ถ้ามีพ่อแม่ที่รักตัวเองมากกว่าลูก เห็นแต่ความสุขของตัวเองมาก่อน พ่อแม่บางคนหากินด้วยตัวเองจนรวย แต่เห็นแก่ตัว รักแต่ตัวเอง ใช้จ่ายเงินมากมายเพื่อความสุขตัวเอง  โดยที่ลูกเติบโตด้วยตัวของตัวเอง พ่อแม่แทบจะไม่ได้อุปการะ แต่ตรงกันข้ามกลับถูกพ่อแม่ทวงบุญคุญความเป็นพ่อแม่   ทั้งๆที่บางครั้งไม่เห็นเหรอว่าลูกลำบาก ประหยัด มัธยัด ทั้งหมดก็เพื่อลูกของเค้า หลานปู่ย่า หรือตายาย   โดยที่คนเป็นปู่ย่าตายาย  ทั้งๆที่รวยมากแต่ไม่มีอะไรทำเพื่อลูกหลานเลย  เงินที่ตัวเองหามาก็หมดไปกับสิ่งที่เจ้าตัวอยากได้ อยากใช้ แล้วก็ทวงแต่บุญคุญว่านี่พ่อแม่นะ บ้านอื่นเค้ายังให้พ่อให้แม่เดือนเท่านั้นเท่านี้  ไท่รู้รึไงพ่อแม่ตายไปสมบัติก็เป็นของเธอหมด ( ซึ่งจริงๆบางของดีๆขายและผลาญเองไปเกือบหมดแล้ว ที่เหลือๆมีแต่ของไร้ค่า เช่นรถเบนซ์เก่า20-30ปี ที่ตัวเองใช้เงินตัวเองซื้อ20-30ปีที่แล้ว  ตึกแถวเก่าๆโทรม ซึ่งอันไหนขายได้ก็ขายและผลาญไปหมดแล้ว)

บางทีคนที่เกิดมากำพร้า สู้เอง สร้างเอง ไม่มีใครมาคอยทวงบุญทวงคุญ ก็เป็นคนที่โชคดีกว่า