คือเรื่องหลักๆเลยคือเรื่องเพื่อนครับ ผมเป็นคนที่แคร์เพื่อนๆมากๆๆๆๆๆ ก.ไก่ล้านตัว แคร์แบบแคร์สุดๆ ไม่กล้าพูดคำแรงๆใส่เพื่อน ไม่กล้าปฏิเสธเพื่อน เวลาเพื่อนจะไห้ทำไรหรือไปไหนแม้ในใจผมไม่อยากทำแต่ก็ไม่กล้าปฏิเสธ เป็นคนชอบเก็บคำพูดมาคิดมากบ่อยๆ อะไรนิดหน่อยก็เก็บมาคิด จนรู้สึกว่าตัวเองเป็นทุกข์ ปวดหัว คิดมาก บางทีอยากจะนอนหลับไปสามสี่วันเลย เป็นคนที่กลัวเพื่อนจะโกรธ กลัวเพื่อนจะไม่ชอบ ภายนอกผมเป็นคนตลกมาก เฮฮาตลอด แต่ข้างในกลับเศร้าและคิดมากสุดๆ เวลาที่อยู่คนเดียวก็จะเอาเรื่องเล็กๆน้อยมาคิดจนปวดหัวไม่มีอารมณ์จะทำอะไร ผมว่าผมเป็นขั้นหนักมากๆอาจจะโรคจิตนิดๆเลยก็ได้ เช่น เวลาเพื่อนอ่านแล้วไม่ตอบแชท พูดอะไรออกมาที่ไม่ค่อยซอฟ ผมก็จะเก็บไปคิดแล้วว่าเพื่อนนอยด์หรืองอลอะไรหรือเปล่า และผมก็เป็นคนขี้นอยใจสุดๆแต่เวลาน้อยใจจะไม่บอกไห้ไครรู้จะยิ้มแย้มเสมอ ผมไม่ชอบความคิดมากนี้เลย มันทำไห้ผมทุกข์และไม่เป็นตัวของตัวเองมากๆ ผมควรทำไงดีครับ ส่วนนึงอาจจะเกิดจากตัวผมที่ขอบเก็บอะไรมาคิดเล็กคิดน้อยอยู่เสมอ ผมต้องทำไงดี ตอนอยู่กับผู้คนมากมายหรือเพื่อนโลกของผมจะสดใสมาก แต่พออยู่คนเดียวเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเลย โลกกลายเป็นสีเทาทันที ผมต้องทำอย่างไรครับ