คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 15
ภรรยาคุณนิสัยแปลก แนะนำให้คุณใส่ใจลูกดีกว่าเนอะ
พูดลำบากค่ะ เหมือนเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง คุณเอาใจไปใส่ใจกะอะไรที่มันชื่นใจดีกว่าเนอะ (ลูกนะคะ ไม่ใช่อย่าวอื่น ^^)
รู้...ว่าเลี้ยงลูกอ่ะเหนื่อย แต่ควรใส่ใจสิ่งรอบตัวบ้าง
เราว่า.....ถ้าไม่มีเหตุผลก็ไม่ต้องไปใส่ใจค่ะ ทะเลาะกัน ถ้าคุณผิด คุณก็ขอโทษ ถ้าคุณไม่ผิด ก็เฉยๆไว้ ถ้าไปง้อ ทั้งๆที่คุณไม่ผิด เค้าจะนึกว่าเค้าถูก แล้วทำอะไรก็ได้ ยังไงคุณก็ง้อ ซึ่งมันจะสร้างนิสัยที่ไม่ดีให้เค้า
เค้าไม่มีเหตุผล ก็ปล่อยเค้าไป มีสติค่อยมาคุยกัน แล้วค่อยๆบอกในสิ่งที่ถูกที่ควรให้ฟัง ไม่ฟัง หรือทำตัวงี่เง่าเหมือนเดิมก็ไม่ต้องคุยด้วย คุณคุยเค้าก็ไม่ฟัง เฉยๆ เหมือนไม่ยอมรับคุณก็เหนื่อย ลองไม่คุยกะเค้าดูบ้าง ดูสิ เค้าจะทำยังไง (งี่เง่าแบบนี้ไม่ไหวนะคะ) คุยก็ไปคุยกะลูก กะน้อง กะพ่อคุณก็ได้ องดูนะคะ
ผู้หญิงนะคะ บางทีโดนตามใจมากๆ ก็งี้เง่าได้แบบไม่มีขอบเขตเหมือนกัน
เราว่า....คุณอยู่กะเค้าคุณใช้ความรู้สึกให้น้อยที่สุดนะคะ (เราไม่รู้ว่าเค้าเป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว หรือเพิ่งมาเป็น) คุณจะได้ไม่ต้องหวั่นไหวกะพฤติกรรมเค้า
เหตุผลก็คือเหตุผล ไม่มีเหตุผลก็ไม่ต้องคุย กลับบ้านแกะกับข้าวกินเองก็ได้ อาบน้ำนอน เล่นกะลูก งี่เง่าก็ไม่ต้องคุย
พูดลำบากค่ะ เหมือนเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง คุณเอาใจไปใส่ใจกะอะไรที่มันชื่นใจดีกว่าเนอะ (ลูกนะคะ ไม่ใช่อย่าวอื่น ^^)
รู้...ว่าเลี้ยงลูกอ่ะเหนื่อย แต่ควรใส่ใจสิ่งรอบตัวบ้าง
เราว่า.....ถ้าไม่มีเหตุผลก็ไม่ต้องไปใส่ใจค่ะ ทะเลาะกัน ถ้าคุณผิด คุณก็ขอโทษ ถ้าคุณไม่ผิด ก็เฉยๆไว้ ถ้าไปง้อ ทั้งๆที่คุณไม่ผิด เค้าจะนึกว่าเค้าถูก แล้วทำอะไรก็ได้ ยังไงคุณก็ง้อ ซึ่งมันจะสร้างนิสัยที่ไม่ดีให้เค้า
เค้าไม่มีเหตุผล ก็ปล่อยเค้าไป มีสติค่อยมาคุยกัน แล้วค่อยๆบอกในสิ่งที่ถูกที่ควรให้ฟัง ไม่ฟัง หรือทำตัวงี่เง่าเหมือนเดิมก็ไม่ต้องคุยด้วย คุณคุยเค้าก็ไม่ฟัง เฉยๆ เหมือนไม่ยอมรับคุณก็เหนื่อย ลองไม่คุยกะเค้าดูบ้าง ดูสิ เค้าจะทำยังไง (งี่เง่าแบบนี้ไม่ไหวนะคะ) คุยก็ไปคุยกะลูก กะน้อง กะพ่อคุณก็ได้ องดูนะคะ
ผู้หญิงนะคะ บางทีโดนตามใจมากๆ ก็งี้เง่าได้แบบไม่มีขอบเขตเหมือนกัน
เราว่า....คุณอยู่กะเค้าคุณใช้ความรู้สึกให้น้อยที่สุดนะคะ (เราไม่รู้ว่าเค้าเป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว หรือเพิ่งมาเป็น) คุณจะได้ไม่ต้องหวั่นไหวกะพฤติกรรมเค้า
เหตุผลก็คือเหตุผล ไม่มีเหตุผลก็ไม่ต้องคุย กลับบ้านแกะกับข้าวกินเองก็ได้ อาบน้ำนอน เล่นกะลูก งี่เง่าก็ไม่ต้องคุย
แสดงความคิดเห็น
สามีที่รู้สึกเหนื่อย และน้อยใจภรรยา
ภรรยาผมเป็นคนขี้งอน เอาแต่ใจ บางครั้งผมแอบคิดว่าเธอสนใจแต่ตัวเอง เธอมักจะหึงหวงผมกับคนที่ทำงาน ทั้งรุ่นน้องรุ่นพี่ หรือแม้แต่กับเพื่อนร่วมงานผู้ชาย หรือเพื่อนผู้ชายก็มักจะพาลไม่ชอบเค้าไปทั่ว ไม่ยอมให้ผมมีสังคมกับเพื่อนบ้าง สิ่งที่ทำให้ผมคิดมากคือคบกันมา 3 ปี ตลอดเวลาที่ผมออกไปทำงาน
และกลับมาบ้าน ไม่เคยได้ยินคำถามจากเธอเลยว่าเหนื่อยไหม ทำงานเป็นยังไงบ้าง หิวไหม กลับมาเหนื่อยๆกินน้ำหน่อยไหม ไม่เคยมีเลย และระหว่างวันที่ทำงาน เธอก็มักจะถามตลอดว่ากลับรึยัง หรือพยายามพิมพ์หาตลอด ที่พิมพ์หาผมไม่ว่า แต่ผมไม่ว่างตอบก็งอนใส่ เหตุการณ์ที่ทำให้ผมต้องมาโพสคือผมจะกลับจากที่ทำงาน แต่ฝนดันมาตก ผมกลับไม่ได้เพราะขับ Bigbike เลยพิมพ์ไปบอกเธอ ว่าจะกลับแล้วแต่ฝนตก คำตอบที่ได้รับคือ จะรอให้ฝนหยุดหรอ อ่าว!!!!!! ตลกดี ผมเลยไม่คุยต่อ พอฝนเริ่มซาผมเลยตัดสินใจขับรถฝ่าฝนเพราะกลัวเธอจะหิวข้าว กว่า 1 ชั่วโมงที่ฝ่าฝน พอไปถึงบ้านคำทักทายสักคำไม่มี
จนผมต้องเริ่มถามก่อนว่ากินข้าวรึยัง เธอจึงตอบมาว่าทำกับข้าวไว้ 3 อย่างอยากจะออกไปซื้ออีกสักอย่าง และถามว่าไปด้วยกันไหม ผมก็ต้องตอบว่าไป
เพราะรู้นิสัยดีว่าถ้าไม่ไปก็งอนอีก ทั้งๆที่เหนื่อย และเปียกทั้งตัว ระหว่างที่เดินไปด้วยกันก็มี Chat กลุ่มของบริษัทเด้งขึ้น ผมจึงเปิดดูระหว่างเดิน และไม่รู้เธองอนอะไรอีก อยู่ๆก็เดินนำไปไม่สนใจผม ผมจึงเดินกลับบ้านเพราะสุดจะทน ผมก็อุ้มลูกเล่นกับลูก จนเธอเดินกลับมาและตรงไปห้องครัว ผมก็นึกว่าจะไปแกะกับข้าว หายไปนานจึงตัดสินใจไปดู สรุปเธอนั่งเล่นมือถืออยู่ ผมทนไม่ไหวเลยพูดออกไปว่าถ้าไม่ทำเดียวทำเองก็ได้ และผมก็แกะกับข้าว ยกกับข้าวไปนั่งทานกับพ่อและน้องชาย ตอนที่ผมพูดเธอยังพูดสวนมาอีก ว่านึกว่ายังไม่กิน ทั้งๆที่มัน 2 ทุ่มกว่าแล้ว สุดท้ายเธอก็งอนเดินขึ้นบ้านไปพร้อมกับ Status ใน Facebook ว่าทำอะไรก็ไม่เคยดี ทำเท่าไหร่ก็ไม่เคยพอ อะไรทำนองนี้ และอีกมากมาย ผมไม่รู้ว่าสิ่งที่ผมคิดนี้มันถูกไหม แต่แค่รู้สึกว่าคนข้างๆเรา ควรจะใส่ใจเราบ้าง ก็แค่นั้น เพื่อนคิดว่ายังไงบ้างใครเคยเจอแบบนี้บ้างไหม และอยู่กับสถานะการณ์แบบนี้ยังไง