ก่อนอื่นเลยนะค่ะ คบกับแฟนมา 12 ปี มีลูกชายด้วยกัน 1 คน
ก่อนอื่นขอบอกก่อนเลยนะค่ะว่าเป็นลูกคนเดียวด้วยกันทั้งคู่ การใช้ชีวิตก็ไม่เคยใช้ชีวิตด้วยเป็นครอบคือ เคยย้ายไปยุบ้านสามี แบบศุกร์ เสา อาทิตกลับบ้าน (บ้านเราไม่ไกลกันมาประมาณ3-4 กิโล) แล้วก็ลองมาแบบ วันเว้นวัน แม่สามีก็เริ่มไม่พอใจว่าเรากลับบ้านปล่อย (แต่บ้านเราก็ไม่มีใคร) เราก็เลยตัดสินใจย้ายมายุบ้านเลยไม่ไปอีกเลยคิดถึงคำที่แม่สามีเคยว่าเคนบอกให้เราเอาลูกออก ยอมรับว่าเราเกลียดแม่สามีมาก แม่สามีเป็นคนที่ขี้งกมาก ตั้งแต่เราเกิดลูกมาจนลูกได้ 5 ขวบ เงินที่ให้นับจำนวนครั้งได้ครั้งล่ะไม่กี่บาท (คือขออธิบายนะค่ะตอนเรามีน้องเรากับสามีเรียนยุทั้งคู่ทุกอย่างเลยเป็นภาระของที่บ้านเราเพราะช่วงที่ท้องพ่อสามีเราป่วยแม่สามีทำงานคนเดียวพ่อแม่เราเลยไม่ว่าอะไร) พอทางครอบครัวเราไม่ว่าทางเขาก็ไม่ค่อยช่วยเรื่องอะไรเลย พอเรียนจบเราทำงานกันทั้งคู่ทุกอย่างเริ่มเบาบางลงแต่ที่มีปันหาคือแม่สามีไม่ยอมให้สามีมายุด้วย แม่สามีจะไปตลาดทุกวัน เวลา ตี 2 ตี 3 ถ้าสามีมาหาเรากับลูกก็ต้องรีบกลับประมาณเวลา 5-6 ทุ่ม เพราะกลัวว่าแม่จะตื่นมาไม่เจอ เป็นอย่างนี้มาประมาณ 4-5 ปีแล้ว พอถ้าแม่สามีรู้ก็จะบ่นจะทะเลาะไล่สามีออกจากบ้านพอเราบอกว่าให้ออกมาเช่าบ้านยุด้วยกัน สามีก็บอกว่าเราพูดง่าย เรายื่นข้อเสนออะไรไปสามีก็ไม่เคยสนใจเลย สามีเราเป็นคนที่กลัวแม่มาก และก็ไม่เด็ดขาด บางครั้งเราก็คิดว่าเราเป็นเมียหรือเป็นเมียน้อยที่คอยหลบๆๆซ่อน ส่วนทางบ้านญาติทางสามีก็บอกให้สามีลองมายุด้วยกันแต่นางก็ไม่กล้า เราเลยสับสนไม่รุจะทำยังไงกับชีวิตคู่ดี อยากเลิกแต่ทำไมใจมันไม่แข็งก็ไม่รุ ทั้งเหนื่อยทั้งท้อ สับสนไปหมด ทั้งที่บ้านเราไม่ไกลกันแต่เจอกันอาทิตล่ะวัน 😥😥😥