นี่เป็นกระทู้แรกของเรา คือเรื่องของเรามันเริ่มต้นจากการรู้จักกันในที่ทำงานพอเริ่มรู้จักกันเขาก็ไปส่งที่บ้านเพราะว่าบ้านเราอยู่ทางเดียวกันเขาเป็นผู้ชายที่ดูภายนอกเสือผู้หญิง จนมีวันหนึ่งที่เขาจะไปรับส่งเราแล้วเขาบอกว่าขอล้างรถที่บ้านก่อนเราเองก็ไม่ได้คิดอะไรคิดว่าเขาคงไม่ได้คิดจะทำอะไรเราแต่พอถึงบ้านเรากับเขาดันมีอะไรกันทั้งๆที่ตอนนั้นเขาไม่ได้รักเราไม่ได้คิดแะไรกับเรา ด้วยที่อยู่บ้านกันสองคนแล้วอารมณ์พาไป พอหลังจากนั้นไม่นานเราก็คบกันเหมือนกับว่าเขาแค่รู้สึกผิดกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไปแต่ยิ่งเวลาผ่านไปเขาดูแลเราดีทุกอย่างตามใจเราทุกอย่างแต่เหมือนช่วงนั้นเรายังลืมแฟนเก่าเราไม่ได้ แต่ตอนที่คบกันเราก้รักเขานะคะแต่เราเป้นคนที่ปากไม่ดีแล้วเขาเป้นคนไม่พูดเก็บสิ่งที่เราพูดเราด่าเขาสะสมไว้โดยที่เราไม่รู้ตัวว่าเรากำลังทำร้ายใจเขาจนวันหนึ่งเรารุ้สึกว่าความสัมพันธ์มันเริ่มอิ่มตัวประกอบกับที่เราห่างๆกันทำให้เรานอกใจคุยกับคนอื่นแล้วบอกเลิกเขา เราพุดกับเขาเสมอว่าดีไม่เท่าแฟนเก่า เขาจับได้ว่าเราบอกเลิกเขาเพื่อคุยกับอีกคนแต่เขาก็ให้อภัยเราจนวันนึงเรากับเขาทะเลาะกันเรื่องที่เขาไปรับไปส่งเพื่อนผู้หยิงโดยไม่บอกเราเราเองก็เสียใจเพราะเคยมีปมเรื่องเพื่อนแฟนเราจึงบอกเลิกเขาทั้งๆที่ใจไม่ได้อยากให้เขาไปสักนิด  แล้วเขาสัญญากับตัวเองแล้วว่าถ้าบอกเลิกอีกเขาจะพอ หลังจากนั้นเราก็พยายามตามง้อทุกอย่างเพราะเรารู้แล้วว่าเรารักเขามากแค่ไหน แต่เขาก็ไม่ให้อภัยเราเลย ทุกวันนี้เราอยู๋กับความเสียใจมาตลอดตอนที่มีเขาไม่ยอมทำตัวดีๆ ให้โอกาสเราได้ไหมเราจะไม่ทำแบบเดิมอีกแล้ว เราขอโทษ