คิดว่าตัวเองกำลังเป็นโรค 'ไบโพลาร์' ควรทำยังไงดีค่ะ

สวัสดีค่ะ กระทู้นี้ไม่ใช่กระทู้แรกนะค่ะ แต่ที่ตั้งกระทู้มาก็เพราะอยากจะถามคนที่เคยเป็นโรคนี้ หรือมีคนรู้จักเป็นค่ะว่าอาการเป็นยังไง มีวิธีรักษายังไงแล้วเราควรจะไปปรึกษาใครดีค่ะ ตอนนี้อายุแค่ 17 ปี เองค่ะอยู่ ม.5 คืออาการของเราคิดว่าน่าจะเป็นมาตั้งแต่เด็กๆแล้วอ่ะค่ะคิดว่าน่าจะตอนประมาณ 12-13 ปี แต่พอโตขึ้นแล้วเริ่มเข้าสู่ชั้นม.ปลายชีวิตเหมือนเริ่มเปลี่ยน จากงานน้อยก็เหมือนจะเยอะขึ้นทำให้เราเริ่มเครียดค่ะ ตอนอยู่ ม.4 ยังไม่เป็นมากเท่าไหร่ค่ะ แต่ก็มีบางทีที่เราเครียด บางทีก็ตั้งคำถามกับตัวเองว่าเราบ้ารึเปล่า โรคจิตหรือเปล่า เพราะบางวันเวลาเราเงียบก็เงียบทั้งวันเลยค่ะ เวลาดีก็ดีทั้งวันเลย ตอนนั้นตอนเริ่มขึ้น ม.ปลายเเรกๆนะค่ะ แต่พอขึ้น ม.5 เพิ่งเปิดเทอมไปค่ะ รู้สึกว่าตัวเองเริ่มเปลี่ยนแล้วก็แปลกใจกับตัวเองมากๆค่ะ บางทีก็เครียดอยู่คนเดียว พูดคนเดียวว ไม่อยากทำก็จะไม่ทำอะไรเลย จากปกติตอนม.4 รู้สึกจะกระตือรือร้นมากกว่านี้ บางวันไปโรงเรียนถ้าจะคุยกับเพื่อนก็คุยตั้งแต่เช้ายันกลับบ้านเลยค่ะ บางวันเงียบก็เงียบตั้งแต่เช้าเดินคนเดียวไปเลยก็มี รู้สึกเบื่อ เบื่อเเม้กระทั่งเพื่อนสนิทตัวเอง จนเราขอแยกตัวเองออกแล้วไปกับเพื่อนคนอื่น บางวันก็บ่นเหนื่อยทั้งๆที่งานที่ทำก็ไม่ได้หนักอะไร รู้สึกว่าตัวเองนอนดึกขึ้นมากค่ะ พูดมากพูดเสียงดังขึ้น ขี้หงุดหงิด ซึ่งเราเคยไปอ่านพบว่าอาการเหล่านี้เข้าข่ายโรคไบโพลาร์ เราคิดมากกลัวว่าจะเผลอแสดงพฤติกรรมไม่ดีออกไปกับคนอื่น เพราะรู้สึกรู้สึกว่าตัวเองขี้บ่นแล้วก็ทะเลาะกับเพื่อนพ่อแม่บ่อยมาก ทั้งๆที่เมื่อก่อนเราไม่ค่อยเถียง กับเพื่อนบางทีก็รู้สึกน้อยใจจนเบื่อไปเลยก็มีค่ะ กลายเป็นต้นเหตุของการอยากอยู่คนเดียว พูดคนเดียวอ่ะค่ะ ค้นพบว่าพออยู่คนเดียวแล้วสบายใจกว่า ไม่รู้เลยว่าตอนนี้รู้สึกสับสนไปหมด แต่เดิมเราเป็นคนชอบอ่านนิยาย แต่อยู่ๆก็อยากเลิกอ่าน ซื้อหนังสือมาเยอะไปหมดเลยค่ะ ยังไม่ได้อ่านเป็น 10 กว่าเล่ม ซื้อมาก็ไม่อยากอ่าน ทำให้จิตใจเราตอนนี้รู้ตัวเลยว่าย่ำแย่มากๆค่ะ เพราะเมื่อก่อนอ่านนิยายทำให้จิตใจเราเหมือนจะผ่อนคลายมากแต่พอมาช่วงนี้ไม่อยากอ่าน ทั้งๆที่เคยใฝ่ฝันว่าอยากเป็นนักเขียนทำให้เครียดไปอีก งานเยอะเพราะขึ้น ม.ปลาย ทำให้เราไม่มีเวลาทำในสิ่งทีชอบเท่าไหร่ ไหนจะต้องอ่านหนังสือเอ็นท์เข้ามหาลัย เหมือนทุกอย่างมันประดังเข้ามาหมดเลยค่ะ เราไม่มีโอกาสผ่อนคลายเลยไม่ได้ออกไปเที่ยวไหน หรือว่าอาการเหล่านี้คือความเครียดกันแน่ค่ะ ช่วยตอบทีนะค่ะว่าเราควรทำยังไงดี จะไปพบจิตแพทย์แต่ก็กลัวเสียเงินอีกค่ะ เคยอ่านคนที่เป็นโรคชนิดนี้ค่ายาค่อนข้างแพง หรือจะโทรไปสอบถามกรมสุขภาพจิตดีค่ะ ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีแล้ว แต่ไม่เคยคิดฆ่าตัวตายนะค่ะ แค่คิดอยากอยู่คนเดียวเฉยๆอ่ะค่ะ อยากระบายค่ะ งงกับอาการที่เปลี่ยนไปของตัวเอง ไม่รู้ว่าเป็นอะไรกันแน่ค่ะ
แท็กห้องผิดขออภัยนะค่ะ
ปล. แท็กโรคสมาธิสั้นเพิ่มค่ะ คิดว่าเมื่อก่อนอ่านหนังสือแล้วจำได้ดีกว่านี้แต่เดี๋ยวนี้เหมือนจะจำไม่ค่อยได้ดีเท่าไหร่แล้ว ไม่รู้ว่าเกี่ยวหรือเปล่า มีอะไรเพิ่มเติมแนะนำกันหน่อนนะค่ะ
ปล.2 เพื่อนชอบพูดว่าเราโรคจิตค่ะ บอกว่าในกลุ่มเราน่ากลัวที่สุดแล้ว เพราะว่าชอบเสพข่าวเกี่ยวกับฆาตกรรม แล้วเราก็ชอบอยู่คนเดียวอ่ะค่ะ อันนี้ไม่รู้เกี่ยวหรือเปล่า แต่เราไม่เคยคิดฆ่าใครนะค่ะบอกให้สบายใจค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่