สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 9
ถ้าต้องทำตาม คคห ข้างบน ป้าคงต้องเลิกกับสามีไปนานแล้ว
สามีป้าเหมือนโรงสีไฟเคลื่อนที่ วันละซองเอาไม่อยู่นะคะ วันๆเกือบสองซอง แต่ไม่เคยมาสูบบุหรี่พ่นใส่หน้าลูกเมียหรอกค่ะ
รู้ว่าเขาสูบหนักตั้งแต่แรกเจอ คือเจอกันวันแรกในที่ทำงานช่วงพักเขาๆนั่งสูบๆๆ จนป้าสงสัยว่ามันตายอดตายอยากบุหรี่
มาตั้งแต่ชาติไหนวะ จนมองเขาทุกวันทุกครั้งที่เขาพักป้าก็จะแอบนับในใจว่าเบรคนี้จะสูบกี่มวน
มองทุกวันจนชินตา ไอ้นี่มันน่ารักแหะ บ้างานแต่ไม่บ้าอำนาจ เวลาพักก็นั่งอัดบุหรี่เป็นเพื่อนแก้เหงา
ตอนหลังๆวันไหนไม่เห็นต้องชะเง้อชะแง้แลหาเชียว
เคยมีแฟนนะแต่คนนั้นเขาไม่สูบบุหรี่ แต่เพราะเป็นนักสังคมสงเคราะห์เลยทนไม่ไหว(สงเคราะห์ ผญ สวยๆแต่มีความเหงา)
เลย เลิกลากันไป
กับสามีของป้า ตอนนั้นก็ยังไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัวหรอกค่ะตอนนั้น ไม่เจอกันเกือบสองปี มาเจอกันอีกทีเขาก็ยังเสมอต้นเสมอปลาย
ในเรื่องการสูบบุหรี่ของเขา พอคบกันหลายๆอย่างมันเหมือนมีอะไรมาเติมเต็มให้กันและกัน ก็เลยแต่งงานกัน
ก็อย่างอื่นเขาดีนี่ เรื่องกลิ่นบุหรี่ ก็ต้องมาปรับตัวกัน ยอมรับว่าาเหม็นนะ แต่เขาก็เป็นคนรักษาความสะอาดปากและฟัน
พอสมควร ก็เลยยอมๆกันไป
ไม่สูบบุหรี่แต่เจ้าชู้ กับคนสูบบุหรี่จัด แต่รักลูกรักเมียบางทีมันก็ต้องเลือกนะ แต่ป้าเลือกอย่างหลังจ้า ก็อยู่กันมาจนทุกวันนี้
บุหรี่มันมีโทษเยอะตามที่เรารู้ๆกัน แต่คนชาตินี้(ญี่ปุ่น) สูบบุหรี่กันตั้งแต่หัวเท่ากำปั้น และคนส่วนมากก็สูบบุหรี่ ทำไมคนของเขา
ยังแทบล้นประเทศ พ่อสามีก็สูบบุหรี่เขาก็ยังมีชีวิตอยู่ และค่อนข้างแข็งแรงด้วยทั้งที่อายุเยอะแล้ว
ป้าก็เลยปล่อยวางมันซะบ้าง จะให้มีดีเต็มร้อยคงยาก ตัวเราเองยังดีไม่พร้อมเลย สามีมาจับลูกก็ไม่เห็นเขาไปล้างมือเท่าไหร่นะ
ก่อนๆนั้นตอนลูกยังเล็กๆก็คอยเตือนเขานะ แต่เขาคงรำคาญ เลยปล่อยๆไป เดี๋ยวนี้ไม่ล้างมือหรอกสูบเสร็จก็มาเล่นกับลูกเลย
พ่อเขาก็เคยทำแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก เขาก็ไม่เห็นตาย ก็เลยทำได้แต่ทำใจ
อยากบอก จขกท ว่าคนดีๆน่ะหายากนะ ยิ่งจะหาดีพร้อมยากกว่างมเข็มในทะเล ถ้ารักกันจริงๆ
ก็ลองพูดคุยขอบเขตในการสูบบุหรี่ หรือพื้นที่สำหรับสูบบุหรี่ไม่ดีกว่าเหรอ ในกรณีที่เขาเลิกไม่ได้
ไม่อยากให้เอะอะก็เลิกๆ ป้ายังอยู่กันได้เลยทั้งที่แพ้กลิ่นบุหรี่ แค่ไม่มาพ่นใส่หน้าก็พอแล้ว
ถ้าจะคิดแบบว่า ถ้าเขารักเราจริงเขาต้องเลิกบุหรี่เพื่อเรา ทำไมไม่ถามตัวเองบ้างว่า ถ้าเรารักเขาจริงเราควร
จะมีการยืดหยุ่นให้เขาได้บ้างไหมล่ะ คนละครึ่งทางแล้วกัน แต่คู่ไหน ผช เลิกบุหรี่ได้ป้าก็ยินดีด้วยจ้า
สามีป้าเหมือนโรงสีไฟเคลื่อนที่ วันละซองเอาไม่อยู่นะคะ วันๆเกือบสองซอง แต่ไม่เคยมาสูบบุหรี่พ่นใส่หน้าลูกเมียหรอกค่ะ
รู้ว่าเขาสูบหนักตั้งแต่แรกเจอ คือเจอกันวันแรกในที่ทำงานช่วงพักเขาๆนั่งสูบๆๆ จนป้าสงสัยว่ามันตายอดตายอยากบุหรี่
มาตั้งแต่ชาติไหนวะ จนมองเขาทุกวันทุกครั้งที่เขาพักป้าก็จะแอบนับในใจว่าเบรคนี้จะสูบกี่มวน
มองทุกวันจนชินตา ไอ้นี่มันน่ารักแหะ บ้างานแต่ไม่บ้าอำนาจ เวลาพักก็นั่งอัดบุหรี่เป็นเพื่อนแก้เหงา
ตอนหลังๆวันไหนไม่เห็นต้องชะเง้อชะแง้แลหาเชียว
เคยมีแฟนนะแต่คนนั้นเขาไม่สูบบุหรี่ แต่เพราะเป็นนักสังคมสงเคราะห์เลยทนไม่ไหว(สงเคราะห์ ผญ สวยๆแต่มีความเหงา)
เลย เลิกลากันไป
กับสามีของป้า ตอนนั้นก็ยังไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัวหรอกค่ะตอนนั้น ไม่เจอกันเกือบสองปี มาเจอกันอีกทีเขาก็ยังเสมอต้นเสมอปลาย
ในเรื่องการสูบบุหรี่ของเขา พอคบกันหลายๆอย่างมันเหมือนมีอะไรมาเติมเต็มให้กันและกัน ก็เลยแต่งงานกัน
ก็อย่างอื่นเขาดีนี่ เรื่องกลิ่นบุหรี่ ก็ต้องมาปรับตัวกัน ยอมรับว่าาเหม็นนะ แต่เขาก็เป็นคนรักษาความสะอาดปากและฟัน
พอสมควร ก็เลยยอมๆกันไป
ไม่สูบบุหรี่แต่เจ้าชู้ กับคนสูบบุหรี่จัด แต่รักลูกรักเมียบางทีมันก็ต้องเลือกนะ แต่ป้าเลือกอย่างหลังจ้า ก็อยู่กันมาจนทุกวันนี้
บุหรี่มันมีโทษเยอะตามที่เรารู้ๆกัน แต่คนชาตินี้(ญี่ปุ่น) สูบบุหรี่กันตั้งแต่หัวเท่ากำปั้น และคนส่วนมากก็สูบบุหรี่ ทำไมคนของเขา
ยังแทบล้นประเทศ พ่อสามีก็สูบบุหรี่เขาก็ยังมีชีวิตอยู่ และค่อนข้างแข็งแรงด้วยทั้งที่อายุเยอะแล้ว
ป้าก็เลยปล่อยวางมันซะบ้าง จะให้มีดีเต็มร้อยคงยาก ตัวเราเองยังดีไม่พร้อมเลย สามีมาจับลูกก็ไม่เห็นเขาไปล้างมือเท่าไหร่นะ
ก่อนๆนั้นตอนลูกยังเล็กๆก็คอยเตือนเขานะ แต่เขาคงรำคาญ เลยปล่อยๆไป เดี๋ยวนี้ไม่ล้างมือหรอกสูบเสร็จก็มาเล่นกับลูกเลย
พ่อเขาก็เคยทำแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก เขาก็ไม่เห็นตาย ก็เลยทำได้แต่ทำใจ
อยากบอก จขกท ว่าคนดีๆน่ะหายากนะ ยิ่งจะหาดีพร้อมยากกว่างมเข็มในทะเล ถ้ารักกันจริงๆ
ก็ลองพูดคุยขอบเขตในการสูบบุหรี่ หรือพื้นที่สำหรับสูบบุหรี่ไม่ดีกว่าเหรอ ในกรณีที่เขาเลิกไม่ได้
ไม่อยากให้เอะอะก็เลิกๆ ป้ายังอยู่กันได้เลยทั้งที่แพ้กลิ่นบุหรี่ แค่ไม่มาพ่นใส่หน้าก็พอแล้ว
ถ้าจะคิดแบบว่า ถ้าเขารักเราจริงเขาต้องเลิกบุหรี่เพื่อเรา ทำไมไม่ถามตัวเองบ้างว่า ถ้าเรารักเขาจริงเราควร
จะมีการยืดหยุ่นให้เขาได้บ้างไหมล่ะ คนละครึ่งทางแล้วกัน แต่คู่ไหน ผช เลิกบุหรี่ได้ป้าก็ยินดีด้วยจ้า
ความคิดเห็นที่ 21
อยู่ในจุดที่เลือกได้ ก็ควรเลือกทางออกที่ดีที่สุดให้ตัวเองค่ะ
บุหรี่ไม่ทำอันตรายจริงหรือไม่ ทำไมบางคนสูบจนแก่ยังแข็งแรง เรื่องนี้ไม่มีข้อพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์
แต่คนสูบแล้วตาย เป็นมะเร็ง เป็นโรคทางเส้นเลือด
ลูกของผู้สูบได้รับผลกระทบ ทั้งที่ไม่ได้สูบ
เรื่องนี้เป็นข้อเท็จจริงที่มีการพิสูจน์ มีการวิจัยทางวิทยาศาสตร์แล้ว
ที่สำคัญคุณ จขกท ก็เห็นผลร้ายของมันกับตาตัวเอง
ผู้ชาย ใช่ค่ะ ไม่เล่นพนัน ไม่เจ้าชู้ ไม่ตบตีภรรยา
แต่สูบบุหรี่ ถือเป็นคนดีได้ อันนี้ไม่เถียง
แต่.....ต้องถามตัวเองด้วยว่า คนดีคนนี้ เหมาะจะเป็นพ่อของลูกเราไหม เหมาะให้เราร่วมชีวิตด้วยไหม
ให้ถามตัวเองว่า ถ้าวันนั้นมาถึงจริง
วันที่ผู้ชายคนนี้ป่วยหนัก คุณต้องรับภาระ
วันที่ลูกคุณได้รับผลกระทบป่วยหนัก เป็นหอบหืด ภูมิแพ้กำลังทรมานต่อหน้าคุณ ลองจินตนาการ ถ้าเหตุการณ์พวกนี้มาถึง (หรืออาจจะไม่เกิดขึ้นก็ได้ แต่ถ้ามันเกิด) คุณจะรู้สึกยังไง ยอมไหมถ้าย้อนอดีตกลับไปได้ แล้วขอไม่เลือกผู้ชายคนนี้ดีกว่า
เราไม่เชียร์ให้คุณคบ ถ้าเขาเลิกบุหรี่ไม่ได้ นี่คือความเห็นเรา
แต่ไม่ได้คิดให้คุณเห็นด้วย หรือบอกให้เลิกนะคะ เรื่องชีวิตที่คุณจะต้องใช้มันไปจนวันสุดท้าย คุณต้องตัดสินใจเอง ไม่มีใครในนี้ให้คำตอบได้
เราแค่อยากให้ลองถามคำถามข้างบนกับตัวเองดู
ถ้าคุณรับได้ อย่างที่บางความเห็นรับได้ ก็คบ แต่งงานไป
ถ้าคำตอบคือไม่ได้ คุณรู้ว่าจะต้องทำยังไง
ลืมไปอีกประเด็น เราไม่ใช่คนดีพร้อม 100% ไม่ใช่เหตุผล ในการชั่งน้ำหนักหาความยุติธรรมในชีวิตคู่ค่ะ
สมมติว่าเราอาจขี้บ่น ขี้วีน เอาแต่ใจ นิสัยแย่แค่ไหน
แต่เราเลือกคนที่ดีและเหมาะ หรือดีกว่าเรามาเป็นคู่ได้ค่ะ
มันคือการเลือก ไม่ใช่การค้าขายแลกเปลี่ยน
บุหรี่ไม่ทำอันตรายจริงหรือไม่ ทำไมบางคนสูบจนแก่ยังแข็งแรง เรื่องนี้ไม่มีข้อพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์
แต่คนสูบแล้วตาย เป็นมะเร็ง เป็นโรคทางเส้นเลือด
ลูกของผู้สูบได้รับผลกระทบ ทั้งที่ไม่ได้สูบ
เรื่องนี้เป็นข้อเท็จจริงที่มีการพิสูจน์ มีการวิจัยทางวิทยาศาสตร์แล้ว
ที่สำคัญคุณ จขกท ก็เห็นผลร้ายของมันกับตาตัวเอง
ผู้ชาย ใช่ค่ะ ไม่เล่นพนัน ไม่เจ้าชู้ ไม่ตบตีภรรยา
แต่สูบบุหรี่ ถือเป็นคนดีได้ อันนี้ไม่เถียง
แต่.....ต้องถามตัวเองด้วยว่า คนดีคนนี้ เหมาะจะเป็นพ่อของลูกเราไหม เหมาะให้เราร่วมชีวิตด้วยไหม
ให้ถามตัวเองว่า ถ้าวันนั้นมาถึงจริง
วันที่ผู้ชายคนนี้ป่วยหนัก คุณต้องรับภาระ
วันที่ลูกคุณได้รับผลกระทบป่วยหนัก เป็นหอบหืด ภูมิแพ้กำลังทรมานต่อหน้าคุณ ลองจินตนาการ ถ้าเหตุการณ์พวกนี้มาถึง (หรืออาจจะไม่เกิดขึ้นก็ได้ แต่ถ้ามันเกิด) คุณจะรู้สึกยังไง ยอมไหมถ้าย้อนอดีตกลับไปได้ แล้วขอไม่เลือกผู้ชายคนนี้ดีกว่า
เราไม่เชียร์ให้คุณคบ ถ้าเขาเลิกบุหรี่ไม่ได้ นี่คือความเห็นเรา
แต่ไม่ได้คิดให้คุณเห็นด้วย หรือบอกให้เลิกนะคะ เรื่องชีวิตที่คุณจะต้องใช้มันไปจนวันสุดท้าย คุณต้องตัดสินใจเอง ไม่มีใครในนี้ให้คำตอบได้
เราแค่อยากให้ลองถามคำถามข้างบนกับตัวเองดู
ถ้าคุณรับได้ อย่างที่บางความเห็นรับได้ ก็คบ แต่งงานไป
ถ้าคำตอบคือไม่ได้ คุณรู้ว่าจะต้องทำยังไง
ลืมไปอีกประเด็น เราไม่ใช่คนดีพร้อม 100% ไม่ใช่เหตุผล ในการชั่งน้ำหนักหาความยุติธรรมในชีวิตคู่ค่ะ
สมมติว่าเราอาจขี้บ่น ขี้วีน เอาแต่ใจ นิสัยแย่แค่ไหน
แต่เราเลือกคนที่ดีและเหมาะ หรือดีกว่าเรามาเป็นคู่ได้ค่ะ
มันคือการเลือก ไม่ใช่การค้าขายแลกเปลี่ยน
แสดงความคิดเห็น
แฟนดีมากค่ะ แต่ติดบุหรี่สุดๆ เราควรเอายังไงกับชีวิตดีคะ ไม่อยากบังคับใครเลยค่ะ
เรารู้แต่แรกว่าเขาสูบค่ะ เราคิดว่าเรารับได้ในตอนแรก เพราะเราเองไม่เคยมีแฟนที่สูบบุหรี่ แต่พอได้เจอกับตัวเองจริงๆแล้วก็รู้สึกรับไม่ไหวค่ะ
เราเพิ่งรู้ตัวว่าเรามีปมกับเรื่องบุหรี่ก็เพราะเค้านี่แหละค่ะ เราทนไม่ได้เลยเวลาเห็นคนที่เรารักสูดควันเข้าปอด เพราะตอนหนุ่มๆพ่อเราสูบจัดมาก (แต่พ่อเลิกไปนานแล้วค่ะ เราเลยไม่เคยรู้ตัวเองเลยว่ามันกลายเป็นปมของเราไปแล้ว จนเขานี่แหละค่ะทำให้เรารู้สึก) ซึ่งตอนนี้พ่อเราโรคภัยรุมเร้ามากๆ ทั้งเส้นเลือดสมองตีบ(ซึ่งตอนนี้ท่านพูดไม่ชัดมากขึ้นเรื่อยๆ) / ไทรอยด์ / ปอดเคยติดเชื้อจนหยุดหายใจ / มีเนื้องอกในลำไส้(ตัดแล้ว) / ไส้เลื่อน / ความดันสูง คือเป็นจนเราไม่คิดว่ามนุษย์คนนึงจะเป็นได้มากขนาดนี้อะค่ะ ไม่ใช่แค่พ่อเรานะคะ ลุงเราสูบจัดและเป็นโรคเกี่ยวกับหัวใจ อาเราสูบจัดเป็นมะเร็งและเสียชีวิตไปแล้วค่ะ คือคนรอบตัวเราล้วนได้รับมรดกของบุหรี่และเหล้าทั้งนั้นค่ะ
เราคุยกับเขาแล้วนะคะ ว่าเราไม่ไหว เรารู้สึกว่าบุหรี่เอาคนที่เรารักไปมากพอแล้ว เราไม่อยากให้เขาทิ้งเราไปอีก บางทีเราก็รู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมเลย ที่ตอนหนุ่มๆสาวๆทุกคนใช้ชีวิตเต็มที่ ทำสิ่งที่ตัวเองอยากทำ โดยคิดแค่ว่านั่นคือร่างกายเค้า เค้าไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน แต่สุดท้ายพอร่างกายทรุดโทรม ก็ต้องเป็นคนข้างหลังที่คอยดูแล หลายปีที่ผ่านมาเราเหมือนไม่ได้ใช้ชีวิตของตัวเองเพราะเราต้องดูแลทุกคน เหมือนเราต้องชดใช้ในสิ่งที่เราไม่ได้ก่อ
เขาก็เข้าใจนะคะ และเขาบอกว่าพยายามเลิกให้ได้ เขาสงสารเรา แต่เขาบอกว่ามันยากสำหรับเขามาก ซึ่งเขาดีทุกอย่างค่ะ ดีเท่าที่ผู้ชายคนนึงจะดีได้ และเราเข้ากันได้ดีมาก ไม่เคยทะเลาะกันสักครั้งเลยค่ะ ยกเว้นแค่เรื่องนี้ที่มันทรมานเรามากจริงๆค่ะ เราควรทำยังไงดีคะ เลิกดีไหม ให้เขาไปเจอคนที่รับได้ในสิ่งที่เขาเป็น หรือทนต่อไป หรือให้เวลาเขาหน่อย ปวดหัวมากเลยค่ะ