ง: พี่เดลๆๆ พี่เลิกกับพี่อาร์แล้วหรอ??
เรา: ห้ะ ไม่นะพี่ไม่ได้คบกันเพื่อนกันนะ
ติ่ง: อ่าวหรอ งั้นคนนั้นก้แฟนพี่อาร์มอะดิ่
เรา: ใครหรอ อยู่โรงเรียนเราหรือป่าว(มีความเจือก555)
ติ่ง: เมื่อวานตอน6โมง ติ่งเห้นพี่อาร์มเดินออกมาจากร้านเกมตรงตลาดกับผู้หญิงคนนึง ใส่ชุดโรงเรียนเรานะแต่ติ่งไม่เคยเห้นหน้าเลย
เรา: หรอ แล้วลักษณะเป้นยังไงอะ (ยังๆ ยังเจือกต่อ)
ติ่ง: ขาวๆ ตัวเล้กกว่าพี่อะ หน้าหมวยๆหน่อย ตัดหน้าม้าด้วย ติ่งไม่เคยเห้นหน้าเลยอะ ทำไมใส่ชุดโรงเรียนเรา
เรา: จำผิดมั้ง คงโรงเรียนอื่นอะดิ่
หลังจากเราคุยกับน้องติ่งเสร้จก้เดินกลับห้องมาละย้อนคิดถึงเมื่อวานตอน6 โมง อาร์มมันโทรมาหาเราตอนประมานนั้นบอกว่าเพิ่งซ้อมดนตรีเสร้จกำลังกลับบ้าน ช่างมันเหอะไม่มีไรมั้ง
วันต่อๆมาเรื่องที่อาร์มมันเดินกับผู้หญิงคนนั้นช่วงเย้นเริ่มพูดถึงกันมากขึ้น ละเราก้ตกไปเป้นเป้านินทาของติ่งละก้เพื่อนต่างห้องด้วย (นินกันว่าอาร์มมันได้เราแล้วเลยทิ้ง)
แพร: กูได้ยินมาสักพักละ ว่าจะไม่ถามๆ ตกลงนี้ยังไงเรื่องทั้งหมดอะ ระหว่าง อาร์ม ละอีหน้าม้านั้นคือใคร??
มิ้น: กูจะไปถามไอ้อาร์มให้รู้เรื่อง แม้งเริ่มไม่ใช่ละ
เรา: เดี๋ยวๆๆ จะถามมันเรื่องอะไรบอกกูหน่อย
แพร: เดล ที่ผ่านมาคุยกับคนโน้นคนนี่ตามทันเหลี่ยมคนอื่นตลอด แต่นี่ทำไมไม่ทัน!!!!!!!
เรา: กูไม่ทันอะไร ถ้าเรื่องอาร์ม กูบอกแล้วนะว่ากูกับมันไม่ได้เป้นไรกัน
แพร: แล้วที่ทุกวัน ไปรับ ไปส่ง มาโรงเรียนพร้อมกันนี่คือยังไง ถ้าพี่ต้นกับพี่เตว่าไม่ได้กลับบ้านหรือมาโรงเรียนกับพวกกูไอ้อาร์มตายแน่น
ปล. จำพี่ๆได้ไหม พี่ชายเราเองมันห่วงน้องมากที่เราเคยบอกไว้ตั้งแต่ต้นๆ แต่ตอนนี้มันไปค่ายอาสากับทางวิทยาลัยมัน และไหนจะงานรับน้อง นู้นนี่นั้นของมันอีกเลยไม่ค่อยได้มารับมาส่งเรา แต่นางจะโทรเช็คตลอด และเราก้จะบอกมันว่าไป-กลับ กับพวกมิ้นละก้แพร แต่จริงๆคือกับอาร์ม
มิ้น: ถ้ายืนยันไม่ได้เป้นไรกับมัน ก้แล้วแต่ แต่กูบอกไว้ก่อนโดนนินทาอีกครั้งถ้ากูได้ยินกูจะไม่ทนแล้วนะ
เรา: ถึงยังไงกูกับมันก้ไม่ได้เป้นไรกันไปถามมันก้เท่านั้น คำตอบก้แบบเดียวกับกูอ้ะ ไม่ได้เป้นไรกัน
เรื่องนี้ก้ยังไม่จบนะก้มีนินทาอยู่เรื่อยๆ ส่วนเรากับอาร์มก้ปกติอะ เหมือนเดิมทุกอย่างแต่ช่วงหลังๆพี่เต้มารับตลอดก้ไม่ได้ให้มันไปส่งแล้ว จนวันปิดเทอม
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงง กริ๊งงงงงงง📲📲
เรา: ว่าไง
อาร์ม: ถึงโรงเรียนยังวันนี้วันปิดเทอมแล้วนะ
เรา: กำลังจะถึงแล้ววันนี้มาเองอะ เลยสาย
อาร์ม: อ่าวไม่บอกอะจะได้ไปรับ
เรา: เห้ยไม่เป้นไรๆ มาเองได้
อาร์ม: งั้นเจอกันที่ห้องนะ
เรา: เค้ๆ
ห้องเรียน👈📖📚
พอเราเดินเข้าห้องเรียนประโยคน้องต่ิ่งพูดวันนั้นก้เข้ามา"ตัวเล็กกว่าพี่ ขาว หมวยๆ ตัดหน้าม้า" ใหม่!!!! คือเราเห้นมันนั้งคุยกัน2คนอยู่หลังสุดของห้อง เพื่อนเราหันมาเห้นเราพอดี
แพร: ไงเห้นแบบนี้แล้วรู้สึกยังไงมั้ง
เรา: (ดึงสติกลับมา) ก้ไม่มีไรนิ่ ทำไมว้ะ
มิ้น: กูเชื่อเลยจริงๆ 😒
ใหม่: พวก นี่ปิดเทอมแล้วไปไหนกัน
มิ้น: คงอยู่บ้านแหละ หาที่เรียนด้วยแล้วใหม่อะ
ใหม่: ก้คงอยู่บ้านเหมือนกัน แล้วจะต่อไหนกันอะ
มิ้น: คิดไม่ออกอะไม่รู้ว่าจะเรียนสายไหน แพรอะว่าไง
แพร: เคยได้ยินคำว่าเพื่อนไม่หักหลังเพื่อนไหม💣💣(ดอกเดียวสตั้นกันหมด)
ทุกคน: 💭💭💭
มิ้น: กูว่าแพรมันหิวข้าวไปกินข้าวกันไหม??
เรา: ไปๆๆ หิวเหมือนกันวันนี้ไม่มีเรียนด้วยมาเล่นแล้วก้กลับบ้าน
สถานะการณ์ตอนนั้นตึงมากๆ แพรแม้งพูดมาแบบไม่ตั้งตัวเลย ตอนนั้นเราก้สงสัยนะแพรพูดแบบนั้นความความว่าไงจนวันปิดเทอมผ่านไปเราก้ไม่เคยถามอาร์มมันนะว่าเรื่องนั้นคืออะไรยังไง(หมายถึงเรื่องที่มันเดินกับ ผญ. ตอนเย้น)เพราะไม่รู้จะเริ่มยังไงอะคือเราถามในฐานะอะไรแล้วเราเป้นไรกัน ตลอดเวลาที่ปิดเทอมเราก้นั่งๆนอนอยู่บ้าน มีคุยกับแพรบ้าง มิ้นบ้างแต่พวกนางไปต่างจังหวัดกับที่บ้านเลยไม่ได้นัดเจอกันค่ะ ส่วนเรากับอาร์มก้ยังคุยเหมือนเดิมปกติ แต่ก้ไม่ได้เจอกันนะ แค่โทรคุยกันเฉยๆ เราขอเล่าข้ามมาวันเปิดเทอม2เลยเนอะ
- สายเข้า📲📲
เรา: ว่าไง
อาร์ม: พรุ้งนี้เปิดเทอมแล้วนะ ดีใจปะ
เรา: เฉยๆอะ ต้องวุ่นเรื่องสมัครเรียนอีก
อาร์ม: ไม่ดีใจหรอจะได้เจอกันแล้ว
เรา: ไม่นะเฉยๆ
อาร์ม: คุยมาตั้งหลายเดือนไม่หวั่นไหวเลยหรอ
เรา: หวั่นไหวเรื่อง???
อาร์ม: หวั่นไหวกับอาร์มไง นี่เราคุยกันมาตั้งหลายเดือนแล้วนะ เบื่อเป้นเพื่อนยัง
เรา: (มันต้องการอะไรว้ะ ทำไมใจเต้นแบบเน้) ไม่เบื่ออะ อาร์มเบื่อแล้วหรอ
อาร์ม: นี่ไม่เข้าใจหรือแกล้งห้ะ
เรา: ก้.......ไม่รู้เหมือนกัน ทำไมมีไร
อาร์ม: ก้ป่าว ก้ลองถามดูเผื่อเบื่อเป้นเพื่อนแล้ว
เรา: (เอาว่ะ ถามก้ถาม ฮึบ) ทำไมอะถ้าเบื่อจะให้เป้นอะไร>\\<
อาร์ม: ก้ถ้าเดลเบื่อที่จะเป้นเพื่อน ก้อยากให้.......(โอ้ยพูดสะทีเถอะ อย่าให้ลุ้นนาน)
เรา: ให้อารายยยยยยย ลีลาจัง (เขินอะแกร ทำไมเขินได้ทั้งๆที่มันยังไม่ได้บอกไรเลย)
อาร์ม: ก้ถ้าเบื่อเป็นเพื่อน อยากให้มาเป็น.....แม่ อะ
เรา: ห้ะ ห้ะ ห้ะ !!!!!! เป้นแม่ (คือ??)
อาร์ม: ก้เดลชอบบ่นเหมือนแม่เลยอยากให้มาเป้นแม่ไง ทำไมอะ
เรา: (เอาความเขินกูคืนมา-.-) ป่าวๆ ไม่มีไร
อาร์ม: 5555555 งั้นนอนได้แล้วพรุ่งนี้เจอกัน
เรา: โอเค ฝันดี
อาร์ม: ฝันดีครับ
...............................................................
เช้าวันเปิดเรียน
เราก้มาโรงเรียนตามปกติเหมือนที่เราเคยมาแต่ที่ไม่ปกติคือ.. อาร์มมาเรียนพร้อมกับใหม่ ???
อาร์ม: มาเร้วนิ่ วันนี้ (ยิ้มมม)
เรา: ก้มาปกติแหละ ใหม่มานานยัง
ใหม่: เพิ่งมาเลยเนี่ย ไปหาเพื่อนกัน
อาร์ม: คิดถึงนะ(มากระซิบข้างหู)
เรา: บอกใครหรอ
อาร์ม: กวนตีนๆ
แพร: มานานยัง
เรา: เพิ่งมาเนี่ย โหยยยยยเทอมสุดท้ายแล้วต้องหาที่เรียนแล้วใช่ไหม 😖😖
มิ้น: เราไปต่อที่เดียวกันไหม ไหนๆก้เป้นเพื่อนกันมาตั้งแต่อนุบาลแล้ว เป็นเพื่อนกันต่อไปเลยจะได้ไม่ต้องหาเพื่อนใหม่
แพร: เออๆ กูก้ว่างั้นเพื่อนใหม่แม้งไว้ใจไม่ได้ แทงข้างหลัง ชอบทำลับหลังกูไม่ชอบ
เรา มิ้น: -,,-
เรา: (เรานี่ต้องเปลี่ยนเรื่องเลย) ป้ะเข้าห้องๆ
เล่าข้ามๆเลยนะ ตอนนี้คันมือมากคิดถึงเรื่องนี้ทีไรแล้ว คันมือคันเท้าสุดๆ55555 ตั้งแต่เปืดเทอม2มาพวกเราก้ไม่ค่อยได้เรียนแล้วคะ ทางโรงเรียนเค้าก้ให้พวกเราหาข้อมูลเตรียมสอบมั้ง ทำเรื่องจบมั้ง ถ่ายรูปมั้ง บลาๆๆๆๆ จนวันที่ความจริงกระจ่าง ในอีก1 อาทิตย์ก่อนจบการเรียน(กูควรดีใจไหม-,,-)
เรา แพร มิ้น: นั่งอยู่ที่โต๊ะประจำของพวกเรานี่แหละค่ะ
มิ้น: ใหม่ไปไหนว้ะ ช่วงนี้ไม่ค่อยมาเรียนเลย
แพร: ติด...มั้ง
มิ้น: แหม๋ พูดไรก้ระวังปากหน่อย เดี๋ยวมันมาได้ยินจะทำไง มันก้เพื่อนนะ
เรา: เป้นไรว้ะแพร ไม่ชอบมันหรอ
แพร: กูไม่เคยนับเป้นเพื่อนนะ ที่ยังคุยอยู่เพราะพวกทั้งนั้น
เรา มิ้น: เป้นไรเนี่ย เหวี่ยงทำไม (เค้าผิดอะไร)
ใหม่เดินมา
ใหม่: พวกมาเช้าจัง
มิ้น: อะไปไหนมาช่วงนี้ไม่ค่อยมาเรียน มาก้สาย
ใหม่: เอ่อ คือกูก้ว่าจะคุยนานละ
เรา: ว่ามาดิ่ จะบอกอะไร (ตอนนี้ใจเราแบบตงิดๆแล้วนะ แบบเซ้นผู้หญิงอะ)
ใหม่: คิดไงว่ะ ถ้ากูจะคบกับไอ้อาร์ม
มิ้น: ......
แพร: 😠
เรา: ....... (สตั้นเลย แบบใจหวิวเหมือนน้ำตาจะไหล)
มิ้น: ทำไมถามแบบนี้อะ
ใหม่: คือกูมีอะไรกับมันแล้วอะ วันนี้เอง (ที่มาสายเพราะแบบนี้ใช่ไหม!!!)
เรา: หันหลังให้เลยค่ะ ตอนนั้นคือรู้หัวใจตัวเองเลยอะว่าเรารักมัน อารมมันทั้งแค้น ทั้งเสียใจ ไม่เคยคิดว่าจะเจอกับตัวเอง นี่เพื่อนนะเว้ยถึงแม้จะเข้ามาทีหลังแต่ก้น่าจะรู้ไหมว้ะ ว่ากูคุยกันอยู่แล้วแบบนี้กูจะสู้หน้าได้ไง กูต้องทำไรต่อจากนี้ 😭😭😭😭😭
แพร: พูดมาก้ดีแล้ว ก้รู้นิ่ว่าอาร์มมันคุยกับเดลอยู่ก่อนหน้านี้
ใหม่: อ่อ ก้พอรู้นะเห้นพวกเดือน(เพื่อนห้อง2ที่มันสนิทด้วยเคยเรียนที่เดียวกัน)มันพูดอยู่แต่เห้นบอกเพื่อนกันไม่ใช่หรอ
แพร: แล้วเคยถามอาร์มไหม ว่ามันคุยกับเดลอยู่หรือป่าว(ตอนนี้คำพูดแพรเริ่มเปลี่ยนไปแล้วนะคะ มันดูโกดมาก)
ใหม่: ไม่อะ ก้ส่วนมากมันก้อยู่กับกูนะตอนเย้นก้กลับพร้อมกัน
**จำน้องติ่งที่เคยพูดกับเราได้ไหม ประโยคน้องติ่ง "ก้คนที่เดินกับพี่อาร์มตอนเย้นเค้า ขาวๆ หมวยๆ ตัดผมหน้าม้า ตัวเล้กกว่าพี่อะ" ชัดเจนเลย เพียงแค่ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไรไง (กูโง่เอง)
เรา: หันกลับมา เออๆ ไม่เป้นไรถ้าจะคบ คบกันไปเลยกูกับมันแค่คุยกันในฐานะเพื่อน ส่วนจะคบกันก้แล้วแต่เลย แล้วเราก้เดินออกมาจากตรงนั้นเลย ขึ้นห้องหยิบกระเป๋ากลับบ้านเลยคะ ตอนนั้นไม่อยากเจอใคร ไม่อยากที่จะมองหน้าใคร ไม่อยากคุยเลย ตอนเดินเข้าห้องอาร์มมันก้มองมานะแล้ววิ่งมาหา

ปล.ขอบคุณนะคะ ที่เข้ามาอ่านกัน💕💕 มีต่อเรื่อยๆนะ
ปล.2 ก่อนหน้านี้เราตั้งชื่อเรื่องว่า รักแท้หรือแค่ไม่พอ 18+ แต่กระทู้ปลิวตลอดเลยอ้า เลยเปลี่ยนเป้นอันนี้แทน